الإمامُ الباقرُ عليه السلام :بُنِيَ الإسلامُ على خَمْسٍ : عَلى الصَّلاةِ ، و الزَّكاةِ ، و الصَّومِ ، و الحَجِّ ، و الوَلايةِ ، و لَمْ يُنادَ بِشَيْءٍ كَما نُودِيَ بالوَلايةِ .
امام باقر عليه السلام :اسلام بر پنج پايه استوار است: نماز، زكات، روزه، حج و ولايت؛ و بر هيچ چيز به اندازه ولايت تأكيد نشده است.
امام باقر عليه السلام :دوست داشتن ما خاندان، رشته دين است.
عنه عليه السلام :كُلُّ مَن دانَ اللّه َ عزّ و جلّ بِعبادَةٍ يُجْهِدُ فيها نَفْسَهُ و لا إمامَ لَهُ مِنَ اللّه ِ ، فَسَعْيُهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ وَ هُوَ ضالٌّ مُتَحَيِّرٌ و اللّه ُ شانِئٌ لأعمالِهِ ، و مَثَلُهُ كَمَثَلِ شاةٍ ضَلَّتْ عَن راعِيها و قَطِيعها .
امام باقر صلى الله عليه و آله :هر كه خود را در عبادت خداوند عزّ و جلّ به رنج و زحمت افكند، اما [براى خود ]امامى از جانب خدا نداشته باشد، كوشش او پذيرفته نمى شود، و گمراه و سرگشته است و خداوند از كارهاى او نفرت دارد. او به گوسفندى مى ماند كه چوپان و گله خود را گم كرده است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «فآمِنُوا باللّه ِ وَ رَسولِهِ و النُّورِ الّذي أنْزَلْنا»
ـ : النُّورُ و اللّه ِ الأئمّةُ مِنْ آلِ مُحمّدٍ صلى الله عليه و آله إلى يَومِ القِيامَةِ ، وَ هُمْ و اللّه ِ نُورُ اللّه ِ الّذي أنْزَلَ ، وَ هُمْ و اللّه ِ نُورُ اللّه ِ فِي السّماواتِ و فِي الأرضِ ، و اللّه ِ ··· لَنُورُ الإمامِ في قُلوبِ المُؤمنينَ أنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ المُضيئةِ بِالنَّهارِ .
امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيه «پس به خدا و پيامبرش و نورى كه فرو فرستاديم ايمان آوريد» ـ فرمود : به خدا قسم اين نور، همان امامان از خاندان محمّد صلى الله عليه و آله هستند تا روز قيامت . به خدا سوگند آنان همان نورى هستند كه خداوند فرو فرستاده است . و به خدا سوگند هم ايشانند نور خدا در آسمانها و زمين . به خدا قسم ··· نور امام در دلهاى مؤمنان از خورشيد درخشانِ نيمروز، تابان تر است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَنْ عِلَّةِ احْتِياجِ النّاسِ إلَى النّبيّ و الإمامِ ـ : لِبَقاءِ العالَمِ على صَلاحِهِ ، و ذلِكَ أنَّ اللّه َ عزّ و جلّ يَرْفَعُ العَذابَ عَنْ أهلِ الأرضِ إذا كانَ فِيها نَبِيٌّ أو إمامٌ .
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به علت نياز مردم به پيامبر و امام ـ فرمود : براى اين كه دنيا به سامان ماند؛ چه آنكه خداوند عزّ و جلّ، با وجود پيامبر يا امام در روى زمين، عذاب را از زمينيان بر مى دارد.
عنه عليه السلام :يَخْرُجُ أحَدُكُم فَراسِخَ فَيَطْلُبُ لِنَفْسِهِ دَليلاً ، و أنتَ بِطُرُقِ السّماءِ أجْهَلُ منكَ بِطُرُقِ الأرضِ ، فاطْلُبْ لِنَفْسِكَ دليلاً .
امام باقر عليه السلام :وقتى يكى از شما مى خواهد چند فرسنگ راه بپيمايد، براى خود به دنبال راهنما مى گردد؛ و تو به راههاى آسمان نا آشناترى تا به راههاى زمين، پس، براى خود به دنبال راهنما باش.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ الحُجَّةَ لا تَقُومُ للّه ِ عزّ و جلّ على خَلْقِهِ إلاّ بإمامٍ حَيٍّ يَعْرِفُونَهُ .
امام باقر عليه السلام :حجّت خدا بر خلقش تمام نمى شود مگر به وجود امامى زنده كه مردم او را بشناسند.
امام باقر عليه السلام :زمين، بدون امام آشكار يا نهان باقى نمى ماند.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لَو أنّ الإمامَ رُفِعَ مِنَ الأرضِ ساعةً لَماجَتْ بأهْلِها كَما يَمُوجُ البَحْرُ بأهلِهِ .
امام باقر عليه السلام :اگر براى لحظه اى وجود امام از زمين برداشته شود، زمين ، ساكنان خود را چنان به تلاطم مى اندازد كه امواج دريا دريانشينان را.
عنه عليه السلام ـ في وَصْفِ الأئمّة عليهم السلام ـ : جَعَلَهُمُ اللّه ُ عزّ و جلّ أركانَ الأرضِ أنْ تَمِيدَ بأهْلِها ، و عَمَدَ الإسلامِ ، و رابِطةً على سَبيلِ هُداهُ .
امام باقر عليه السلام ـ در وصف ائمّه عليهم السلام ـ فرمود : خداوند عزّ و جلّ ايشان را اركان زمين قرارداد، تا زمين اهل خود را نلرزاند و ايشان را ستونهاى اسلام و پاسداران راه هدايت خود كرد.