احادیث امام رضا علیه السلام

امام رضا عليه السلام : كنه او، جدا كننده ميان او و آفريدگان اوست.

امام رضا عليه السلام ـ در وصف خداوند سبحان ـ فرمود : او والاتر از آن است كه ديده اى دريابدش، يا در وهمى بگنجد، يا خردى فراچنگش آورد.

امام رضا عليه السلام : براى مردم در توحيد سه مذهب است: مذهب اثبات از طريق تشبيه، مذهب نفى و مذهب اثبات بدون تشبيه [او به مخلوق]. مذهب اثبات از طريق تشبيه جايز نيست، مذهب نفى نيز نادرست است و راه درست همان راه سوم است؛ اثبات بدون تشبيه.

امام رضا عليه السلام : نخستين گام در بندگى خدا شناخت اوست و پايه شناخت خداوند بلند نام، يگانه دانستن اوست و نظام توحيدش نفى حدّ و حدود از اوست؛ زيرا خردها بر اين گواهى مى دهند كه هر موجود محدودى مخلوق است.

امام رضا عليه السلام : يكى است، اما نه به معناى عددى آن.

امام رضا عليه السلام : اگر برايش پسى معيّن شود، پيشى نيز معيّن خواهد شد و اگر برايش تماميّت جستجو گردد، نقصان و كاستى لازمش مى آيد.

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به زنديقى كه پرسيد: چرا خدا حدّ ندارد؟ ـ فرمود : زيرا هر محدودى نهايتى دارد و هر گاه حدّ بردار شد، فزونى بردار است و چون فزونى بردار باشد كاستى بردار است. پس، او نه حدّ و نهايتى دارد، نه افزايش مى يابد، نه كاستى مى پذيرد، نه داراى جزء است و نه در وهم مى گنجد.

امام رضا عليه السلام ـ در بيان علت لزوم اقرار به اين كه خدا مانندى ندارد ـ فرمود : به دلايلى چند، از جمله اين كه اگر بر مردمان لازم نبود كه بدانند خداوند مانندى ندارد، هر آينه برايشان روا بود كه صفاتى چون ناتوانى و نادانى و دگرگون پذيرى و زوال و نيستى و دروغ و تجاوز، كه به آفريدگان نسبت داده مى شود، در حق او نيز به كار برده شود و كسى كه اين صفات در وجودش روا باشد، در معرض فناست و به عدالتش اعتمادى نشايد و گفتار او و امر و نهى و وعده و وعيد و پاداش دهى و كيفر رسانيش تحقق نمى پذيرد و اين امر موجب تباهى خلق و بطلان ربوبيّت است.

امام رضا عليه السلام ـ درباره آيه «ديدگان او را در نمى يابند···» ـ فرمود : اوهام دلها او را در نمى يابند، چگونه نگاه چشمها دريابندش؟!

امام رضا عليه السلام : آشكار است، اما نه آشكارىِ ناشى از ديدن.