امام رضا عليه السلام : پاكيزگى از اخلاق پيامبران است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : أحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ ؛ فإنّها وَحشِيَّةٌ ما نَأَت . عَن قَومٍ فعادَت إلَيهِم .
امام رضا عليه السلام : با نعمت ها خوش همسايگى كنيد؛ زيرا كه نعمت ها رمنده اند و اگر از مردمى برمند ديگر به سوى آنان باز نمى گردند.
امام رضا عليه السلام : به كار بستن عدالت و نيكوكارى، خبر از دوام نعمت مى دهد.
امام رضا عليه السلام : مردم دو گونه اند : رسنده اى كه بسنده نمى كند و جوينده اى كه نمى يابد.
امام رضا عليه السلام : خواب، سلطان مغز است و مايه قوام و نيروى بدن.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : حَرَّمَ اللّه ُ التَّعَرُّبَ بَعد الهِجرَةِ للرُّجوعِ عَنِ الدِّينِ و تَركِ المُوازَرَةِ للأنبياءِ و الحُجَجِ عليهم السلام ، و ما في ذلِكَ مِن الفَسادِ و إبطالِ حَقِّ كُلِّ ذي حَقٍّ لِعِلَّةِ سُكنَى البَدوِ ؛ و لذلكَ لَو عَرَفَ الرّجُلُ الدِّينَ كامِلاً لَم يَجُزْ لَهُ مُساكَنَةُ أهلِ الجَهلِ، و الخَوفِ علَيهِ؛ لأنّهُ لا يُؤمَنُ أن يَقَعَ مِنهُ تَركُ العِلمِ، و الدُّخولُ مَع أهلِ الجَهلِ و التَّمادِي في ذلكَ .
امام رضا عليه السلام : خداوند تعرّب بعد از هجرت را حرام فرمود؛ چون باعث برگشتن از دين و دست شستن از يارى پيامبران و حجّتها[ى خدا] عليهم السلام و نيز تباهى و از بين بردن حقّ هر صاحب حقّى مى شود، چون با باديه نشينان همنشين مى شود و همچنين اگر كسى دين را كاملاً شناخت، براى او جايز نيست در ميان مردمان نادان و بى خبر [از دين و معارف آن] سكونت كند؛ چون بيم آن مى رود كه دست از علم بردارد و با نادانان در آيد و در جهل غوطه ور شود.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام عن آبائهِ عليهم السلام : في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ يُغَلُّ المَرَدَةُ مِن الشَّياطينِ، و يُغفَرُ في كُلِّ لَيلَةٍ سَبعينَ ألفا ، فإذا كانَ في لَيلَةِ القَدرِ غَفَرَ اللّه ُ بمِثلِ ما غَفَرَ في رَجَبٍ و شَعبانَ و شَهرِ رَمَضانَ إلى ذلكَ اليَومِ إلاّ رجُلٌ بَينَهُ و بَينَ أخيهِ شَحناءُ ، فيَقولُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : أنظِروا هؤلاءِ حتّى يَصطَلِحوا .
امام رضا عليه السلام ـ به نقل از پدران بزرگوار خود ـ فرمود : در شب اول ماه رمضان شيطان هاى سركش به غل و زنجير بسته مى شوند و در هر شبى هفتاد هزار نفر آمرزيده مى شوند و در شب قدر خداوند به اندازه اى كه در ماه رجب و شعبان و ماه رمضان تا آن هنگام (شب قدر) آمرزيده است، مى آمرزد مگر مردى را كه ميان او و برادرش دشمنى و كينه اى باشد. پس خداوند عزّ و جلّ فرمايد: اينان را بگذاريد (مهلت دهيد) تا زمانى كه با هم آشتى كنند.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ لَمّا سُئل عَن قولِهِ تعالى : «اللّه ُ نُورُ السَّماواتِ و الأرضِ» ـ : هادٍ لأهلِ السَّماء ، و هادٍ لأهلِ الأرضِ .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «خدا نور آسمان ها و زمين است» ـ فرمود : يعنى هدايتگر اهل آسمان و هدايتگر اهل زمين است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ لِلمأمونِ لَمّا أجبَرَهُ على قَبولِ ولايَةِ العَهدِ و قالَ لَهُ : إنّكَ تَتَلقّاني أبَدا بما أكرَهُهُ و قد أمِنتَ سَطوَتي ، فباللّه ِ اُقسِمُ لَئن قَبِلتَ ولايَةَ العَهدِ و إلاّ أجبَرتُكَ على ذلكَ ، فإن فَعَلتَ و إلاّ ضَرَبتُ عُنُقَكَ ـ : قد نَهانيَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ أن اُلقِيَ بِيَدي إلَى التَّهلُكَةِ ، فإن كانَ الأمرُ على هذا فافعَلْ ما بَدا لكَ ، و أنا أقبَلُ ذلكَ على أنّي لا اُوَلِّي أحَدا و لا أعزِلُ أحَدا ··· .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به مأمون كه حضرتش را به پذيرفتن ولايتعهدى مجبور كرد و به ايشان گفت: تو همواره با من برخوردهايى مى كنى كه من خوش ندارم و خودت را از خشم من ايمن مى دانى. به خدا سوگند كه اگر ولايتعهدى را نپذيرى، تو را به پذيرفتن آن مجبور مى كنم و اگر باز هم نپذيرى، گردنت را مى زنم ـ فرمود : خداوند عزّ و جلّ مرا نهى فرموده است از اينكه با دست خود خويشتن را نابود كنم. حال كه چنين است هر كارى كه به نظرت مى رسد، بكن و من ولايتعهدى را مى پذيرم، به شرط اينكه هيچ كس را عزل و نصب نكنم··· .
عنه عليه السلام ـ لِلرَّيّانِ بنِ الصَّلتِ و قد سَألَهُ عن قَبولِهِ ولايَةَ العَهدِ مَع إظهارِهِ الزُّهدَ في الدُّنيا ـ : قَد عَلِمَ اللّه ُ كَراهَتي لذلكَ ، فلَمّا خُيِّرتُ بَينَ قَبولِ ذلكَ و بَينَ القَتلِ ، اختَرتُ القَبولَ علَى القَتلِ ··· .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به ريّان فرزند صلت كه پرسيد: چرا با وجود آنكه اظهار بى رغبتى به دنيا مى كنى ولايتعهدى را پذيرفتى؟ ـ فرمود: خدا مى داند كه من اين كار را ناخوش داشتم، اما وقتى ميان پذيرفتن ولايتعهدى و كشته شدن مخيّر شدم، پذيرفتن آن را بر كشته شدن ترجيح دادم··· .