عنه عليه السلام : اِحذَروا هذِهِ الدُّنيَا الخَدّاعَةَ الغَرّارَةَ ، الَّتي قَد تزََيَّنَت بِحُلِيِّها ، وفَتَنَت بِغُرورِها ، وغَرَّت بِآمالِها ، وتَشَوَّفَت لِخُطّابِها ، فَأَصبَحَت كَالعَروسِ المَجلُوَّةِ ، وَالعُيونُ إلَيها ناظِرَةٌ ، وَالنُّفوسُ بِها مَشغوفَةٌ ، وَالقُلوبُ إلَيها تائِقَةٌ ، وهِيَ لاِءَزواجِها كُلِّهِم قاتِلَةٌ ، فَلاَ الباقي بِالماضي مُعتَبِرٌ ، ولاَ الآخِرُ بِسوءِ أثَرِها عَلَى الأَوَّلِ مُزدَجِرٌ ، ولاَ اللَّبيبُ
فيها بِالتَّجارِبِ مُنتَفِعٌ .
امام على عليه السلام : از اين دنياى حيله گر فريبنده ، بر حذر باشيد؛ دنيايى كه خويشتن را با زيورهايش آراسته، و با فريبايى اش مفتون مى سازد، و با آرزوهايش مى فريبد، و براى خواستگارانش خودآرايى مى كند، و همچون عروس نقاب بركشيده اى شده است كه چشم ها بدو خيره گشته، و جان ها شيدايش شده، و دل ها شيفته اش گرديده اند ، و در حالى كه او قاتل همه شوهران خويش است ، نه شوهران آينده از شوهران گذشته عبرت مى گيرند، و نه بدرفتارى او با اوّلى ، عامل بازدارنده آخرى است، و نه خردمند از اين تجربه ها سود مى برد.
عنه عليه السلام : إنَّ الدُّنيا خَدّاعَةٌ صَرّاعَةٌ ، مَكّارَةٌ غَرّارَةٌ سَحّارَةٌ ، أنهارُها لامِعَةٌ ، وثَمَراتُها يانِعَةٌ ، ظاهِرُها سُرورٌ ، وباطِنُها غُرورٌ ، تَأكُلُكُم بِأَضراسِ المَنايا ، وتُبيرُكُم
بِإِتلافِ الرَّزايا ، لَهُم بِها أولادُ المَوتِ ، وآثَروا زينَتَها فَطَلَبوا رُتبَتَها ... .
دارَت عَلَيكُم بِصُروفها ، ورَمَتكُم بِسِهامِ حُتوفِها ، فَهِيَ تَنزِعُ أرواحَكُم نَزعا ، وأنتُم تَجمَعونَ لَها جَمعا ، لِلمَوتِ تولَدونَ ، وإلَى القُبورِ تُنقَلونَ ، وعَلَى التُّرابِ تُنَوَّمونَ ، وإلَى الدّودِ تُسَلَّمونَ ، وإلَى الحِسابِ تُبعَثونَ .
امام على عليه السلام : دنيا، حيله گر است و به خاك افكن و نيرنگباز و فريبنده و افسونگر. جويبارهايش درخشان، و ميوه هايش رسيده اند و ظاهرش خوش ، و باطنش پوچ است. با دندان هاى مرگ ، شما را مى خورد، و با بلاهاى ويرانگرش نابودتان مى كند. مردم در دنيا براى مرگ ، زاده مى شوند، با اين حال ، زينت دنيا را برگزيدند و جاه آن را طلبيدند.
نادان مردى است آن مرد كه شيفته لذّت هاى دنيا شد، و به شادى آن دل خوش كرد، و از خيانت آن آسوده خاطر گشت. دنيا با مصيبت هايش شما را در ميان گرفته، و با تيرهاى مرگش شما را نشانه رفته است. او پيوسته جان هاى شما را مى ستاند و شما پيوسته براى او [ثروت] گرد مى آوريد. براى مرگ ، زاده مى شويد، و به سوى گورها مى برندتان، و در بستر خاك مى خوابانندتان، و به دست كِرم ها مى سپارندتان، و براى حسابرسى برانگيخته خواهيد شد.
امام على عليه السلام : هر كه زيور دنيا ، او را خوش آيد، فريب ها [ى دنيا [اختياردار او خواهند گشت.
