الإمامُ الرِّضا عليه السلام : إنَّ أوحَشَ ما يَكونُ هذا الخَلقُ في ثَلاثَةِ مَواطِنَ : يَومَ يولَدُ و يَخرُجُ مِن بَطنِ اُمِّهِ فيَرَى الدّنيا ، و يَومَ يَموتُ فيُعايِنُ الآخِرَةَ و أهلَها ، و يَومَ يُبعَثُ فيَرى أحكاما لَم يَرَها في دارِ الدّنيا .
امام رضا عليه السلام : وحشتناكترين زمان براى اين مخلوق در سه جاست : روزى كه به دنيا مى آيد و از شكم مادرش بيرون مى آيد و دنيا را مى بيند و روزى كه مى ميرد و آخرت و اهل آن را مشاهده مى كند و روزى كه برانگيخته مى شود و احكامى مى بيند كه در سراى دنيا آنها را نديده است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : دَخَلَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يومَ فَتحِ مكَّةَ و الأصنامُ حَولَ الكعبَةِ ، و كانَت ثلاثَمِائةٍ و سِتِّينَ صَنَما ، فَجَعَلَ يَطعَنُها بِمِخصَرَةٍ في يَدِهِ و يقولُ : «جاءَ الحَقُّ و زَهَقَ الباطلُ إِنَّ الباطلَ كانَ زَهُوقا» ، جاءَ الحَقُّ و ما يُبدِئُ الباطِلُ و ما يُعيدُ . فَجَعَلَت تُكَبُّ لِوَجهِها .
امام رضا عليه السلام : روزى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مكه را فتح كرد، بتها كه تعدادشان سيصد و شصت عدد بود پيرامون كعبه نصب شده بودند.آن حضرت با چوبى كه در دستش بود به آنها مى زد و مى فرمود : حق آمد و باطل نابود شد، براستى كه باطل نابود شدنى است. حق آمد و باطل ديگر آغاز نمى شود و بر نمى گردد. در اين هنگام بتها يكى يكى به رو در مى افتادند.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : عِلَّةُ غُسلِ الجَنابَةِ النَّظافَةُ ، و تَطهيرُ الإنسانِ نفسَهُ ممّا أصابَهُ مِن أذاهُ ، و تَطهيرُ سائرِ جَسَدِهِ ··· .
امام رضا عليه السلام : علت غسل جنابت، پاكيزگى است و اين كه انسان خودش را از آلودگى اى كه به او رسيده و نيز ساير بدنش را پاك كند···.
عنه عليه السلام : عِلَّةُ غُسلِ المَيِّتِ أنّهُ يُغَسَّلُ ؛ لأنّهُ يُطَهَّرُ و يُنَظَّفُ مِن أدناسِ أمراضِهِ ، و ما أصابَهُ مِن صُنُوفِ عِلَلِهِ ؛ لأنّهُ يَلقَى المَلائكةَ و يُباشِرُ أهلَ الآخِرَةِ ···
و عِلَّةٌ اُخرى أنّهُ يَخرُجُ مِن الأذَى الذي مِنهُ خُلِقَ فَيُجنَبُ ، فيَكونُ غُسلَهُ لَهُ
و عِلّةُ اغتِسالِ مَن غَسَّلَهُ أو مَسَّهُ فظاهِرَةٌ لِما أصابَهُ مِن نَضحِ المَيِّتِ ؛ لأنَّ المَيِّتَ إذا خَرَجَتِ الرُّوحُ مِنهُ بَقِيَ أكثَرُ آفَتِهِ ، فلذلك يُتَطَهَّرُ مِنهُ و يُطَهَّرُ .
