احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى ابراهيم عليه السلام را پيش از آنكه به پيامبرى برگزيند، به بندگى [خود ]گرفت و پيش از آنكه به رسولى برگزيندش به پيامبرى برگزيد و پيش از آنكه خليلش گرداند او را به رسولى برگزيد و پيش از آنكه امامش قرار دهد او را به خليلى گرفت و چون همه اين مقامات را برايش فراهم آورد، فرمود : «من تو را امام مردم قرار دادم».

امام صادق عليه السلام : خداوند بعد از لوط هيچ پيامبرى نفرستاد مگر اينكه ميان قومش عزّتى داشت.

امام باقر و امام صادق عليهما السلام ـ در پاسخ به سؤال از منزلت ايشان و اينكه از گذشتگان چه كسانى شبيه آن دو بزرگوار مى باشند ـ فرمود : همسفر موسى [خضر عليه السلام ] و ذو القرنين. آنها هر دو عالم بودند و پيامبر نبودند.

امام صادق عليه السلام : چهار نفر بر سراسر جهان فرمانروايى كردند : دو تا مؤمن و دو تا كافر.آن دو مؤمن، يكى سليمان بن داوود بود و ديگرى ذو القرنين، و دو كافر، يكى نمرود بود و ديگرى بُختُ نَصَّر. نام ذو القرنين، عبد اللّه بن ضحّاك بن مَعد بود.

امام صادق عليه السلام : ايّوب بى هيچ گناهى به بلا گرفتار شد.

امام صادق عليه السلام : ايّوب بى هيچ گناهى، هفت سال مبتلا شد.

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى ايّوب را، بى هيچ گناهى، گرفتار بلا كرد و او شكيبايى ورزيد تا جايى كه سرزنش شد و پيامبران سرزنش را تحمّل نمى كنند.

امام صادق عليه السلام : ايّوب عليه السلام در هيچ موردى از بلايش، عافيت (بهبودى) مسألت نكرد.

امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ از عرب جز پنج پيامبر مبعوث نكرد : هود و صالح و اسماعيل و شعيب و محمّد خاتم پيامبران صلوات اللّه عليهم؛ و شعيب بسيار پر گريه بود .

امام صادق عليه السلام : به آنچه اميد ندارى اميدوارتر باش تا به آنچه اميد دارى؛ زيرا موسى عليه السلام رفت كه مقدارى آتش بياورد، وقتى به سوى خانواده خود برگشت، پيامبرى مرسل بود.