الإمام عليّ عليه السلام : اِحذَرُوا الدُّنيا ؛ فَإِنَّها عَدُوَّةُ أولِياءِ اللّه ِ وعَدُوَّةُ أعدائِهِ ، أمّا أولِياؤُهُ فَغَمَّتهُم ، وأمّا أعداؤُهُ فَغَرَّتهُم .
امام على عليه السلام : از دنيا بر حذر باشيد؛ چرا كه هم دشمن دوستان خداست و هم دشمن دشمنان او . دشمن دوستان اوست ؛ چون غمگينشان مى سازد، و دشمن دشمنان اوست ؛ چون فريبشان مى دهد.
الإمام عليّ عليه السلام : اِحذَرُوا الدُّنيَا الحَذَرَ كُلَّهُ ، وضَعوا عَنكُم ثِقَلَ هُمومِها لِما تَيَقَّنتُم لِوَشكِ زَوالِها ، وكونوا أسَرَّ ما تَكونونَ فيها أحذَرَ ما تَكونونَ لَها ، فَإِنَّ طالِبَها كُلَّمَا اطمَأَنَّ مِنها إلى سُرورٍ أشخَصَهُ عَنها مَكروهٌ ، وكُلَّمَا اغتَبَطَ مِنها بِإِقبالٍ نَغَّصَهُ
عَنها إدبارٌ ، وكُلَّما ثَبَتَت عَلَيهِ مِنها رِجلاً
طَوَت عَنهُ كَشحا
، فَالسّارُّ فيها غارٌّ ، وَالنّافِعُ فيها ضارٌّ ، وُصِلَ رَخاؤُها بِالبَلاءِ ، وجُعِلَ بَقاؤُها إلَى الفَناءِ ، فَرَحُها مَشوبٌ بِالحُزنِ ، وآخِرُ هُمومِها إلَى الوَهنِ .
امام على عليه السلام : از دنيا كاملاً بر حذر باشيد و بار اندوه هاى آن را از دوش خويش برداريد؛ چون يقين داريد كه به زودى از شما جدا مى شود، و آن گاه كه بيش از هر زمان ديگر در دنيا شاديد، بيش از هميشه از آن بر حذر باشيد؛ چرا كه طالبِ دنيا هر گاه به شادى اى از آن دل گرم شود ، پيشامدى ناگوار ، او را از آن شادى خارج مى سازند، و هر گاه با اقبالى از دنيا شادمان شود، ادبارى از آن ، شادىِ او را به كامش تلخ مى گرداند، و هر گاه دنيا گامى براى او بردارد ، گامى به او پشت مى كند. پس، شادكننده دنيا فريبنده است، و سودمندِ آن ، زيانمند. آسايشش به گرفتارى پيوسته است، بودنش به نابودى واگذار شده است ، شادى اش با اندوه ، آميخته است، و غم هايش به ناتوانى مى انجامد.
امام على عليه السلام : از دنيا حذر كنيد ، همچون حذر كردن دلسوز خيرخواه، و كوشاى رنجبر.
الإمام عليّ عليه السلام : اِتَّقوا غُرورَ الدُّنيا ؛ فَإِنَّها تَستَرجِعُ أبدا ما خَدَعَت بِهِ مِنَ المَحاسِنِ ، وتُزعِجُ
المُطمَئِنَّ إلَيها وَالقاطِنَ
.
امام على عليه السلام : از فريب دنيا بترسيد زيرا دنيا هميشه آنچه را كه فريبكارانه داده است ، پس مى گيرد، و كسى را كه آسوده خاطر در آن اقامت گزيده است ، مى راند.
عنه عليه السلام : فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الحَياةُ الدُّنيا ، فَإِنَّما أنتُم فيها سَفرٌ حُلولٌ ، المَوتُ بِكُم نُزولٌ ، تَنتَضِلُ
فيكُم مَناياهُ ، وتَمضي بِأَخبارِكُم مَطاياهُ ، إلى دارِ الثَّوابِ وَالعِقابِ وَالجَزاءِ وَالحِسابِ .
امام على عليه السلام : زنهار كه زندگى دنيا ، شما را نفريبد! شما در دنيا مسافرانى هستيد كه اُتراق كرده ايد . مرگ نيز در ميان شما منزل گزيده است ؛ شما را آماج تيرهاى خود كرده است، و مركب هاى آن ، خبرهاى شما را به سراى ثواب و عقاب و سزا و حساب مى برند.
امام على عليه السلام : زنهار كه جاذبه هاى فراوان دنيا شما را نفريبند ؛ چرا كه از دنيا ، اندكى (كفنى) با خود مى بريد!