الإمام الكاظم عليه السلام ـ في جَوابِ خَلَفِ بنِ حَمّادٍالكوفِيِّ لَمّا سَأَلَهُ عَن مَسأَلَةٍ مُشكِلَةٍ ـ : واللّه ِ ، إنّي ما اُخبِرُكَ إلاّ عَن رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله عَن جَبرَئيلَ عَنِ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ .
امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ خلف بن حمّاد كوفى كه پرسش دشوارى را از امام پرسيد ـ : به خدا سوگند، من تو را آگاه نمى كنم مگر به نقل از رسول خدا صلي الله عليه و آله ، به نقل از جبرئيل به نقل از خداوند عز و جل.
الإمام الكاظم عليه السلام ـ لِمَن سَأَلَهُ : أنّى لَكُمُ التَّوراةُ والإِنجيلُ وكُتُبُ الأَنبِياءِ ؟ ـ : هِيَ عِندَنا وِراثَةٌ مِن عِندِهِم ، نَقرَؤُها كَما قَرَؤوها ، ونَقولُها كما قالوا ، إنَّ اللّه َ لا يَجعَلُ حُجَّةً في أرضِهِ يُسأَلُ عَن شَيءٍ فَيَقولُ : لا أدري .
امام كاظم عليه السلام ـ در حديث بريه (بريهة) كه از ايشان پرسيد: تورات، انجيل و كتب پيامبران از كجا به شما رسيده است ؟ ـ فرمود : اين كتابها از ايشان به ما به ارث رسيده است. ما هم آنها را چنانكه ايشان مى خوانده اند مى خوانيم و به آنها اعتقاد داريم چنان كه آنها اعتقاد داشته اند. خداوند در زمين حجّتى قرار نمى دهد كه پيرامون مسأله اى از او پرسش كنند و او بگويد: نمى دانم.
الإمام الكاظم عليه السلام : مَبلَغُ عِلمِنا عَلى ثَلاثَةِ وُجوهٍ : ماضٍ وغابرٍ وحادِثٍ ، فَأَمَّا الماضي فَمُفَسَّرٌ ، وأمَّا الغابِرُ فَمَزبورٌ ، وأمَّا الحادِثُ فَقَذفٌ فِي القُلوبِ ، ونَقرٌ فِي الأَسماعِ ، وهُوَ أفضَلُ عِلمِنا ، ولا نَبِيَّ بَعدَ نَبِيِّنا .
امام كاظم عليه السلام : دانش ما به سه گونه : گذشته، آينده و پديد شونده، گذشته، كه تفسير شده است و آينده، كه در جامعه و مصحف نوشته شده و پديد شونده، كه از راه الهام به دل و تأثير در گوش باشد و اين بهترين دانش ماست و پس از پيامبر ما ديگر پيامبرى نيست.
الإمام الكاظم عليه السلام : نَحنُ فِي العِلمِ وَالشَّجاعَةِ سَواءٌ ، وفِي العَطايا عَلى قَدرِ ما نُؤمَرُ .
امام كاظم عليه السلام: ما همه در علم و شجاعت، يكسانيم ولى در بخشش، به اندازه اى هستيم كه مأموريم.
الإمام الكاظم عليه السلام : ـ لَمّا طَلَبَ مِنهُ السِّندِيُّ بنُ شاهَكَ أن يُكَفِّنَهُ ـ : إنّا أهلُ بَيتٍ حَجُّ صَرورَتِنا ومُهورُ نِسائِنا وأكفانُنا مِن طَهورِ أموالِنا .
امام كاظم عليه السلام ـ به سندى بن شاهك كه خواستار به عهده گرفتن تكفين ايشان بود ، فرمود : ما خاندانى هستيم كه [هزينه ]نخستين حج و كابين زنان و [هزينه ]كفنمان از پاك ترين اموال ماست.
الإمام الكاظم عليه السلام : مَن تَقَدَّمَ إلى وَلايَتِنا اُخِّرَ عَن سَقَرَ ، ومَن تَأَخَّرَ عَنّا تَقَدَّمَ إلى سَقَرَ .
امام كاظم عليه السلام: هركه به سوى ولايت ما پيش رود از دوزخ واپس ماند و هركه از ولايت ما عقب ماند به سوى دوزخ پيش رود.
