احادیث حضرت عیسی علیه السلام

عيسى عليه السلام ـ لِقَومِهِ و هُو يَعِظُهُم ـ : بحَقٍّ أقولُ لَكُم : طُوبى لِلّذينَ يَتَهَجَّدونَ مِن اللَّيلِ ، اُولئكَ الّذينَ يَرِثونَ النُّورَ الدائمَ مِن أجلِ أ نَّهُم قامُوا في ظُلمَةِ اللَّيلِ .

عيسى عليه السلام ـ در اندرز به قوم خود ـ فرمود : حقيقتى را به شما بگويم، خوشا آنان كه شب را به عبادت گذرانند. اينان كسانى اند كه روشنايى هميشگى را به دست مى آورند؛ زيرا كه در تاريكى شب برمى خيزند.

عيسى عليه السلام : يا عَبيدَ السُّوءِ، لا تَكونوا شَبيها بالحِداءِ الخاطِفَةِ . ، و لا بالثَّعالِبِ الخادِعَةِ ، و لا بالذِّئابِ الغادِرَةِ، و لا بالاُسدِ العاتِيَةِ، كما تَفعَلُ بالفَرائسِ كذلكَ تَفعَلونَ بالنّاسِ، فَريقا تَخطَفونَ، و فريقا تَخدَعونَ ، و فَريقا تَغدِرونَ بِهِم . .

عيسى عليه السلام : اى بندگان بد ! مانند زغن هاى رباينده و روبهان مكّار و گرگهاى خائن و شيرهاى درنده و بى رحم نباشيد كه با مردم آن كنيد كه اين درندگان با شكارهاى خود مى كنند ؛ گروهى را مى رباييد و به گروهى نيرنگ مى زنيد و به گروهى خيانت مى كنيد.

عيسى عليه السلام : طُوبى لِلمُتَراحِمينَ ، اُولئكَ هُمُ المَرحومونَ يَومَ القِيامَةِ .

عيسى عليه السلام : خوشا به حال رحم كنندگان به يكديگر! آنانند كه در روز قيامت مورد رحمت قرار مى گيرند.

عنه عليه السلام : طُوبى لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ ، اُولئكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القِيامَةِ .

عيسى عليه السلام : خوشا آنان كه ميان مردم صلح و آشتى برقرار مى سازند! آنانند كه در روز قيامت مقرّبند.

عنه عليه السلام : طُوبى لِلمُطَهَّرَةِ قُلوبُهُم ، اُولئكَ يَزُورونَ اللّه َ يَومَ القِيامَةِ .

عيسى عليه السلام : خوشا آنان كه دلهايشان پاك است! آنانند كه در روز قيامت خدا را ديدار مى كنند.

عنه عليه السلام : طُوبى لِلمُتَواضِعينَ في الدُّنيا، اُولئكَ يَرِثُونَ مَنابِرَ المُلكِ يَومَ القِيامَةِ .

عيسى عليه السلام : خوشا به حال فروتنانِ در دنيا! آنانند كه در روز قيامت تختهاى پادشاهى را به ارث مى برند.

عنه عليه السلام : يا عَبيدَ السُّوءِ ، تَلُومونَ النّاسَ علَى الظَّنِّ و لا تَلُومونَ أنفُسَكُم علَى اليَقينِ ؟! .

عيسى عليه السلام : اى بندگان بد! مردم را بر اساس گمان سرزنش مى كنيد و خود را با آنكه يقين [به بدى خويش ]داريد سرزنش نمى كنيد؟!

عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، تَحلِقونَ رُؤوسَكُم ، و تُقَصِّرونَ قُمُصَكُم ، و تُنَكِّسونَ رُؤوسَكُم ، و لا تَنزِعونَ الغِلَّ . مِن قُلوبِكُم ؟! .

عيسى عليه السلام : اى بندگان دنيا! سرهايتان را مى تراشيد و پيراهن هاى كوتاه مى پوشيد و سر به زير مى افكنيد، اما كينه و ناخالصى را از دل هايتان نمى زداييد؟!

عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، مَثَلُكُم كمَثَلِ القُبورِ المُشَيَّدةِ ؛ يُعجِبُ النّاظِرَ ظَهرُها ، و داخِلُها عِظامُ المَوتى ، مَملُوءةً خَطايا .

عيسى عليه السلام : اى بندگان دنيا! حكايت شما حكايت گورهاى آراسته است كه بيرونشان بيننده را خوش مى آيد و درونشان استخوان هاى مردگان است؛ و آكنده از خطاها و گناهان.

عنه عليه السلام : يا عَبيدَ الدُّنيا ، إنّما مَثَلُكُم كمَثَلِ السِّراجِ؛ يُضِيءُ لِلنّاسِ و يُحرِقُ نَفسَهُ ! .

عيسى عليه السلام : اى بندگان دنيا! حكايت شما در حقيقت حكايت چراغ است كه به مردم نور مى دهد، اما خودش را مى سوزاند.