احادیث امام رضا علیه السلام

امام رضا عليه السلام ـ به ابن خالد ـ فرمود : كسى كه قائل به تشبيه و جبر باشد كافرى مشرك است و ما در دنيا و آخرت از او بيزار هستيم. اى پسر خالد! اخبارى را كه از قول ما درباره تشبيه و جبر نقل مى شود، همين غُلات ساخته اند كه عظمت خداوند متعال را كوچك مى كنند؛ پس هر كه آنان را دوست داشته باشد، ما را دشمن دارد··· .

امام رضا عليه السلام : غلات كافرند و قائلان به تفويض مشرك ··· .

امام رضا عليه السلام : كسى كه امير المؤمنين را از مرز عبوديت خدا فراتر برد، از شمار كسانى است كه مورد خشم خدايند و از گمراهان است.

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال محمّد بن ابى عبّاد كه به آوازه خوانى و شرابخوارى شهره بود و درباره آوازه خوانى سؤال كرد ـ فرمود : اهل حجاز در اين باره رأى و نظرى دارند. در حالى كه اين عمل به منزله باطل و لهو است. مگر نشنيده اى كه خداوند تعالى مى فرمايد : «و چون بر لغو بگذرند، با بزرگوارى مى گذرند».

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از خريدن كنيز آوازه خوان ـ فرمود : گاهى مردى كنيزى دارد كه آن كنيز ، او را دچار لهو و غفلت مى سازد و بهاى آن ، چيزى جز بهاى سگ نيست و بهاى سگ، حرام است و حرام، در آتشِ دوزخ.

امام رضا عليه السلام : هر كه پرده حيا را دور افكند، غيبت ندارد.

امام رضا عليه السلام : كوتاهى كردن، مصيبت توانايان است.

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤالات محمّد بن سنان ـ فرمود : خداوند قتل نفْس را حرام فرمود؛ زيرا در حلال كردن آن، اگر حلال مى شد، فساد مردمان و نابودى آنان بود و بر هم خوردن نظم و نظام جامعه···
خداوند متعال زنا را حرام فرمود؛ زيرا مفاسدى چون قتل نفْس و از بين رفتن نَسبها و ترك تربيت كودكان و به هم خوردن مسئله ارث و ميراث و مفاسدى از اين قبيل در پى دارد
خداوند عزّ و جلّ تهمت زدن به زنان پاكدامن را حرام فرمود؛ زيرا موجب از بين رفتن نسبها و انكار فرزند و به هم خوردن وضع ارث و ميراث و ترك تربيت [كودك] و از ميان رفتن شناختها و ديگر گناهان بزرگ و عواملى است كه به تباهى مردم مى انجامند··· .

امام رضا عليه السلام : از جمله فساد (اسراف) است شكستن درهم و دينار [سالم براى مصرفى ديگر] و دور انداختن هسته ميوه.

امام رضا عليه السلام : هر كس با مسلمانى فقير رو به رو شود و به او سلامى متفاوت با سلامى كند كه به ثروتمند مى كند، روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را ديدار كند در حالى كه خدا از او در خشم است.