امام سجاد عليه السلام فرمود:رگى نمى جهد، و سر مؤمنى درد نگيرد مگر به دليل گناهش و آنچـه خـداوند عـفو مى كند بيش از آن است.
وقتى امام سجاد عليه السلام مى ديد كه بيمارى بهبود يافته است. مى فـرمــود:
گوارا باد بر تو پاكى از گناهان،
هم اكنون كار را از سرگير.
امام سجاد عليه السلام فرمود:هركس مؤمنى را جامه پوشاند، خداوند از جامه هاى سبز «بهشتى» بر او بپوشاند. و در ضمان خدا هست تا وقتى كه ريشه او باقى است.
و در حديث ديگر فرمود:
تا وقتى نخى از آن جامه باقى باشد در ضمان خدا باشد.
امام زين العابدين عليه السلام فرمود:هر كس مؤمنى را از گرسنگى سير كند،
خدايش از ميوه هاى بهشت به او بخوراند،
و هر كه مؤمن تشنه اى را آب دهد،
خداوند از نوشابه ى سر به مهربهشتى به اوبنوشاند
و هركه مؤمنى را بپوشاند در صورتيكه برهنه باشد
مى پوشاند او را از الباس استبرق و حرير.
ابو حمزه ثمالى مى گويد، امام سجاد عليه السلامفرمود:به خدا سوگند، دوست داشتم قدرى از گوشت بازويم را فديه مى دادم تا دو خصلت «تندخوئى» و «نا راز دارى» از ميان شيعه برداشته شود.
ابو حمزه ثمالى مى گويد، امام سجاد عليه السلامفرمود:از جمله اخلاق مؤمن آن است كه
به قدر تنگدستى و توسعه خرج مى كند
و «بر اهل و عيال» توسعه مى دهد
با مردم به انصاف رفتار مى كند
و در سلام كردن پيشى مى گيرد.
از امام زين العابدين درباره تعصّب ورزى پرسيدند، فرمود:تعصّبى كه دارنده آن گناهكار مى شود آن است كه شخص، بَدانِ قوم خود را بهتر از نيكان قومِ ديگر ببيند.
دوست داشتن خويشان تعّصب نيست ولى كمك كردنِ قوم خود درستم كردن، تعّصب ورزى است.
