احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى كار صدقه دادن را به خوبى انجام نداد، مگر اينكه خداوند بعد از او جانشين خوبى براى وى بر فرزندانش شد.

امام صادق عليه السلام : مردم مدينه زكات فطر را به مسجد رسول خدا مى آوردند. در ميان آنها خوشه هاى خرمايى به نام جعرود (خرماى خشك ريز) و خوشه هايى به نام معافاره نيز وجود داشت. اين دو نوع خرما هسته درشت و كم گوشت و اندكى تلخ مزه بودند. رسول خدا صلى الله عليه و آله به حزّار فرمود : اين دو نوع خرما را براى آنان ارزيابى مكن تا بلكه خجالت بكشند و از اينها نياورند. پس، خداوند اين آيه را نازل فرمود : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از چيزهاى پاكيزه اى كه به دست آورده ايد انفاق كنيد ··· » .

امام صادق عليه السلام : بدان كه هر كس در راه طاعت خدا خرج نكند، به خرج كردن در راه معصيت خداوند عزّ و جلّ گرفتار شود و هر كه در راه رفع نياز دوست خدا قدم برندارد، به قدم برداشتن در راه رفع نياز دشمن خداوند عزّ و جلّ گرفتار آيد.

امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى نيست كه از خرج كردن يك درهم در راهى كه حقّ آن است دريغ ورزد مگر اينكه دو درهم به ناحق خرج كند.

امام صادق عليه السلام : هر كه يك حق از خداوند عزّ و جلّ دريغ ورزد، دو چندان آن را در راه باطل خرج كند.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه هر كس يكى از آنها را به درگاه خداوند برد خدا بهشت را بر او واجب گرداند : انفاق در حال تنگدستى، خوشرويى با همه مردم و انصاف نشان دادن از خود.

امام صادق عليه السلام : اگر مردم از راهى كه خداوند به آنان فرمان داده است كسب درآمد كنند و آنها را در راهى كه خداوند از آن بازشان داشته است انفاق كنند، آن را از ايشان نمى پذيرد و اگر از راهى كه آنها را از آن نهى كرده است درآمد به دست آورند و آن درآمد را در راهى كه خداوند بدان فرمانشان داده است به مصرف رسانند باز از آنان نمى پذيرد، مگر اينكه از راه حلال به دست آورند و در راه حلال انفاق كنند.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «أنفقوا من طيّبات ما كسبتم ؛ از پاكى هاى آنچه به دست آورده ايد، انفاق كنيد» ـ فرمود : مردم در زمان جاهليت درآمدهاى ناروا به دست آورده بودند و بعد از آنكه اسلام آوردند تصميم گرفتند آنها را از اموال خود خارج كنند و صدقه بدهند، اما خداوند تبارك و تعالى قبول نكرد مگر اينكه [صدقه را] از پاكترين درآمدهايشان بپردازند.

امام صادق عليه السلام : انفال آن چيزى است كه [براى به دست آوردنش] اسب يا شترى نتاخته اند، يا [اموال ]مردمى كه [در وا گذارى آنها به مسلمانان با ايشان] مصالحه كرده باشند يا [آنچه ]كه مردمى با دست خود بپردازند و هر زمين ويرانه اى و بستر رودها. اينها از آنِ رسول خدا صلى الله عليه و آله است و پس از او به امام تعلّق دارد و او هر گونه كه بخواهد به مصرف مى رساند.

امام صادق عليه السلام : هر مال و ثروتى كه صاحب و وارث ندارد، مصداق اين آيه است : «از تو درباره انفال مى پرسند؛ بگو : انفال از آنِ خدا و رسول است».