عنه عليه السلام : بَرُّوا آباءَكُم يَبَرَّكُم أبناؤكُم ، و عِفّوا عَن نِساءِ النّاسِ تَعِفَّ نِساؤكُم .
امام صادق عليه السلام : با پدرانتان خوشرفتارى كنيد تا فرزندانتان با شما خوشرفتارى كنند، و نسبت به زنان مردم عفّت ورزيد تا نسبت به زنان شما عفّت ورزند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما اُمِرَ العِبادُ إلاّ بِدُونِ
سَعَتِهِم ، فُكلُّ شيءٍ اُمِرَ النّاسُ بأخذِهِ فهُم مُتَّسِعونَ لَهُ ، و ما لا يَتَّسِعونَ لَهُ فهُو مَوضوعٌ عَنهُم .
امام صادق عليه السلام : بندگان، جز به كمتر از توانشان فرمان داده نشده اند. پس، هر چيزى كه مردم به انجام آن مأمور شده اند، توانايى آن را دارند و آنچه كه در توانشان نيست، از عهده آنان برداشته شده است.
امام صادق عليه السلام : متكلّف [كسى كه خود را به زور نه از روى رغبت به كارى وا دارد]، خطاكار است، هرچند [در واقع] كارش درست باشد و داوطلب عملش درست است، اگر چه [در واقع ]خطا كرده باشد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مِن العُلَماءِ مَن يَضَعُ نفسَهُ لِلفَتيا و يقولُ : سَلُوني ، و لَعلَّهُ لا يُصيبُ حَرفا ، و اللّه ُ لا يُحِبُّ المُتَكَلِّفينَ .
امام صادق عليه السلام : علمايى هستند كه خود را در مَسند فتوا مى نشانند و مى گويند: از من بپرسيد. در حالى كه اى بسا حتى يك كلمه اش [از پاسخ هايى كه مى دهد] درست نباشد و خداوند متكلّفان را دوست نمى دارد.
امام صادق عليه السلام : دانا، زياده گويى نمى كند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن عَلِمَ مَوضِعَ كلامِهِ مِن عَمَلِهِ قَلَّ كلامُهُ فيما لا يَعنيهِ .
امام صادق عليه السلام : هر كس جايگاه گفتار خود نسبت به كردارش را بداند، سخنان بيهوده كمتر گويد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اسمَعُوا مِنّي كلاما هُو خَيرٌ لَكُم مِن الدُّهمِ المُوقَفَةِ : لا يَتكلَّمْ أحدُكُم بما لا يَعنيهِ ، وَ ليَدَعْ كثيرا مِن الكلامِ فيما يَعنيه حتّى يَجِدَ له مَوضِعا ، فَرُبَّ مُتَكلِّمٍ في غيرِ مَوضِعِهِ جَنى على
نفسِهِ بكلامِهِ .
امام صادق عليه السلام : سخنى را از من بشنويد كه از اشتران خاكسترى كه دست و پايشان خطوط سياه دارد، براى شما بهتر است: نبايد هيچ يك از شما سخن بيهوده بگويد و بسيارى از سخنان مفيد را هم نبايد به زبان آورد، مگر آن گاه كه برايش جايى بيابد كه بسا كسى سخنى نابجا بگويد و با آن سخن بر خود جنايت كند.
امام صادق عليه السلام : سخن، آرام بخش جان است و خاموشى، آرام بخش خرد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا يَزالُ العَبدُ المؤمنُ يُكتَبُ مُحسِنا ما دامَ ساكِتا ، فإذا تَكَلَّمَ كُتِبَ مُحسِنا أو مُسِيئا .
امام صادق عليه السلام : بنده مؤمن تا زمانى كه خاموش است، نيكوكار قلمداد مى شود. اما چون سخن گويد، يا نيكوكار شمرده مى شود يا بدكار.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَعاشِرَ الشِّيعَةِ ، كونوا لنا زَينا و لا تكونوا علَينا شَينا ، قولوا لِلناسِ حُسنا ، و احفَظُوا ألسِنَتَكُم ، و كُفُّوها عنِ الفُضولِ و قَبيحِ القَولِ .
امام صادق عليه السلام : اى گروه شيعه! مايه زيور ما باشيد و باعث عيب و ننگ، نباشيد. با مردم نيكو سخن بگوييد و زبانهايتان را نگه داريد و از زياده گويى و سخن زشت، بازشان داريد.