احادیث امام باقر علیه السلام

امام باقر عليه السلام : پدرم مردى را ديد كه با پسرش راه مى رفت و پسر به دست پدرش تكيه داده بود. پدرم عليه السلام از آن پسر چندان ناراحت شد، كه تا زنده بود با او سخن نگفت.

امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيه «و به آن دو اُفّ مگو» ـ فرمود : اين كمترين آزردن است كه خداوند آن را و هرچه را بالاتر از آن است حرام كرد.

امام باقر عليه السلام : ما كودكان خود را وقتى پنج ساله شدند به خواندن نماز امر مى كنيم و شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند، به خواندن نماز وا داريد. ما كودكانمان را وقتى به سن هفت سالگى رسيدند امر مى كنيم تا هر مقدار از روز را كه مى توانند روزه بگيرند نصف روز يا كمتر و يا بيشتر، و هر گاه تشنگى و گرسنگى بر آنان غالب شد افطار كنند، تا بدين ترتيب به روزه گرفتن عادت كنند و توان آن را بيابند و شما نيز وقتى كودكانتان نُه ساله شدند به آنان دستور دهيد تا هر مقدار از روز را كه مى توانند روزه بگيرند و هرگاه تشنگى بر آنان غلبه كرد روزه شان را باز كنند .

امام باقر عليه السلام ـ در نامه اش به سعد الخير ـ نوشت : هر امّتى، هرگاه كتاب [آسمانى خود] را پشت سر انداختند، خداوند علم آن را از آنان گرفت و دشمنشان را زمانى بر آنان مسلّط ساخت كه خودشان به ولايت او تن دادند.

امام باقر عليه السلام : در كتاب على بن حسين عليهما السلام يافتيم كه [مراد از آيه] : «بدانيد كه دوستان خدا···» زمانى [دوستان خدا هستند] كه فرايض خدا را به جا آورند و به سنّت هاى رسول خدا صلى الله عليه و آله چنگ زنند و از حرام هاى خدا پرهيز كنند، و به زرق و برق جهان گذرا بى اعتنايى ورزند···.

امام باقر عليه السلام : بهترين سرمايه، اعتماد به خداست و چشم طمع بركندن از آنچه مردم دارند.

امام باقر عليه السلام : هيچ چيز كمتر از يقين در ميان مردم تقسيم نشده است.

امام باقر عليه السلام : ايمان در دل استوار است و يقين خطوراتى است. وقتى يقين به دل مى گذرد، دل چونان تكه آهن [استوار و تزلزل نا پذير ]مى شود و چون از دل بيرون مى رود، مانند خرقه اى فرسوده مى گردد.