امام رضا عليه السلام : علت غسل دادن ميّت آن است كه از آلودگيهاى بيماريهايش و انواع مرضهايى كه در وجودش بوده پاك و پاكيزه شود؛ زيرا او به ملاقات فرشتگان مى رود و با اهل آخرت تماس مى گيرد···
علت ديگرش اين است كه منى و نجاستى كه انسان از آن آفريده شده است، در هنگام مرگ از ميّت خارج مى شود و جنب مى گردد. پس، بدين جهت بايد غسل داده شود
علت غسل كردن كسى كه ميّت را غسل داده يا او را مسّ كرده نيز روشن است؛ زيرا ترشحات بدن ميّت به او سرايت مى كند. چه، وقتى روح از بدن ميّت خارج شود، بيشترِ آلودگيها و آفات او باقى مى ماند.از اين رو، هم بايد او را پاكيزه كرد و هم خود را [از آلودگى هايى كه بر اثر تماس با بدن او به انسان مى رسد ]پاك و تميز گردانيد.
عنه عليه السلام : عِلَّةُ غُسلِ العيدِ و الجُمُعَةِ و غَيرِ ذلكَ مِن الأغسالِ ؛ لِما فيهِ مِن تَعظيمِ العَبدِ رَبَّهُ ، و استِقبالِهِ الكريمَ الجليلَ ، و طَلَبِ المَغفِرَةِ لِذُنوبِهِ .
امام رضا عليه السلام : علت غسل عيد و جمعه و ديگر غسلها، تعظيم و احترام بنده نسبت به پروردگارش و روى كردن به آن بخشنده بزرگوار و طلب آمرزش براى گناهان خود است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ في كتابٍ كَتَبَهُ إلَى المأمونِ ـ : و غُسلُ يومِ الجُمُعةِ سُنَّةٌ ، و غُسلُ العيدَينِ ، و غسلُ دُخولِ مكَّةَ و المَدينةِ ، و غُسلُ الزِّيارَةِ ، و غُسلُ الإحرامِ ، و أوَّلِ ليلةٍ مِن شهرِ رَمَضانَ و ليلةِ سَبعَ عَشرَةَ و ليلةِ تِسعَ عَشرَةَ و ليلةِ إحدى و عِشرينَ و ليلةِ ثلاثٍ و عِشرينَ من شهرِ رَمَضانَ ، هذه الأغسالُ سُنَّةٌ ، و غُسلُ الجَنابَةِ فَريضةٌ ، و غُسلُ الحَيضِ مِثلُهُ .
امام رضا عليه السلام ـ در نامه اى به مأمون ـ نوشت : غسل روز جمعه سنّت است، غسل عيدين (فطر و قربان) و غسل داخل شدن به مكّه و مدينه و غسل زيارت و غسل اِحرام و غسل شب اوّل و شب هفدهم و شب نوزدهم و شب بيست و يكم و شب بيست و سوم ماه رمضان، سنّت است. غسل جنابت واجب است و غسل حيض نيز مانند آن [واجب ]است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : قالَ الحواريُّونَ لِعيسى عليه السلام : أيُّ الأشياءِ أشَدُّ ؟ قالَ : أشَدُّ الأشياءِ غَضَبُ اللّه ِ . قالوا : فيما يُتَّقى غَضَبُ اللّه ِ ؟ قال : بأن لا تَغضَبُوا .
امام رضا عليه السلام : حواريون از حضرت عيسى عليه السلام سؤال كردند: سخت ترين چيزها چيست؟ حضرت فرمود : سخت ترين چيزها خشم خداست. عرض كردند : چگونه مى توان خود را از خشم خدا نگه داشت؟ فرمود : به اين كه خشمگين نشويد.
امام رضا عليه السلام : حكايت استغفار [و ريختن گناهان به سبب آن ]حكايت برگ درخت است كه با تكان خوردن درخت مى ريزد.
امام رضا عليه السلام : كسى كه از گناهى استغفار مى كند و باز آن را انجام مى دهد، مانند كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.
امام رضا عليه السلام : هر كه به زبانش آمرزش بخواهد و در دلش [از گناه خود ]پشيمان نباشد، خودش را ريشخند كرده است.