احادیث امام باقر علیه السلام

امام باقر عليه السلام ـ هنگامى كه عدّه اى در حضور ايشان به بحث و جدل پرداختند و يكى گفت: جنگندگان با على عليه السلام بدتر از كسانى هستند كه با پيامبر صلى الله عليه و آله جنگيدند و ديگرى گفت: جنگندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بدتر از كسانى هستند كه با على عليه السلام جنگيدند ـ فرمود : خير، بلكه جنگندگان با على عليه السلام بدتر از جنگندگان با پيامبر صلى الله عليه و آله هستند ··· اكنون علّتش را به شما مى گويم؛ جنگندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مسلمان نبودند، اما جنگندگان با على عليه السلام اقرار به اسلام كردند و سپس انكارش نمودند.

امام باقر عليه السلام :روز رستاخيز همه چشمها گريانند مگر سه چشم: چشمى كه در راه خدا شب را نخفته باشد، و چشمى كه از ترس خدا گريان شده باشد، و چشمى كه از محرّمات خدا فروهشته باشد.

امام باقر عليه السلام :خريد و فروش توسط كودك جايز نيست و [پسر] از يتيمى به در نمى آيد مگر زمانى كه پانزده ساله شود، يا پيش از آن محتلم گردد و يا ريش و يا موى [در شرمگاه] درآورد.

امام باقر عليه السلام :دختر هنگامى كه به نه سالگى رسيد ، ديگر يتيم نيست و مى تواند ازدواج كند و حدود شرعى بر او قابل اجراست و خود نيز حقّ استيفا دارد [مانند استيفاى حقّ قذف] .

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الباقرُ عليه السلام :بَعثَ اللّه ُ نبيّا حَبَشيّا إلى قَومِهِ، فقاتَلَهُم فقُتِلَ أصْحابُهُ و اُسِروا، و خَدُّوا لهُم اُخْدودا مِن نارٍ، ثُمّ نادَوا : مَن كانَ مِن أهلِ مِلّتِنا فلْيَعْتزِلْ ، و مَن كانَ على دينِ هذا النّبيِّ فلْيَقْتحِمِحديث النّارَ ، فجَعَلوا يَقْتَحِمونَ النّارَ ، و أقبَلَتِ امْرأةٌ مَعها صَبيٌّ لَها فَهابَتِ النّارَ، فقالَ لَها صَبِيُّها: اقْتَحِمي، قال: فاقْتَحَمتِ النّارَ، و هُم أصْحابُ الاُخْدودِ .حديث

امام باقر عليه السلام :خداوند پيامبرى حبشى براى قوم خودش برانگيخت. او با آنان جنگيد و يارانش كشته و اسير گشتند. آنان شيارهايى در زمين كندند و در آنها آتش افروختند و آن گاه [خطاب به پيروان اسير آن پيامبر ]فرياد زدند: هر كه بر آيين ماست به كنارى رود و هر كه پيرو دين اين پيامبر است خود را به آتش زند. آنان خود را به دل آتش مى زدند. زنى همراه كودك خود جلو آمد، اما از آتش ترسيد. كودكش به او گفت: درون آتش رو و مادر خود را در دل آتش افكند. و اينان، همان اصحاب اُخدودند.

امام باقر عليه السلام :مؤمن به هر بلايى گرفتار مى شود و به هر مرگى مى ميرد، امّا خود كشى نمى كند.

امام باقر عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ مؤمن را با بلا و سختى مى نوازد، همچنان كه مرد خانه با آوردن هديه از سفر، خانواده خود را مى نوازد، و او را از دنيا پرهيز مى دهد، همچنان كه پزشك بيمار را پرهيز مى دهد .

امام باقر عليه السلام :هرگاه خداوند متعال بنايش اين باشد كه بنده اى را گرامى بدارد و آن بنده گناهى كرده باشد او را به بيمارى مبتلا مى گرداند، اگر چنين نكرد به فقر و نيازمندى دچارش مى سازد و اگر اين را هم نكرد هنگام جان كندن بر او سخت مى گيرد. و اگر بنايش اين باشد كه بنده اى را خوار و بي مقدار سازد و او كارى نيك نزد خدا داشته باشد، تن سالم به او مى دهد، اگر چنين نكرد زندگى اش را فراخ مى گرداند و اگر اين را هم نكرد مرگ را بر او آسان مى سازد.

امام باقر عليه السلام :هرگاه خداوند تبارك و تعالى بنده اى را دوست داشته باشد، او را در غرقاب بلا فرو مى برد و باران بلا بر سر او فرو مى ريزد و چون او خدا را بخواند، مى فرمايد: لبّيك بنده من ؛ اگر بخواهم خواسته ات را زود برآورده سازم مى توانم، اما آن را براى تو مى اندوزم و آنچه برايت بيندوزم، تو را بهتر است.

امام باقر عليه السلام :هر چه بر ايمان بنده افزوده شود زندگى او سخت تر و تنگتر مى شود.