احادیث امام باقر علیه السلام

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ أهلَ التَّقوى هُمُ الأغنياءُ، أغناهُمُ القَليلُ مِن الدنيا فَمَؤونَتُهُم يَسِيرَةٌ .

امام باقر عليه السلام : براستى كه پرهيزگاران، همان توانگرانند، اندكى از دنيا آنان را بى نياز كرده و از اين رو مخارجشان سبك و اندك است.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لَمّا ذُكِرَ عندَهُ مِن الأغنياءِ مِن الشيعةِ، فكَأنَّهُ كَرِهَ ما سَمِعَ ما فيهِم ـ : إذا كان المؤمنُ غَنيّا رَحيما وَصُولاً لَهُ مَعروفٌ إلى أصحابِهِ ، أعطاهُ اللّه ُ أجرَ ما يُنفِقُ فِي البِرِّ أجرَهُ مَرَّتَينِ ضِعفَينِ لأنَّ اللّه َتعالى يقولُ في كتابِهِ : «و ما أموالُكُم و لا أولادُكُم بالّتي تُقَرِّبُكُم عِندَنا زُلْفى إلاّ مَن آمَنَ و عَمِلَ صالِحا فاُولئكَ لَهُم جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلُوا و هُمْ في الغُرُفاتِ آمِنونَ» .

امام باقر عليه السلام ـ چون در حضورش از شيعيان ثروتمند سخن به ميان آمد و آن گاه كه به نظر رسيد ايشان از سخنانى كه درباره آنها گفته شد، خوشش نيامده ـ فرمود: چنانچه مؤمن، ثروتمند و غم خوار و بخشنده باشد و به يارانش نيكى و احسان كند، خداوند مزد آنچه را در كارهاى نيك انفاق مى كند، دو برابر به او دهد؛ زيرا خداوند متعال در كتاب خود مى فرمايد : «و اموال و فرزندانتان چيزى نيست كه شما را به پيشگاه ما نزديك گرداند، مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده باشند. پس، آنان را براى آنچه كرده اند دو برابر پاداش است و آنان در غرفه ها[ى بهشتى ]آسوده خاطر خواهند بود».

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : ثلاثةٌ لَيست لَهُم حُرمَةٌ : صاحِبُ هَوىً مُبتَدِعٌ ، و الإمامُ الجائرُ ، و الفاسِقُ المُعلِنُ الفِسقَ .

امام باقر عليه السلام : سه نفرند كه حرمتى ندارند : فرقه گراى بدعت گذار، پيشواىِ ستمگر و گنهكارى كه علنى گناه مى كند.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن اغتِيبَ عِندَهُ أخوهُ المؤمنُ فَنَصَرَهُ و أعانَهُ ، نَصَرَهُ اللّه فِي الدنيا و الآخِرَةِ ، و مَن اغتِيبَ عِندَهُ أخوهُ المؤمنُ فلم يَنصُرْهُ (و لم يُعِنْهُ) و لم يَدفَعْ عَنهُ ـ و هُو يَقدِرُ على نُصرَتِهِ و عَونِهِ ـ إلاّ خَفَضَهُ اللّه ُ فِي الدنيا و الآخِرَةِ .

امام باقر عليه السلام : كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او به ياريش برخيزد، خداوند در دنيا و آخرت او را يارى دهد. و كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او ـ با آن كه مى تواند ياريش كند ـ به يارى وى برنخيزد و از وى دفاع نكند، خداوند او را در دنيا و آخرت پست گرداند.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : غَيرَةُ النِّساءِ الحَسَدُ ، و الحَسَدُ هو أصلُ الكُفرِ ، إنّ النِّساءَ إذا غِرْنَ غَضِبنَ ، و إذا غَضِبنَ كَفَرنَ إلاّ المُسلِماتِ مِنهُنَّ .

امام باقر عليه السلام : غيرت زنان [از]حسادت است و حسادت ريشه كفر است. زنان هرگاه غيرت و رشك ورزند خشم گيرند و چون خشم گيرند به كفر گرايند، مگر زنان مسلمان.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن أفتَى الناسَ بغيرِ عِلمٍ و لا هُدىً مِنَ اللّه ِ ، لَعَنَتهُ مَلائكَةُ الرَّحمَةِ و مَلائكَةُ العَذابِ ، و لَحِقَهُ وِزرُ مَن عَمِلَ بِفُتياهُ .

امام باقر عليه السلام : كسى كه بدون علم و بدون هدايتى از جانب خدا براى مردم فتوا دهد، فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب بر او لعنت فرستند و گناه كسى كه به فتوايش عمل كند به گردن اوست.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لو كنّا نُفتِي الناسَ بِرَأينا و هَوانا لَكُنّا مِن الهالِكِينَ ، و لَكُنّا نُفتِيهِم بآثارٍ مِن رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و اُصولِ عِلمٍ عِندَنا ، نَتَوارَثُها كابِرا عن كابِرٍ ··· .

امام باقر عليه السلام : ما اگر بر اساس رأى و هوس خود به مردم فتوا مى داديم، هر آينه از هلاك شدگان بوديم. ليكن ما بر پايه قول و سنّت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و اصول علميى كه خود داريم و از پدران بزرگوار خود به ارث مى بريم، براى مردم فتوا مى دهيم··· .

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن أفتَى الناسَ بغيرِ عِلمٍ و لا هُدىً، لَعَنَتهُ ملائكةُ الرَّحمَةِ و ملائكةُ العذابِ ، و لَحِقَهُ وِزرُ مَن عَمِلَ بِفُتياهُ .

امام باقر عليه السلام : هر كس بدون علم و هدايت به مردم فتوا دهد، فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب بر او لعنت فرستند و گناه آن كه به فتواى او عمل كند دامنگيرش شود.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لأبانَ بنِ تَغلِبَ ـ : اِجلِسْ في مَجلِسِ . المَدينةِ و أفتِ الناسَ ؛ فإنّي اُحِبُّ أن يُرى في شِيعَتي مِثلُكَ .

امام باقر عليه السلام ـ به ابان بن تغلب ـ فرمود: در مدينه بنشين و براى مردم فتوا بده؛ زيرا من دوست دارم كه در ميان شيعيان من كسانى مانند تو مشاهده شوند.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ يُبغِضُ الفاحِشَ المُتَفَحِّشَ .

امام باقر عليه السلام : خداوند شخص ناسزا گوى بد دهن را دشمن دارد.