حديث و آيات: مقدمه

قالَ أميرُالمُؤمِنينَ عليه السلام: اِتَّقُوا فَراسَةَ الْمُؤْمِنِ؛ فَاِنَّهُ يَنْظُرُ بِنُورِاللّه ِ. قالَ: فَقُلْتُ: يا أميرَالْمُؤْمِنينَ! كَيْفَ يَنْظُرُ بِنُورِاللّه ِ عز و جل؟ قالَ عليه السلام: لأنّا خُلِقْنا مِنْ نُورِ اللّه ِ، وَ خُلِقَ شيعَتُنا مِنْ شُعاعِ نُورِنا. فَهُمْ أصْفياءُ أبْرارٍ، أطهارٌ مُتَوَسِّمُونَ، نُورُهُمْ يُضى ءُ عَلى مَنْ سَواهُمْ كَالْبَدْرِ فِى اللَّيلَةِ الظَلْماءِ.

اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: بر فراست (مهارتى كه با آن، باطن امور را از ظواهرش مى توان تشخيص داد) مؤمن، مواظبت كنيد و قدر آن بدانيد؛ زيرا او با نور الهى مى نگرد. [راوى] گفت: اى اميرمؤمنان! چه طور مؤمن، با نورخدا مى نگرد؟ امام فرمود: زيرا ما، از نور خدا آفريده شده ايم و شيعيان ما از شعاع نور ما آفريده شده اند. آنان برگزيدگان و نيكان و پاكيزگان و ژرف نگران اند. نور آنان، بر ديگران همانند ماه كامل در شب تاريك، نور مى افشاند.

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه