امام كاظم عليه السلام : هرگاه مؤمن بيمار شود، خداوند عز و جل به فرشته دست چپ او وحى فرمايد كه براى بنده ام، تا زمانى كه در زندان و بند من است، گناهى منويس . و به فرشته دست راست او وحى مى فرمايد كه همان حسناتى را كه در زمان سلامتى بنده ام مى نوشتى، برايش بنويس.
امام كاظم عليه السلام ـ وقتى نزد مردى رفت كه در سكرات مرگ فرو رفته بود ـ فرمود: مرگ صافى اى است كه مؤمنان را از گناهانشان صاف مى كند و آخرين دردى است كه به عنوان كفّاره آخرين گناهى كه در وجودشان مى باشد به آنها مى رسد و كافران را نيز از حسناتشان صاف مى سازد و آخرين خوشى يا آسايشى است كه به عنوان آخرين پاداش حسنه اى كه دارند، به ايشان مى رسد... .
امام كاظم عليه السلام : روش يحيى بن زكريّا عليهماالسلاماين بودكه مى گريست و هيچ گاه نمى خنديد؛ عيسى بن مريم هم مى خنديد و هم مى گريست و كارى كه عيسى عليه السلام مى كرد، برتر از كارى بود كه يحيى عليه السلام مى كرد.
امام كاظم عليه السلام : هرگاه دو كار برايت پيش آمدكه ندانستى كدام يك بهتر و درست تر است، بنگر كه كدام يك از آنها به هوس تو نزديكتر است، با همان مخالفت كن؛ زيرا درست هاى بسيارى در مخالفت كردن با هواى نَفْست نهفته است.
امام كاظم عليه السلام ـ خـطاب به جـعفر بـن محمّدعـاصمى ـ : اى عاصم ، در زمينه مراوده باهم و همدردى با يكديگر چگونه هستيد ؟ عرض كردم : در بهترين وضعى كه يك نفر مى تواند داشته باشد . فرمود : آيا چنين هست كه فردى از شما در هنگام تنگدستى به دكّان يا منزل برادرش برود و دخل او را بيرون كشد و آنچه احتياج دارد بردارد و برادرش به او اعتراض نكند ؟ عاصم عرض كرد : نه . حضرت فرمود : پس ، در مراوده باهم آن طور كه من دوست دارم نيستيد .
