احادیث امام کاظم علیه السلام

امام كاظم عليه السلام :براى بازداشتن نفْس خود از خواهشهايش با آن مبارزه كن كه مبارزه با نفْس، همچون مبارزه با دشمنت، بر تو واجب است.

امام كاظم عليه السلام :شگفتىِ نادان از خردمند، بيشتر از شگفتىِ خردمند از نادان است.

امام كاظم عليه السلام ـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ فرمود : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از ميان دوزخيان، ابن جذعان سبكترين عذاب را دارد. عرض شد: اى پيامبر خدا! چرا ابن جذعان سبكترين عذاب را دارد؟ فرمود: چون او مردم را اطعام مى كرد.

امام كاظم عليه السلام :در ميان بنى اسرائيل مردى مؤمن بود كه همسايه كافرى داشت. او با آن مرد مؤمن رفتارى نرم داشت و به وى نيكى مى كرد. وقتى آن كافر از دنيا رفت خداوند در دوزخ خانه اى گِلى برايش ساخت كه او را از گرماى جهنّم حفظ مى كرد و روزيش از غير دوزخ مى آمد. به او گفته شد: اين به سبب رفتارى است كه با همسايه مؤمنت داشتى.

امام كاظم عليه السلام :خداوند جز كافران و منكران و گمراهان و مشركان را در آتش ، جاودان نكند. مؤمنانى كه از گناهان كبيره اجتناب كنند درباره گناهان صغيره بازخواست نشوند.

امام كاظم عليه السلام :حسن همسايگى ، اين نيست كه آزار نرسانى بلكه حسن همسايگى ، اين است كه در برابر آزار و اذيّت همسايه شكيبا باشى.

امام كاظم عليه السلام ـ در دعاى ماه رمضان كه از ايشان روايت شده ـ گفت : چهره مرا با نور خود روشن فرما و با محبّت خود دوستم بدار.

امام كاظم عليه السلام :كسانى كه به سبب ارتكاب گناهى كبيره دو بار حدّ بخورند، بار سوّم كشته مى شوند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يأتي أهلَ الصُّفَّةِ و كانوا ضِيفانَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، كانوا هاجَروا مِن أهاليهِم و أموالِهِم إلى المَدينَةِ فأسْكَنَهُم رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله صُفَّةَ المَسجِدِ، و هُم أربَعُمِائةِ رجُلٍ [ كان]، يُسَلِّمُ علَيهِم بالغدوةِ و العَشِيِّ، فأتاهُم ذاتَ يومٍ فمِنهُم مَن يَخصِفُ نَعلَهُ ، و مِنهُم مَن يَرقَعُ ثَوبَهُ ، و مِنهُم مَن يَتَفلّى ، و كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَرزُقُهُم مُدّا مُدّا مِن تمرٍ في كُلِّ يَومٍ
فقامَ رجُلٌ مِنهُم فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، التَّمرُ الّذي تَرْزُقُنا قَد أحْرَقَ بطُونَنا !
فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمَا إنّي لَوِ اسْتَطَعْتُ أنْ اُطْعِمَكُمُ الدُّنيا لَأطعَمْتُكُم ، و لكنْ مَن عاشَ مِنكُم من بَعدي فسَيُغدى علَيهِ بالجِفانِ و يُراحُ علَيهِ بالجِفانِ ، و يَغدو أحَدُكُم في قَميصةٍ و يَروحُ في اُخرى ، و تُنَجِّدونَ بُيوتَكُم كما تُنَجَّدُ الكَعبَةُ
فقامَ رجُلٌ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، إنّا على ذلكَ الزَّمانِ بالأشْواقِ ! فمَتى هُو ؟!
قالَ صلى الله عليه و آله : زَمانُكُم هذا خَيرٌ مِن ذلكَ الزّمانِ ، إنَّكُم إنْ مَلَأتُم بطُونَكُم مِن الحَلالِ تُوشِكونَ أنْ تَملؤوها مِن الحَرامِ .
حديث

امام كاظم عليه السلام : اهل صفّه ميهمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند. آنها خان و مان خود را رها كرده به مدينه هجرت كرده بودند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آنان را كه چهل مرد بودند در صفّه مسجد اسكان داد . آن حضرت هر صبح و شام نزد ايشان مى رفت و بر آنان سلام مى داد . روزى بر صفّه نشينان وارد شد، ديد يكى كفش خود را پينه مى كند ، ديگرى لباسش را وصله مى زند و عده اى هم جامه هاى خود را از شپش پاك مى كنند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر روز يك مُدّ (تقريبا يك چارك) خرما به آنها مى داد . مردى از ميان آنها برخاست و عرض كرد : اى رسول خدا ! خرمايى كه به ما مى دهى معده هاى ما را سوزاند! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : بدانيد كه اگر مى توانستم دنيا را خوراك شما كنم اين كار را مى كردم اما كسانى از شما كه پس از من زنده بمانند صبح و شام غذاى سير خواهند خورد ، هر كدام صبح يك پيراهن خواهيد پوشيد و شب پيراهنى ديگر و خانه هايتان را ، همانند كعبه ، بر افراشته و آراسته خواهيد كرد
مردى برخاست و گفت : اى رسول خدا ! ما مشتاق چنان روزى هستيم ! كى فرا خواهد رسيد؟!
فرمود : اين زمان شما بهتر از آن زمان است . شما اگر شكمهاى خود را از حلال پر كنيد، هيچ بعيد نيست كه آن را از حرام نيز پر نماييد .

امام كاظم عليه السلام : آن كه غم خورد، شايسته غم و اندوه است ؛ پس مؤمن بايد به خدا و آنچه او مى كند، خرسند باشد .