الإمامُ الباقرُ عليه السلام :وجَدْنا في كتابِ عليٍّ عليه السلام : «إنّ الأرضَ للّه يُورِثها مَن يشاءُ مِن عِبادِه و العاقبةُ للمتّقين»
، و أنا و أهلُ بيتي الّذينَ أورَثَنا (اللّه ُ) الأرضَ ، و نحن المُتّقونَ ، و الأرضُ كلُّها لنا ، فمَن أحيا أرضا مِن المسلمينَ فعَمَّرَها فلْيُؤدِّ خَراجَها إلى الإمامِ مِن أهلِ بيتي، و له ما أكَلَ مِنها .
امام باقر عليه السلام :در كتاب على عليه السلام يافته ايم كه: «همانا زمين از آنِ خداوند است و آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد به ارث مى دهد و فرجام از آنِ پرهيزگاران است» و من و خاندانم همانان هستيم كه [ خداوند ]زمين را به ما به ارث داده و ماييم پرهيزگاران. همه زمين از آنِ ماست. پس، هر كس قطعه اى از زمين هاى مسلمانان را احيا و آباد كند، بايد خراج آن را به امامى كه از خاندان من است، بپردازد و آنچه از آن زمين مى خورد، متعلّق به اوست.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :عليٌّ عليه السلام قالَ : يا رَسولَ اللّه ، أيُّ الصَدَقةِ أفضَلُ؟ قالَ : الأسِيرُ المُخْضَرَّتا عَيناهُ .
امام باقر عليه السلام :على عليه السلام [ از رسول خدا صلى الله عليه و آله ]پرسيد : اى پيامبر خدا ! كدام صدقه ، برتر است؟ فرمود : به اسيرى كه چشمانش [از ضعف] تيره و تار شده است .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في رَجُلٍ شَكّ في وُضوئهِ ـ : لا يَنْقُضُ اليقينَ أبدا بالشَّكِّ ، و لكنْ ينقضُهُ بيقينٍ آخَرَ .
امام باقر عليه السلام ـ درباره كسى كه در وضويش شك كرده بود ـ فرمود : هرگز يقين را با شك از ميان نبرد، بلكه آن را با يقينى ديگر از ميان بَرَد.
امام باقر عليه السلام :هنگامى كه شكم انسان انباشته است، دورترين فرد از خداست.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَنْ أرَادَ أنْ لا يضُرَّهُ طَعَامٌ ، فَلاَ يَأكُلْ طَعَاما حَتّى يَجُوعَ وَ تَنْقى مِعْدَتُهُ ، فإذا أكَلَ فَلْيُسَمِّ اللّه َ ، وَ لْيُجِدِ المَضْغَ ، وَ لْيَكُفَّ عَنِ الطَّعَامِ وَ هُوَ يَشْتَهِيهِ وَ يَحْتَاجُ إلَيْهِ .
امام باقر عليه السلام :هر كه مى خواهد غذا به او زيان نرساند بايد تا گرسنه نشده و معده اش خالى نگشته غذا نخورد و هر گاه شروع به خوردن غذا كرد، نام خدا را بر زبان آورد و غذا را خوب بجود و هنوز كه اشتها دارد از خوردن دست بكشد.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :اللّه ُ مَعْنَاهُ المَعْبُودُ الّذِي ألِهَ الخَلْقُ عَنْ دَرْكِ مَاهِيَّتِهِ و الإحَاطَةِ بِكَيْفِيَّتِهِ .
امام باقر عليه السلام :اللّه به معناى معبودى است كه خلايق در رسيدن به چيستى او و احاطه بر چگونگى اش حيرانند.
امام باقر عليه السلام :با كوتاه كردن آرزو ، از دنيا
[براى آخرتت ]توشه برگير.
امام باقر عليه السلام :با كوتاه كردن آرزو، شيرينى پارسايى را به دست آر.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كانَت الفَرِيضَةُ تَنْزِلُ بَعْدَ الفَرِيضَةِ الاُخْرى ، و كانَتِ الوَلايةُ آخِرَ الفرائضِ ، فأنْزَلَ اللّه ُ عزّ و جلّ : «اليَومَ أكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ »
، يَقولُ اللّه ُ عزّ و جلّ : لا اُنْزِلُ عَلَيْكُمْ بَعْدَ هذهِ فَرِيضَةً ، قد أكْمَلْتُ لَكُمُ الفَرائضَ .
امام باقر عليه السلام :فريضه اى از پس فريضه اى نازل مى شد و ولايت، آخرين فريضه بود و خداوند عزّ و جلّ آيه «امروز دينتان را براى شما كامل كردم» را فرو فرستاد. خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: بعد از اين ديگر فريضه اى بر شما نازل نمى كنم؛ چرا كه فرايض شما را كامل ساختم.