الإمام الكاظم عليه السلام : وإنَّما جَعَلَ اللّه ُ هذَا الخُمسَ خاصَّةً لَهُم دونَ مَساكينِ النّاسِ وأبناءِ سَبيلِهِم ، عِوَضًا لَهُم مِن صَدَقاتِ النّاسِ ، تَنزيهًا مِنَ اللّه ِ لَهُم لِقَرابَتِهِم بِرَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ، وكَرامَةً مِنَ اللّه ِ لَهُم عَن أوساخِ النّاسِ ، فَجَعَلَ لَهُم خاصَّةً مِن عِندِهِ ما يُغنيهِم بِهِ عَن أن يُصَيِّرَهُم في مَوضِعِ الذُّلِّ وَالمَسكَنَةِ .
امام كاظم عليه السلام: خداوند در حقيقت اين خمس را مختصّ آنان قرار داد و نه براى بينوايان و در راه ماندگان ساير مردم و اين براى آنها به جاى صدقات مردم است [كه بر سادات حرام گرديده] و براى آن است كه خداوند خواسته است ايشان را به سبب خويشاونديشان با رسول خدا صلي الله عليه و آله از چركهاى [اموال ]مردم [يعنى صدقات و زكات ]پاك گرداند و بدين وسيله كرامتشان بخشد؛ لذا مال مخصوصى را از جانب خود براى آنان مقررّ داشت تا به واسطه آن بى نياز شوند و در معرض خوارى و درويشى قرار نگيرند.
الإمام الكاظم عليه السلام : مَن أبغَضَنا فَقَد أبغَضَ مُحَمَّدًا ، ومَن أبغَضَ مُحَمَّدًا فَقَد أبغَضَ اللّه َ ، ومَن أبغَضَ اللّه َ عَزَّوجَلَّ كانَ حَقًّا عَلَى اللّه ِ أن يُصلِيَهُ النّارَ وما لَهُ مِن نَصيرٍ .
امام كاظم عليه السلام: هر كس ما را دشمن بدارد، محمّد را دشمن داشته است و هركس محمّد را دشمن بدارد، خدا را دشمن داشته است و هركه خداى عز و جلرا دشمن بدارد، بر خداوند حقّ است كه او را در آتش افكند و وى را هيچ ياورى نباشد.
الإمام الكاظم عليه السلام : أسأَلُكَ أن تُصَلَّيَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبدِكَ ورَسولِكَ . . . اللّهُمَّ صَلِّ عَلى أهلِ بَيتِهِ أئِمَّةِ الهُدى ، ومَصابيحِ الدُّجى ، واُمَنائِكَ في خَلقِكَ ، وأصفِيائِكَ مِن عِبادِكَ، وحُجَجِكَ فيأرضِكَ، ومَنارِكَ فيبِلادِكَ، الصّابِرينَ عَلى بَلائِكَ ، الطّالِبينَ رِضاكَ ، الموفينَ بِوَعدِكَ ، غَيرَ شاكّينَ فيكَ ولا جاحِدينَ عِبادَتَكَ، وأولِيائِكَ ، وسَلائِلِ أولِيائِكَ ، وخُزّانِ عِلمِكَ ، الَّذين جَعَلتَهُم مَفاتيحَ الهُدى ، ونورَ مَصابيحِ الدُّجى ، صَلَواتُكَ عَلَيهِم ورَحمَتُكَ ورِضوانُكُ .
اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلُ مُحَمَّدٍ ، وعَلى مَنارِكَ في عِبادِكَ ، الدّاعي إليكَ بِإِذنِكَ ، القائِمِ بِأَمرِكَ ، المُؤَدّي عَن رَسولِكَ عَلَيهِ وآلِهِ السَّلامُ .
