رسول اللّه صلي الله عليه و آله : عَلامَةُ الوَرَعِ الزُّهدُ فِي الدُّنيا ، فَمَن تَمَسَّكَ بِالوَرَعِ وَالزُّهدِ بَلَّغاهُ كُلَّ دَرَجَةٍ رَفيعَةٍ ، ومَن تَخَلّى مِنهُما لَقِيَني يَومَ القِيامَةِ عَلى غَيرِ مِلَّتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : نشانه پارسايى ، زهد در دنياست. پس، هر كه به پارسايى و زهد چنگ در زند ، اين دو او را به هر درجه بالايى مى رسانند، و هر كه از اين دو ، دست كشد ، روز قيامت مرا بر غير آيين من ديدار مى كند.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ ناجى موسى عليه السلام فَكانَ فيما ناجاهُ أن قالَ : يا موسى . . . أمَّا الزّاهِدونَ فِي الدُّنيا ، فَإِنّي أمنَحُهُم جَنَّتي يَتَبَوَّؤونَ مِنها حَيثُ شاؤوا .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند ـ تبارك و تعالى ـ با موسى عليه السلام به نجوا پرداخت و از جمله نجواهايش اين بود كه گفت: «اى موسى!... من بهشت خويش را تقديم زاهدانِ در دنيا مى كنم و در هر كجاى آن كه مى خواهند ، ساكن شوند».
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ خَلَقَ العَقلَ مِن نورٍ مَخزونٍ مَكنونٍ في سابِقِ عِلمِهِ الَّذي لَم يَطَّلِع عَلَيهِ نَبِيٌّ مُرسَلٌ ولا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، فَجَعَلَ العِلمَ نَفسَهُ ، وَالفَهمَ روحَهُ ، وَالزُّهدَ رَأسَهُ ... .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند ـ تبارك و تعالى ـ خِرَد را از نورى آفريده كه در دانشِ پيشينش اندوخته و نهفته بود و هيچ پيامبر مُرسَل و فرشته مقرّبى ، از آن مطّلع نبود. آن گاه ، دانش را نفْس آن ، فهم را روحش ، و زهد را سرش... قرار داد.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : لَو تَعلَمونَ مِنَ الدُّنيا ما أعلَمُ لاَستَراحَت أنفُسُكُم مِنها .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اگر آنچه را من از دنيا مى دانم ، شما مى دانستيد، جان هايتان از [همّ و غم هاى] آن مى آسود.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : مرگ، بهترين عاملِ زهدورزى در دنيا و ترغيب به آخرت است.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بهترين [عامل] زهدورزى در دنيا، ياد مرگ است.
عنه صلي الله عليه و آله : ألا فَزورُوا القُبورَ ؛ فَإِنَّها تُزَهِّدُ فِي الدُّنيا وتُذَكِّرُ الآخِرَةَ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هان! به زيارت قبور برويد كه موجب زهدورزى در دنيا و يادآورى آخرت مى شود.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن أسِفَ عَلَى دُنيا فاتَتهُ ، اقتَرَبَ مِنَ النّارِ مَسيرَةَ شَهرٍ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه براى از دست دادن چيزى از دنيا افسوس خورد ، به فاصله يك ماه راه ، به آتش نزديك مى شود.
عنه صلي الله عليه و آله : مَن أسِفَ عَلى دُنيا فاتَتهُ اقتَرَبَ مِنَ النّارِ مَسيرَةَ ألفِ سَنَةٍ ، ومَن أسِفَ عَلى آخِرَةٍ فاتَتهُ اقتَرَبَ مِنَ الجَنَّةِ مَسيرَةَ ألفِ سَنَةٍ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه براى از دست دادن چيزى از دنيا افسوس خورد ، به اندازه مسافت هزار سال راه ، به آتش نزديك شده است؛ و هر كه براى از دست دادن چيزى از آخرتش افسوس خورد ، به اندازه مسافت هزار سال راه ، به بهشت نزديك شده است.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه براى دنيا غمگين شود ، از پروردگار متعال خود ، خشمگين شده است.