احادیث امام سجاد علیه السلام

جابر مى گويد: امام سجاد عليه السلام روزى از منزل خارج شد در حالى كه چنين مى گفت: اى جابر به خدا قسم صبح كردم در حالى كه غمگين هستم و قلبم مشغول است گفتم: فدايت شوم غم و دل مشغولى شما چيست؟ آيا مربوط به دنياست؟ امام عليه السلام فرمود: نه جابر بلكه اندوه براى آخرت است، اى جابر! حقيقت ناب ايمان برقلب هركس وارد شود، از هر آنچه زينت دنيائى است رويگردان مى شود.

به امام سجاد عليه السلام گفته شد: اى فرزند رسول خدا حال شما چطور است؟ فرمود: حال و روز كسى را دارم كه هشت طلبكار دور او را گرفته اند، خداى بزرگوار از من انجام واجبات را مى خواهد، و پيامبر روش و سنّت خود را، و خانواده غذا و خرجى را، و نفس شهوت را، و شيطان نافرمانى را، و نگهبانان (دو فرشته) درست كردارى را، و عزرائيل روح را، و قبر جسم را. بنابراين من در ميان اين همه طلبكار گرفتارم.

به امام زين العابدين عليه السلام گفته شد: حال شما چطور است؟ امام عليه السلام فرمود: مى گذرانيم در حالى كه ما به خاطر انتساب به پيامبر خدا در ترس و نگرانى به سر مى بريم و همه مسلمانان در سايه نام او امنيَّت و آرامش دارند!

امام زين العابدين عليه السلام فرمود: هر بامداد زبان آدميزاد بر ديگر اعضايش توجه مى كند و مى گويد: چگونه هستيد؟ حالتان چطور است؟ آنها مى گويند: اگر تو ما را رها كنى خوبيم، خدا را خدا را نسبت به ما بياد آور و او را به خدا قسم مى دهند و مى گويند: پاداش و كيفر ما تنها بخاطر توست.

مردى از امام زين العابدين عليه السلامسئوال كرد: ملاك پذيرش نماز چيست؟ امام عليه السلام در پاسخ فرمود: ولايت و دوستى ما [اهل بيت] و برائت از دشمنان ما.

امام سجاد عليه السلام به بعضى از فرزندانش سفارش كرد و فرمود: اى فرزندم خدا را بخاطر نعمتى كه از ديگران بتو مى رسد سپاسگزار باش و به كسى كه از تو قدردانى كرد عطا كن، چرا كه وقتى نعمتى سپاسگزارى شود از بين نخواهد رفت، و وقتى كه ناسپاسى شود دوام نخواهد يافت.

امام سجاد عليه السلام فرمود: مردى خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله رسيد و گفت: اى رسول خدا، من هيچ كار زشتى نمانده كه انجام نداده باشم، آيا مى توانم توبه كنم؟ رسولخدا صلي الله عليه و آله فرمود: آيا هيچيك از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو باو نيكى كن (تا آمرزيده شوى). وقتى او راه افتاد پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: كاش مادرش زنده بود. (يعنى اگر او زنده بود و به او نيكى مى كرد، زودتر آمرزيده مى شد).

امام زين العابدين عليه السلام فرمود: بيمارى شديدى پيدا كردم پدرم فرمود: چه ميل دارى؟ گفتم: ميل دارم از جمله كسانى باشم كه در مقابل آنچه پروردگارم براى من در نظر گرفته چيزى را پيشنهاد نكنم (يعنى به انتخاب او راضى باشم) پدرم فرمود: آفرين برتو كه شبيه ابراهيم خليل عليه السلامهستى كه هنگامى كه جبرئيل عليه السلام (در حالى كه او در ميان آتش بود) گفت: چه نيازى دارى؟ ابراهيم عليه السلامفرمود: چيزى به پروردگارم پيشنهاد نمى كنم اوخودش مرا كافى است وبهترين وكيل است.

امام سجاد عليه السلام فرمود: گناهان را بخشهايى است، نخستين چيزى كه به سبب آن، نافرمانى خدا شد، تكبّر بود كه شيطان مرتكب شد چرا كه كبر ورزيد و جزو كافران گرديد.

امام سجاد عليه السلام فرمود: نخستين كسى كه جان خود را در راه خدا فدا كرد، على بن ابى طالب عليه السلام بود.