اللّهُمَّ إذا أظهَرتَهُ فَأَنجِز لَهُ ما وَعَدتَهُ ، وسُق إلَيهِ أصحابَهُ وَانصُرهُ ، وقَوِّ ناصِريهِ ، وبَلِّغهُ أفضَلَ أمَلِهِ ، وأعطِهِ سُؤلَهُ ، وجَدِّد بِهِ عَن مُحَمَّدٍ وأهلِ بَيتِهِ بَعدَ الذُّلِّ الَّذي قَد نَزَلَ بِهِم بَعدَ نَبِيِّكَ فَصاروا مَقتولينَ مَطرودينَ مُشَرَّدينَ خائِفينَ غَيرَ آمِنينَ . لَقوا في جَنبِكَ ـ ابتِغاءَ مَرضاتِكَ وطاعَتِكَ ـ الأَذى وَالتَّكذيبَ ، فَصَبَروا عَلى ما أصابَهُم فيكَ ، راضينَ بِذلِكَ ، مُسَلِّمينَ لَكَ في
جَميعِ ما وَرَدَ عَلَيهِم وما يَرِدُ إلَيهِم .
اللّهُمَّ عَجِّل فَرَجَ قائِمِهِم بِأَمرِكَ ، وَانصُرهُ وَانصُر بِهِ دينَكَ الَّذي غُيِّرَ وبُدِّلَ ، وجَدِّد بِهِ مَا امتَحى مِنهُ وبُدِّلَ بَعدَ نَبِيِّكَ صلي الله عليه و آله .
امام كاظم عليه السلام: بارخدايا، بر اهل بيت او (محمّد صلي الله عليه و آله ) صلوات فرست، همانان كه پيشوايان هدايتند وچراغهاى فروزان در تاريكيها و اُمناى تو در ميان خلقت وبندگان برگزيده ات وحجّت هاى تو در روى زمينت ومناره هاى تو در شهرهايت، شكيبايان بر بلايت، جويندگان خشنوديت، وفاكنندگان به وعده ات، آنان كه در تو شكّ ندارند و منكر عبادت تو نيستند، دوستان تواند و از نسل دوستان تو و خزانه داران دانش تو، همانان كه كليدهاى هدايت قرارشان دادى و پرتو چراغهاى تاريكيها، درود و رحمت و رضوان تو بر آنان باد.
بارخدايا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نيز بر او كه چراغ راهنماى تو در ميان بندگان توست، همو كه به اذن تو به سوى تو دعوت مى كند و فرمان تو را بر پا مى دارد و پيام رسول تو را، كه بر او و خاندانش سلام باد، مى رساند.
بارخدايا، آن گاه كه او را آشكار ساختى، وعده اى را كه به او داده اى به كار بند و يارانش را به سوى او روان كن و ياريش رسان و يارانش را نيرو ده و او را به بهترين آرزويش برسان و خواسته اش را برآور و به واسطه او، محمّد و اهل بيتش را كه بعد از پيامبرت آن بلاها و ستمها بر سرشان آمد، قدرتى تازه بخش، همانان كه دستخوش كشتار و طرد و آوارگى و رعب و وحشت و ناامنى شدند و به خاطر آن كه جوياى خشنودى و طاعت تو بودند، آزارها ديدند و تكذيب شدند، ولى بر آن چه [از رنج و سختى و محنت كه ]در راه
تو به آنان رسيد، شكيبايى كردند و آنها را به جان خريدند و در تمام آن چه كه بر سرشان آمد و مى آيد، تسليم (خواست) تو شدند.
بار خدايا! در فرج قائم آنان كه فرمان تو را برپا مى دارد، تعجيل فرما و او را يارى رسان و به واسطه او دينت را كه دستخوش تغيير و تبديل شده است، نصرت عطا فرما و به وسيله او آن چه را از دينت كه بعد از پيامبر تو نابود و تحريف گشته، تجديد فرما.
الإمام الكاظم عليه السلام : رَجُلٌ مِن أهلِ قُمَّ يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ ، يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّياحُ العَواصِفُ ، ولا يَمِلّونَ مِنَ الحَربِ ولا يَجبُنونَ ، وعَلَى اللّه ِ يَتَوَكَّلونَ ، وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقينَ .
امام كاظم عليه السلام: مردى از اهالى قم، مردم را به سوى حقّ فرا مى خواند و عده اى برگردش جمع مى شوند كه چونان قطعات آهن، سخت و استوارند، بادهاى توفنده، آنان را از جاى نمى جنباند و از جنگ، خسته نمى شوند و از آن، نمى هراسند، به خدا توكّل دارند و عاقبت، از آنِ پرهيزگاران است.