احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : دنيا ، به سان شخص جوينده مى آيد و همانند شخص گريزنده مى رود و چون شاهان ، پيوند برقرار مى كند و مانند كسى كه عجله دارد ، جدا مى شود.

امام على عليه السلام ـ در توصيف دنيا ـ : دنيا ، اگر روى آورد ، مى فريبد و اگر پشت كند ، زيان مى زند.

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : دنيا وقتى مى آيد ، سوار بر الاغى كُند رو ، مى آيد و وقتى مى رود ، با بُراق مى رود.

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

امام على عليه السلام : از اين دنياى مكّار فريبكار ، بر حذر باشيد... كه دنيا در نزد خداوند هيچ قدر و وزنى ندارد، و تا آن جا كه به ما خبر رسيده است ، خداوند هيچ مخلوقى نيافريده است كه در نزد او منفورتر از دنيا باشد، و از زمانى كه دنيا را آفريد ، به آن نگاه نكرد. كليدها و خزانه هاى دنيا به پيامبرمان محمّد صلي الله عليه و آله پيشنهاد شد ، بى آن كه از بهره آخرتش چيزى كم شود ؛ امّا او از پذيرفتن آن سر باز زد؛ زيرا مى دانست كه خداوند چه چيز را ناخوش مى دارد، او هم آن را ناخوش داشت، و چه چيز را كوچك مى شمارد ، او هم
كوچكش شمرد، و آنچه را خداوند پايين آورده است ، او بالا نبرد، و آنچه را خداوندكم قرار داده ، او زيادش نگرداند.
اگر درباره خُردى دنيا در نزد خداوند ، تو را جز همين اندازه خبر نداده بود كه خداوند آن را كوچك تر از آن دانسته كه خوبى اش (خوشى اش) را پاداشى براى اهل طاعت قرار دهد و كيفرهايش را كيفرى براى اهل معصيت [ ، همين، كفايت مى كرد].

امام على عليه السلام : از نكوهيدگى دنيا در نزد خداوند است كه آنچه در نزد اوست، جز با ترك دنيا به دست نمى آيد.

امام على عليه السلام : چون روز قيامت شود، دنيا با زيباترين زيور خود مى آيد و مى گويد: پروردگارا ! مرا به يكى از دوستانت ببخش.
خداوند متعال مى فرمايد: «برو، كه تو هيچى. تو در نزد من ، بى ارزش تر از آنى كه به يكى از دوستانم ببخشمت». پس مانند پارچه اى كهنه مچاله و در آتش افكنده مى شود.

امام على عليه السلام : اگر دنيا در نزد خداوندْ پسنديده بود، آن را به دوستانش اختصاص مى داد ؛ امّا او دل هاى آنان را از دنيا بگردانيد و مطامع دنيوى را از آنان پاك ساخت.

امام على عليه السلام : از جمله چيزهايى كه تو را به پستى دنيا رهنمون مى شود ، اين است كه خداوند از سر لطف و خيرخواهى ، دنيا را از نزديكان و دوستانش دور ساخت، و از بهر آزمايش و امتحان ، آن را براى دشمنانش گسترانيد.

امام على عليه السلام ـ در نكوهش دنيا ـ : سرايى است كه نزد خداوندش بى ارزش است . از اين رو، حلال آن را با حرامش، و نيكش را با بدش، و زندگى اش را با مرگش، و شيرينى اش را با تلخى اش آميخت. خداوند متعال ، آن را براى دوستانش ناب نگردانيد، و از دشمنانش دريغ نورزيد.