احادیث امام باقر علیه السلام

امام باقر عليه السلام : پيامبران اولو العزم پنج نفرند : نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمّد صلوات اللّه عليهم اجمعين.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «الذى يراك حين تقوم. و تقلّبك فى الساجدين» ـ فرمود : تو را ، آن گاه كه به فرمان او بر مى خيزى و جا به جا شدنت در پشت هاى پيامبران را يكى پس از ديگرى، مى بيند.

امام باقر عليه السلام ـ خطاب به مردى كه مى گفت : بار خدايا! از تو روزى حلال مسألت دارم ـ فرمود : خوراك پيامبران را مسألت كردى! بگو : بار خدايا! من رزقى بسيار و پاك از رزق تو را مسألت دارم.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «در حقيقت نزديكترين مردم به ابراهيم كسانى هستند كه از او پيروى كنند» ـ فرمود : مقصود ائمّه عليهم السلام و پيروان آنها هستند.

امام باقر عليه السلام : به خدا قسم، گويى قائم را مى نگرم كه پشتش را به حجر [الاسود ]تكيه داده و خدا را به حقّش سوگند مى دهد و سپس مى گويد : اى مردم! هر كه درباره خدا با من احتجاج مى ورزد بداند كه من به [خليفه بودنِ ]خدا سزاوارترم. اى مردم! هر كه درباره آدم با من احتجاج مى ورزد، بداند كه من به [خليفه بودن براى ]آدم سزاوارترم. اى مردم! هر كه درباره نوح با من احتجاج مى كند، بداند كه من به [خليفه بودن براى] نوح سزاوارترم. اى مردم! هركه درباره ابراهيم با من احتجاج مى ورزد، بداند كه من به [خليفه بودن براى ]ابراهيم سزاوارترم.

امام باقر عليه السلام : شريعت (آيين) نوح اين بود كه خداوند به يگانگى و اخلاص و شريك نداشتن پرستش شود و اين همان فطرتى است كه مردم بر آن سرشته شده اند. و از نوح عليه السلام و پيامبران پيمان گرفت كه خدا را بپرستند و چيزى شريك او نگردانند و او را به نماز و امر (به معروف) و نهى (از منكر) و حرام و حلال مكلّف و مأمور كرد و احكام حدود و ارث را بر او فرض نكرد. اين شريعت نوح بود.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «و با او جز اندكى ايمان نياوردند» ـ فرمود : آنها هشت نفر بودند.

امام باقر عليه السلام : ميان آدم و نوح عليهما السلام ده پدر فاصله بود كه همگى پيامبر خدا بودند.

امام باقر عليه السلام : هنگامى كه نوح عليه السلام هسته [خرما ]را مى كاشت، قومش بر او گذشتند و شروع به خنديدن و تمسخر او كردند و مى گفتند : كارش به درختكارى كشيده است! تا آنكه درخت بزرگ شد و به نخلى ستبر و بلند تبديل گشت و نوح آن را بريد و تراشيد. قومش گفتند : كارش به نجّارى كشيده است! نوح الوارهاى نخل را با هم تركيب كرد و كشتى اى ساخت. باز قومش بر او گذشتند و شروع به خنديدن و تمسخر او كردند و مى گفتند : كارش به كشتيرانى در يك دشت انجاميده است! تا آنكه نوح كار ساختن كشتى را به پايان برد.

امام باقر عليه السلام : چون نبوّت نوح به پايان رسيد و دوره عمرش به سر آمد، خداوند عزّ و جلّ به او وحى فرمود كه اى نوح! نبوّت تو به پايان رسيده و دوره عمرت به سر آمده است. پس، علمى را كه نزد توست و ايمان و نام بزرگ و ميراث دانش و آثار علم نبوّت را در ميان بازماندگان از نسل خود قرار ده···
نوح آمدن هود عليه السلام را به سام بشارت داد و در فاصله ميان نوح تا هود انبيايى بودند
نوح گفت : خداوند پيامبرى به نام هود بر خواهد انگيخت و او قوم خود را به سوى خداوند عزّ و جلّ فرا مى خواند. امّا قومش او را تكذيب مى كنند و خداوند عزّ و جلّ آنان را به وسيله باد نابود خواهد كرد. پس، هر يك از شما او را درك كرد، به وى ايمان آورد و پيرويش كند تا خداوند عزّ و جلّ او را از عذاب باد نجات دهد.