عنه عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله نَزَلَ حَتّى لَحَدَ سَعدَ بنَ مُعاذٍ و سَوَّى اللَّبِنَ عَلَيهِ ، و جَعَلَ يَقولُ : ناوِلْني حَجَرا ، ناوِلْني تُرابا رَطْبا ، يَسُدُّ بِهِ ما بَينَ اللَّبِنِ ، فلَمّا أن فَرَغَ و حَثا التُرابَ عَلَيهِ و سَوّى قَبرَهُ قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّي لَأعلَمُ أنَّهُ سَيَبلى و يَصِلُ إلَيهِ البَلاءُ ، و لكِنَّ اللّه َ يُحِبُّ عَبدا إذا عَمِلَ عَمَلاً أحكَمَهُ .
امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پايين رفت تا سعد بن معاذ را در لحد گذارد و روى آن خشت بچيند و مرتب مى فرمود : سنگ بده، گل بده و با آنها درز خشتها را پر مى كرد. وقتى كار تمام شد و روى لحد خاك ريخت و قبر را هموار كرد فرمود : من مى دانم كه بزودى اين فرسوده و خراب مى شود، اما خداوند بنده اى را دوست دارد كه چون كارى انجام دهد، آن را درست انجام دهد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ أعمالَ العِبادِ تُعرَضُ عَلى رُسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كُلَّ صَباحٍ أبرارِها و فُجّارِها ، فَاحذَروا فَلْيَستَحْيِ أحَدُكُم أن يُعرَضَ عَلى نَبِيِّهِ العَمَلُ القَبيحُ .
امام صادق عليه السلام : هر بامداد كارهاى بندگان، از نيك و بد، به رؤيت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى رسد. بنا بر اين، به هوش باشيد و هر يك از شما بايد شرم كند از اين كه كار زشت بر پيامبرش عرضه كند.
عنه عليه السلام : تُعرَضُ الأعمالُ عَلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أعمالُ العِبادِ كُلَّ صَباحٍ أبرارِها و فُجّارِها ، فَاحذَروها ؛ و هُوَ قَولُ اللّه ِ تَعالى : «اِعْمَلوا فَسَيَرَى اللّه ُ عَمَلَكُم
وَ رَسولُهُ» .
امام صادق عليه السلام : در هر بامداد كارهاى نيك و بد بندگان بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عرضه مى شود. پس مواظب باشيد. و همين است معناى سخن خداوند متعال : «عمل كنيد؛ زيرا بزودى خدا و رسول او عمل شما را مى بينند».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قَولِهِ تعالى : «فَكَيْفَ إذا جِئْنا مِن كُلِّ اُمَّةٍ بِشَهيدٍ ···» ـ : نَزَلَت في اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله خاصَّةً ؛ في كُلِّ قَرنٍ مِنهُم إمامٌ مِنّا شاهِدٌ عَلَيهِم ، و مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله شاهِدٌ عَلَينا .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «چگونه خواهد بود آن گاه كه از هر امّتى گواهى بياوريم ···» ـ فرمود : اين آيه در خصوص امّت محمّد صلى الله عليه و آله نازل شده است. در هر نسلى از اين امت امامى از ما بر ايشان گواه و ناظر است و محمّد صلى الله عليه و آله بر ما گواه مى باشد.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِه تَعالى : «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ اُمَّةً وَسَطا ···» ـ : نَحنُ الاُمَّةُ الوُسطى ، و نَحنُ شُهَداءُ اللّه ِ عَلى خَلقِهِ و حُجَجُهُ في أرضِهِ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از آيه «اينچنين شما را امتّى ميانه قرار داديم ···» ـ فرمود : ما هستيم امّت ميانه و ماييم گواهان خدا بر خلقش و حجّتهاى او در زمينش.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ و زُرارَةُ عَن عَرضِ الأعمالِ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ـ : ما فيهِ شَكٌّ ، ثُمَّ تَلا هذهِ الآيَةَ : «وَ قُلِ اعْمَلوا فَسَيَرَى اللّه ُ عَمَلَكُمْ وَ رَسولُهُ و المُؤمِنونَ» قالَ : إنَّ للّه ِِ شُهَداءَ في أرضِهِ .
امام صادق عليه السلام ـ وقتى كه محمّد بن مسلم و زراره از امام عليه السلام درباره عرضه اعمال بر پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال كردند ـ فرمود : شكّى در آن نيست. سپس اين آيه را تلاوت كرد :«بگو : عمل كنيد، خدا و پيامبر او و مؤمنان اعمال شما را خواهند ديد». فرمود : راستى كه خداوند را در روى زمينش گواهانى است.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى : «وَ قُلِ اعْمَـلـوا فَسَيَـرَى اللّه ُ عَمَلَكُـمْ وَ رَسـولُـهُ وَ المُؤمِنونَ» ـ : إيّانا عَنى .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «بگو : عمل كنيد، بزودى خدا و پيامبر او و مؤمنان عمل شما را مى بينند» ـ فرمود : مقصود [از مؤمنان] ما هستيم.
امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ فرمود : آنان ائمّه هستند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إذا وُضِعَ المَيِّتُ في قَبرِهِ مُثِّلَ لَهُ شَخصٌ فقالَ لَهُ : يا هذا كُنّا ثَلاثَةً ؛ كانَ رِزقُكَ فَانقَطَعَ بِانقِطاعِ أجَلِكَ ، و كانَ أهلُكَ فخَلَّفوكَ وَ انصَرَفوا عَنكَ ، و كُنتُ عَمَلَكَ فبَقِيتُ مَعَكَ ، أمَا إنّي كُنتُ أهوَنَ الثَّلاثَةِ عَلَيكَ ! .
امام صادق عليه السلام : چون مرده را در گورش نهند، شخصى در برابرش مجسّم شود و به او گويد : هان تو! ما سه تا بوديم : يكى روزىِ تو بود كه با به سر آمدن اجلت به پايان رسيد، ديگرى خانواده تو بود كه تو را به جاى گذاشتند و رفتند و من عمل تو هستم كه با تو ماندم. بدان كه من بى اهميت ترين اين سه نزد تو بودم!
الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام: أيُّما مُؤمِنٍ خَرَجَ إلى أخيهِ يَزورُهُ عارِفا بِحَقِّهِ كَتَبَ اللّه ُ لَهُ بِكُلِّ خُطوَةٍ حَسَنَةً ، و مُحِيَت عَنهُ سَيِّئَةٌ ، و رُفِعَت لَهُ دَرَجَةٌ ، و إذا طَرَقَ البابَ فُتِحَت لَهُ أبوابُ السَّماءِ ، فإذا التَقَيا و تَصافَحا و تَعانَقا أقبَلَ اللّه ُ عَلَيهِما بِوَجهِهِ .
امام باقر و امام صادق عليهما السلام : هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حقّ او آشنا باشد، خداوند براى هر گامى كه برمى دارد يك ثواب برايش بنويسد و يك گناه از او پاك كند و يك درجه بالا برده شود و چون درِ خانه اش را بكوبد، درهاى آسمان به رويش گشوده گردد و چون با هم رو به رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند، خدا رويش را به آنها كند.