احادیث حضرت عیسی علیه السلام

عيسى عليه السلام ـ در اندرزهايش ـ : به حق به شما مى گويم: كسى كه وارد نهر آب شود ، جامه اش تر مى شود ، هرچند بكوشد كه آب به آن نرسد. اين چنين ، هر كه دنيا را دوست بدارد ، از خطاها نمى رهد.

عيسى عليه السلام : بدانيد كه ريشه هر خطايى ، دنيادوستى است.

عيسى عليه السلام ـ در اندرزهايش ـ : به حق به شما مى گويم: بنده نمى تواند دو خواجه را خدمت كند و هر چه بكوشد، به ناچار ، يكى از آن دو را بر ديگرى برمى گزيند . خدادوستى و دنيادوستى نيز با هم جمع نمى شوند.

عيسى عليه السلام ـ در اندرزهايش ـ : به حق به شما مى گويم: هر كه زراعتش را از علف هاى هرز پاك نكند ، علف هايش بسيار مى گردد ، چندان كه همه زراعت را فرا مى گيرد و تباهش مى كند. همچنين كسى كه دنيادوستى را از دلش بيرون نكند ، همه دلش را فرا مى گيرد تا جايى كه ديگر مزه آخرت دوستى را نچشد.

عيسى عليه السلام : دوستى دنيا و آخرت ، در دل هيچ مؤمنى نمى گنجند ، چنان كه آب و آتش در يك ظرف نمى گنجند.

عيسى عليه السلام : دنيا را خداوندگار خويش مگيريد كه شما را به بندگى مى گيرد.

عيسى عليه السلام : به حق برايتان مى گويم: همان گونه كه بيمار به خوراك خوش مزه مى نگرد ، امّا از شدّت دردى كه دارد ، از آن لذّتى نمى برد ، دنيادار نيز به سبب عشق به ثروت، از عبادتْ لذّت نمى برد و شيرينى آن را نمى چشد. و همان گونه كه بيمار از نسخه طبيب حاذق، به خاطر اميد شفايى كه در آن دارد، لذّت مى برد ، امّا چون تلخى دارو و مزه اش را به ياد آورد ، شفا در نظرش تيره مى شود، اهل دنيا نيز از زرق و برق دنيا و انواع خوشى هايى كه در آن است ، لذّت مى برند؛ امّا چون غافلگيرى مرگ را به ياد آورند ، همه اين لذّت ها را بر آنان تيره و تباه مى سازد.

عيسى عليه السلام : بيچاره دنيادار كه دنيا را مى گذارد و مى رود، دنيا را امين مى شمارد؛ امّا او فريبش مى دهد، و به دنيا اعتماد مى كند؛ امّا او تنهايش مى گذارد! بيچاره فريب خوردگان [دنيا ، [كه آنچه دوست ندارند ، به سراغشان مى آيد و از آنچه دوست دارند ، جدا مى شوند ، و وعده هايى كه داده شده اند ، به آنان مى رسد! بيچاره كسى كه دنيا دغدغه او باشد و خطا ، رفتارش! فردا چه رسوايى اى نزد خداوند خواهد داشت!

عيسى عليه السلام ـ به حواريان ـ : با وجود سلامت دينتان ، به ناچيزِ دنيا رضايت دهيد، چنان كه دنياپرستان با وجود سلامت دنياشان ، به اندك ديندارى رضايت مى دهند و با دورى گزيدن از دنياپرستان ، محبوب خداوند شويد و با ناخشنود كردن آنان ، خدا را خشنود گردانيد.

عيسى عليه السلام : اى كه دنيا را مى طلبى تا نيكى كنى! ترك دنيا كردن، خود، نيك تر است.