احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام ـ درباره سخن خداوند: «من شما را در خوشى و آسايش مى بينم» ـ : قيمتِ [كالاها در ميان ]ايشان پايين بود .

امام صادق عليه السلام : پدرم مى فرمود : «همانا خداوند حكم قطعى فرموده كه هرگاه نعمتى به بنده اى داد ، ديگر آن را از وى نستانَد ، مگر اين كه آن بنده گناهى مرتكب شود كه سزاوار چنين مجازاتى گردد .

امام صادق عليه السلام : هر گاه نوجوانى در ميان قومى رشد كند [و گناه مرتكب شود ]و به سبب گناهش تأديب نشود ، نخستين مجازات خداوند براى آن قوم اين است كه روزيشان را مى كاهد .

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : للّه ِِ عُقوبَتانِ : إحداهُما أمرُ الرّوحِ ، .حديث وَ الاُخرى تَسليطُ بَعضِ النّاسِ عَلى بَعضٍ ؛ فَما كانَ مِن قِبَلِ الرّوحِ فَهُوَ السُّقمُ وَ الفَقرُ ··· .حديث

امام صادق عليه السلام : خداى را دو گونه مجازات است ؛ يكى مجازات جارى در درون انسان ، و ديگرى مسلّط ساختن برخى از مردم بر برخى ديگر . مجازات هاى جارى در درون انسان ها از اين قرارند: بيمارى ، فقر ، ··· .

امام صادق عليه السلام : سه چيزند كه هر كس به يكى از آن ها گرفتار شود ، مرگ را آرزو مى كند : فقر دنباله دار ، برباد رفتگى ناموس ، چيرگىِ دشمن .

امام صادق عليه السلام : چهار چيزند كه اندكشان هم بسيار است ؛ آتش ، دشمنى ، فقر ، و بيمارى .

امام صادق عليه السلام : هر آينه خداى ـ تعالى ـ [از زبان پيامبرش] مى فرمايد : «و اگر غيب مى دانستم ، همانا نيكى و خواسته بسيار گِرد مى كردم و هيچ بدى و گزندى به من نمى رسيد» ؛ و مراد از بدى و گزند ، فقر است .

امام صادق عليه السلام : حضرت امير المؤمنين عليه السلام بيمار شد . گروهى به ديدار او رفتند و به وى گفتند: «اى امير المؤمنين! چگونه اى؟»
فرمود: «بد حالم» . گفتند : «سبحان اللّه ! چون تويى چنين مى گويد؟»
فرمود: «خداى ـ تعالى ـ فرموده است: «و شما را به شر و خير مى آزماييم ، آزمودنى ؛ و به سوى ما بازگردانده مى شويد» . مراد از خير ، تندرستى و توانگرى است ؛ و مراد از شر ، بيمارى و ندارى ؛ به منظور آزمايش و امتحانِ آدميان» .

امام صادق عليه السلام : از جمله سفارش هاى لقمان به پسرش اين بود : جانِ پسر! . . . همه تلخى ها را چشيدم ؛ چيزى تلخ تر از فقر نيافتم .

امام صادق عليه السلام : پدرم صبحگاهان مى فرمود : « . . . بار خدايا! هر آينه به تو پناه مى برم از اين كه تيره بختى را درك كنم و از دشمنان سرزنش بينم . به تو پناه مى جويم از فقر و سنگين بارى ؛ و از اين كه در خاندان و دارايى و فرزندانم ، چهره اى زشت يابم» .