امام باقر عليه السلام :با پشيمانىِ شديد و آمرزش خواهىِ فراوان، گناهان گذشته را محو كن.
امام باقر عليه السلام :به خدا سوگند تنها آن كس از گناه مى رهد كه به آن اعتراف كند.
عنه عليه السلام :لا و اللّه ِ ما أرادَ اللّه ُ تَعالى مِن النّاسِ إلاّ خَصْلَتَينِ : أنْ يُقِرّوا لَهُ بالنِّعَمِ فيَزيدَهُم ، و بالذُّنوبِ فَيَغفِرَها لَهُم .
امام باقر عليه السلام :سوگند به خدا كه خداوند متعال از مردم جز دو كار نخواسته است: به نعمتهاى او اعتراف كنند تا آنان را نعمت فزونتر دهد و به گناهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بيامرزد.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ و قد سألَهُ شَيخٌ مِن النَّخَعِ: إنّي لَم أزَلْ والِيا مُنذُ زَمنِ الحَجّاجِ إلى يَومي هذا، فهَلْ لي مِن تَوبةٍ ؟ قالَ : فَسَكتَ، ثُمّ أعَدْتُ علَيهِ، فقالَ ـ : لا ، حتّى تُؤَدّيَ إلى كُلِّ ذي حَقٍّ حقَّهُ .
امام باقر عليه السلام ـ كه ابتدا در پاسخ به يكى از بزرگان نخع كه گفت: «من از زمان حَجّاج تاكنون والى هستم آيا توبه من پذيرفته مى شود؟» خاموش ماند، پس از آنكه او سخنش را تكرار كرد ـ فرمود : نه، مگر آن كه حقّ هر حقدارى را به او برگردانى.
امام باقر عليه السلام :پرهيز از به زمين خوردن بهتر است از اين كه زمين بخورى و خواهش كنى كه بلندت كنند .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن بَلَغهُ ثَوابٌ مِن اللّه ِ على عَمل، فعَمِلَ ذلكَ العَملَ الْتِماسَ ذلكَ الثَّوابِ اُوتِيَهُ و إنْ لَم يَكُنِ الحَديثُ كَما بَلَغَهُ .
امام باقر عليه السلام :هر كس شنيده باشد كه خداوند براى انجام عملى پاداش مى دهد و براى دست يافتن به آن پاداش، آن كار را بكند به او داده مى شود، هر چند حديث، آن گونه نباشد كه به او رسيده است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كأنّي بقومٍ قد خَرَجوا بالمَشرِقِ يَطْلُبونَ الحَقَّ فلا يُعْطَونَهُ ، ثُمّ يَطْلُبونَهُ فلا يُعْطَونَهُ ، فإذا رَأَوا ذلكَ وَضَعوا سُيوفَهُم على عَواتِقِهِم ، فيُعْطَونَ ما سَألوهُ فلا يَقْبَلونَهُ ، حتّى يَقوموا، و لا يَدْفَعونَها إلاّ إلى صاحِبِكُم . قَتْلاهُم شُهَداءُ ، أمَا إنّي لَو أدْرَكْتُ ذلكَ لاسْتَبْقَيتُ نَفْسي لصاحِبِ هذا الأمرِ .
امام باقر عليه السلام :گويا مردمانى را مى بينم كه در خاورْ زمين قيام كرده اند و حق را مى طلبند، اما آن را به آنان نمى دهند. دوباره مى طلبند باز به آنان داده نمى شود . چون چنين مى بينند، شمشيرهاى خود را برمى فرازند. در اين هنگام خواسته شان داده مى شود اما آنها نمى پذيرند تا آن كه بر مى خيزند و آن را تنها به مولاى شما مى دهند، كشتگان آنان شهيدند. بدانيد كه اگر من آن زمان را درك كنم جان خود را براى صاحب اين امر حفظ خواهم كرد.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :في التَّوراةِ مكتوبٌ مَسطورٌ : يا موسى ، إنّي خَلَقْتُكَ و اصْطَفَيْتُكَ و قَوَّيتُكَ و أمَرْتُكَ بطاعتي، و نَهَيتُكَ عن مَعصيَتي؛ فإنْ أطَعْتَني أعَنْتُكَ على طاعَتي ، و إنْ عَصَيْتَني لَم اُعِنْكَ على مَعصيَتي ، و لِيَ المِنّةُ علَيكَ في طاعتِكَ ، و ليَ الحُجّةُ علَيكَ في مَعصيَتِكَ .
امام باقر عليه السلام :در تورات اين خطوط نوشته شده است: اى موسى! من تو را آفريدم و برگزيدم و نيرويت بخشيدم و به فرمانبرى از خود فرمانت دادم و از نافرمانى خود بازت داشتم. پس، اگر از من اطاعت كنى، تو را در راه طاعت خود يارى مى رسانم و اگر نا فرمانى ام كنى، تو را بر معصيت خويش يارى نمى رسانم . در طاعتى كه مى كنى، بر تو منّت دارم و در نا فرمانى اى كه مى كنى، بر تو حجّت دارم.
امام باقر عليه السلام :مؤمن نه ترسوست، نه آزمند و نه بخيل .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن أعانَنا بلِسانِهِ على عَدُوِّنا ، أنطَقَهُ اللّه ُ بحُجَّتِهِ يَومَ موقِفِهِ بينَ يدَيهِ عزّ و جلّ .
امام باقر عليه السلام :هر كس با زبان خود ، ما را در برابر دشمنمان يارى رساند ، در آن روزى كه [براى حسابرسى] در پيشگاه حق مى ايستد، خداوند عزّ و جلّ زبان او را به حجّت خويش گويا مى سازد.