ابوحمزه ثمالى گويد، امام چهارم عليه السلام فرمود:شـگـفتا از متـكبّر بـر خـويش بالنـده ،
آنكه ديروز نطفه «بدبو و بى ارزش» بوده
و فـردا مردارى « گنـديده » خواهـد بود.
زُهْرى گفته است از امام زين العابدين عليه السلامشنيدم كه مى فرمود:آيـات قـرآن ، گـنجيـنه هائى اسـت
و هرگاه (درب) گنجيـنه اى گـشوده شد
شايسته است ببينى چه چيزى در آن است.
امام باقر عليه السلام فرمـود كه حضـرت سـجاد عليه السلام بـه فرزنـدانش چنـين مى گفـت:از دروغ بپرهيزيد، چه دروغ كوچك و چه دروغ بزرگ خواه در امورى جدّى و خواه به شوخى، زيرا وقتى انسان در كارهاى كوچك دروغ بگويد. بر گفتن دروغ هاى بزرگ، گستاخ مى شود.
ابوحمزه ثمالى از امام سجاد عليه السلام نقل كرده كه فرمود:همانا منافق نهى مى كند و خود باز نمى ايستد، امر مى كند و خود انجام نمى دهد و چون به نماز بايستد «اعتراض» مى كند.
گفتم اى فرزند رسول خدا «اعتراض» چيست؟ فرمود:
روگرانيدن به راست و چپ و چون ركوع كند مثل گوسفند به زمين مى خوابد «بعد از ركوع قيام نمى كند» روز را به شب مى برد و اندوهى جز شام خوردن ندارد؛ با اينكه روزه نداشته است و در هر بامداد فكرى جز خوابيدن ندارد و حال آنكه كم خوابى نكشيده است. اگر باتو سخن گويد، به تو دروغ مى گويد. و اگر او را امين شمارى، به تو خيانت مى كند. و اگر از او پنهان شوى، تو را غيبت مى كند و اگر به تو وعده دهد، وفا نمى كند.
ابوحـمزه ثمالى از امام باقر و امام سـجاد عليهم السلامنقـل كرده كـه فرمـودند:براستى پاداش نيكوكارى «به خويشان و عموم مردم» سريع تر از هر كار خيرى داده مى شود و كيفر ستمكارى «بر مردم يا حاكم اسلامى» زودتر از هر كارى به انسان مى رسد. و براى مرد همين عيب بس كه عيبى كه در ديگران مى بيند در خويش نبيند يا بى جهت همنشين خود را آزار دهد. يا از كارى كه خود توان تركش ندارد، ديگران را نهى كند.
امام رضا عليه السلام فرمود: امام سجاد عليه السلام فرموده است:براستى دعا و بلا تا روز قيامت با هم رفاقت و همراهى كنند و همانا دعا بلائى را كه قطعى و مستحكم شده، باز مى گرداند.
حعيد همدانى گفته از امام زين العابدين عليه السلامپرسيدم:به چه روشى شما بين مردم قضاوت و حكومت خواهيد كرد؟ فرمود:
بر روش داورى و حكم خاندان داود عليه السلام و اگر از چيزى ناتوان شديم، روح القدس بما الهام مى كند.
ابو حمزه ثمالى از امام چهارم عليه السلام نقل كرده كه فرمود:سه گروه اند كه خداوند در روز قيامت با آنان سخن نگويد و به آنان نظر نكند و ايشان را پاك نسازد و براى آنان عذابى دردناك است:
1 ـ كسى كه امامِ از سوى خدا را انكار كند.
2 ـ كسى كه امامى از سوى غيرِخدا را بپذيرد. و ادّعا كند.
3 ـ كسى كه خيال كند، فلانى و فلانى از اسلام بهره اى دارند.
امام زين العابدين عليه السلام فرمود:هر مؤمنى كه در حـكومت باطل به رفـاه برسد،
قبل از مرگ گرفتارى جانى يا مالى پيدا مى كند
تـا سـهم او در دولت حـق كاهش نيـابد
و كامـل از آن بهـره مـند گـردد.
