الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ لابنِ خالدٍ ـ : مَن قالَ بالتَّشبيهِ و الجَبرِ فهُو كافِرٌ مُشرِكٌ ، و نَحنُ مِنهُ بُراءٌ فِي الدنيا و الآخِرَةِ . يا بنَ خالدٍ ، إنّما وَضَعَ الأخبارَ عَنّا فِي التَّشبيهِ و الجَبرِ الغُلاةُ الذينَ صَغَّرُوا عَظَمَةَ اللّه ِ تعالى، فَمَن أحَبَّهُم فقد أبغَضَنا··· .
امام رضا عليه السلام ـ به ابن خالد ـ فرمود : كسى كه قائل به تشبيه و جبر باشد كافرى مشرك است و ما در دنيا و آخرت از او بيزار هستيم. اى پسر خالد! اخبارى را كه از قول ما درباره تشبيه و جبر نقل مى شود، همين غُلات ساخته اند كه عظمت خداوند متعال را كوچك مى كنند؛ پس هر كه آنان را دوست داشته باشد، ما را دشمن دارد··· .
امام رضا عليه السلام : غلات كافرند و قائلان به تفويض مشرك ··· .
عنه عليه السلام : مَن تَجاوَزَ بأميرِ المؤمنينَ عليه السلام العُبوديَّةَ فهُو مِن المَغضوبِ علَيهِم و مِنَ الضالِّينَ .
امام رضا عليه السلام : كسى كه امير المؤمنين را از مرز عبوديت خدا فراتر برد، از شمار كسانى است كه مورد خشم خدايند و از گمراهان است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ لمّا سَأَلَهُ محمّدُ بنُ أبي عَبّادٍ عنِ السَّماعِ، و كانَ مُشتَهرا بالسَّماعِ، و شُربِ النَّبيذِ ـ : لأِهلِ الحِجازِ رَأيٌ فيهِ، و هُو في حَيِّزِ الباطِلِ و اللَّهوِ، أ ما سَمِعتَ اللّه َ تَعالى يقولُ «و إذا مَرُّوا بِاللَّغوِ مَرُّوا كِراما» . .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال محمّد بن ابى عبّاد كه به آوازه خوانى و شرابخوارى شهره بود و درباره آوازه خوانى سؤال كرد ـ فرمود : اهل حجاز در اين باره رأى و نظرى دارند. در حالى كه اين عمل به منزله باطل و لهو است. مگر نشنيده اى كه خداوند تعالى مى فرمايد : «و چون بر لغو بگذرند، با بزرگوارى مى گذرند».
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن شِراءِ المُغَنِّيَةِ ـ : قد تَكونُ للرجُلِ الجاريَةُ تُلهِيهِ و ما ثَمَنُها إلاّ ثَمَنُ كَلبٍ ، و ثَمَنُ الكلبِ سُحتٌ ، و السُّحتُ فِي النارِ .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از خريدن كنيز آوازه خوان ـ فرمود : گاهى مردى كنيزى دارد كه آن كنيز ، او را دچار لهو و غفلت مى سازد و بهاى آن ، چيزى جز بهاى سگ نيست و بهاى سگ، حرام است و حرام، در آتشِ دوزخ.
امام رضا عليه السلام : هر كه پرده حيا را دور افكند، غيبت ندارد.
امام رضا عليه السلام : كوتاهى كردن، مصيبت توانايان است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ لمحمّدِ بنِ سِنانٍ فيما كَتَبَ مِن جَوابِ مَسائلِهِ ـ : حَرَّمَ اللّه ُ قَتلَ النفسِ لِعِلَّةِ فَسادِ الخَلقِ في تَحليلِهِ لو أحَلَّ ، و فَنائهِم ، و فَسادِ التَّدبيرِ ···
و حَرَّمَ اللّه ُ تعالَى الزِّنا لِما فيهِ مِن الفَسادِ مِن قَتلِ الأنفُسِ ، و ذَهابِ الأنسابِ ، و تَركِ التَّربيَةِ للأطفالِ ، و فَسادِ المَواريثِ ، و ما أشبَهَ ذلكَ مِن وُجوهِ الفَسادِ
و حَرَّمَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ قَذفَ المُحصَناتِ لِما فِيه مِن فَسادِ الأنسابِ ، و نَفيِ الوَلَدِ ، و إبطالِ المَواريثِ ، و تَركِ التَّربيَةِ ، و ذَهابِ المَعارِفِ ، و ما فيهِ مِن الكبائرِ و العِلَلِ التي تُؤَدِّي إلَى فَسادِ الخَلقِ··· .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤالات محمّد بن سنان ـ فرمود : خداوند قتل نفْس را حرام فرمود؛ زيرا در حلال كردن آن، اگر حلال مى شد، فساد مردمان و نابودى آنان بود و بر هم خوردن نظم و نظام جامعه···
خداوند متعال زنا را حرام فرمود؛ زيرا مفاسدى چون قتل نفْس و از بين رفتن نَسبها و ترك تربيت كودكان و به هم خوردن مسئله ارث و ميراث و مفاسدى از اين قبيل در پى دارد
خداوند عزّ و جلّ تهمت زدن به زنان پاكدامن را حرام فرمود؛ زيرا موجب از بين رفتن نسبها و انكار فرزند و به هم خوردن وضع ارث و ميراث و ترك تربيت [كودك] و از ميان رفتن شناختها و ديگر گناهان بزرگ و عواملى است كه به تباهى مردم مى انجامند··· .
امام رضا عليه السلام : از جمله فساد (اسراف) است شكستن درهم و دينار [سالم براى مصرفى ديگر] و دور انداختن هسته ميوه.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : مَن لَقِيَ فقيرا مُسلِما فَسَلَّمَ علَيهِ خِلافَ سَلامِهِ علَى الغَنيِّ ، لَقِيَ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يَومَ القِيامَةِ و هُو علَيهِ غَضبانُ .
امام رضا عليه السلام : هر كس با مسلمانى فقير رو به رو شود و به او سلامى متفاوت با سلامى كند كه به ثروتمند مى كند، روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را ديدار كند در حالى كه خدا از او در خشم است.