احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : به هر كس فرصتى دست دهد و او به انتظار دست دادن فرصت كامل آن را تأخير اندازد، روزگار همان فرصت را نيز از او بربايد؛ زيرا كار ايّام، ربودن است و شيوه زمان، از دست رفتن.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «شكيبايى ورزيد و ايستادگى كنيد و مرابطه داشته باشيد» ـ فرمود : در انجام فرايض شكيبا باشيد و در برابر مصيبتها ايستادگى كنيد و با امامان عليهم السلام پيوند برقرار كنيد.

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى فرموده است: بنده ام به چيزى محبوبتر از آنچه بر او فرض كرده ام خود را محبوب من نكرده است.

امام صادق عليه السلام ـ به ابو عبيده حذّاء ـ فرمود : آيا تو را از سخت ترين چيزى كه خداوند بر آفريدگانش واجب كرد آگاه نسازم؟ انصاف داشتن مردم نسبت به يكديگر، همدردى و كمك به برادران دينى و ياد خدا در همه حال، به طورى كه اگر طاعتى برايش پيش آيد آن را به كار بندد و اگر معصيتى پيش آيد رهايش كند.

امام صادق عليه السلام : يكى از دشوارترين چيزهايى كه خداوند بر خلق خويش واجب كرده، بسيار به ياد خدا بودن است. مقصودم «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الا اللّه و اللّه اكبر» نيست. گر چه اين هم ياد خداست اما [مقصودم از ذكر خدا] به ياد خدا بودن هنگام رو به رو شدن با حلال و حرام است، به طورى كه اگر پاى طاعتى در ميان بود، آن را به كار بندد و اگر معصيتى پيش آمد تركش كند.

امام صادق عليه السلام : هر كه كوتاهى كند در پرتگاه افتد.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه هر كس در آنها كوتاهى ورزد ناكام ماند: درخواست از بخشنده، همنشينى با دانشمند و استمالت سلطان.

امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام به مردم كوفه مى فرمود: اى كوفيان! آيا فكر مى كنيد كه من نمى دانم چه چيز شما را اصلاح مى كند؟ البته مى دانم؛ امّا خوش ندارم كه با تباه كردن خودم شما را اصلاح گردانم.

امام صادق عليه السلام : خداوند به بركت وجود شيعيان نمازگزار ما، عذاب را از شيعيانى كه نماز نمى خوانند دفع مى كند. اگر همه آنها نماز را ترك مى كردند، قطعاً هلاك مى شدند ، و خداوند به بركت وجود شيعيان زكات پرداز ما [عذاب را] از شيعيانى كه زكات نمى دهند دور مى گرداند··· و اين است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ كه: «اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى كرد، قطعاً زمين تباه مى گرديد».

امام صادق عليه السلام : و معناى فسق : هر معصيتى از معاصى بزرگ خدا كه كسى آن را انجام دهد، يا شخصى از روى لذّتجويى و شهوت و شوقِ غالب به آن درآيد، اين فسق است و انجام دهنده آن فاسق و به لحاظ فسق، از [حيطه ]ايمان خارج است. اگر به اين عمل ادامه دهد ، تا جايى كه به حدّ اهميت ندادن و خفيف شمردن برسد، به سبب اين بى اعتنايى و خفيف شمارى، كفر بر او لازم آيد.