امام صادق عليه السلام : كسى كه حديث ما را به زيانمان فاش سازد، به منزله كسى است كه حقّ ما را انكار كند.
امام صادق عليه السلام : هر كه حديث ما را به زيانمان فاش سازد، خداوند ايمان را از او بگيرد.
امام صادق عليه السلام : كسى كه حديث ما را فاش كند، ما را به خطا نكشته، بلكه عمدا كشته است.
عنه عليه السلام : إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ جَعَلَ الدِّينَ دَولَتَينِ : دَولَةَ آدمَ ـ و هِي دَولَةُ اللّه ِ ـ و دَولَةَ إبليسَ ، فإذا أرادَ اللّه ُ أن يُعبَدَ عَلانيَةً كانَت دَولَةُ آدمَ ، و إذا أرادَ اللّه ُ أن يُعبَدَ في السِّرِّ كانَت دَولَةُ إبليسَ ، و المُذيعُ لِما أرادَ اللّه ُ سَترَهُ مارِقٌ مِن الدِّينِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ، دين را دو دولت قرارداد: دولت آدم ـ و آن دولت خداست ـ و دولت ابليس . پس،هر گاه خداوند بخواهد كه آشكارا بندگى شود، دولت آدم روى كار آيد و هر گاه خدا بخواهد كه پنهانى عبادت شود، دولت ابليس بر سر كار آيد و كسى كه آنچه را خدا مى خواهد پنهان بماند فاش سازد، از دين بيرون رفته است.
امام صادق عليه السلام : فاش كننده راز [ما] شك كننده [و سست عقيده نسبت به حقانيّت ائمه عليهم السلام ] است و كسى كه آن را نزد نااهل بازگو كند، كافر است.
عنه عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «ذلكَ بأنّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بآياتِ اللّه ِ و يَقْتُلونَ النَبيِّينَ بغَيرِ الحَقِّ» ـ : و اللّه ِ ما قَتَلُوهُم بأيديهِم و لا ضَرَبُوهُم بأسيافِهِم ، و لكنَّهُم سَمِعُوا
أحاديثَهُم فَأذاعُوها ، فَاُخِذُوا علَيها فقُتِلُوا .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «اين بدان سبب است كه به آيات خدا كفر مى ورزيدند و پيامبران را بناحق مى كشتند» ـ فرمود : به خدا قسم كه آنها را با دستهاى خود نكشتند و با شمشيرهاى خويش نزدند، بلكه سخنان ايشان را شنيدند و آنها را فاش ساختند و در نتيجه، آن پيامبران دستگير و كشته شدند.
عنه عليه السلام ـ لأبي جعفرٍ محمّدِ بنِ النُّعمانِ الأحوَلِ ـ : يا بنَ النُّعمانِ ، إنّ العالِمَ لا يَقدِرُ أن يُخبِرَكَ بكُلِّ ما يَعلَمُ ، لأنّهُ سِرُّ اللّه ِ ··· فلا تَعجَلوا ، فو اللّه ِ لَقَد قَرُبَ هذا الأمرُ ـ ثَلاثَ مَرّاتٍ ـ فَأذَعتُموهُ فأخَّرَهُ اللّه ُ ، و اللّه ِ ما لَكُم سِرٌّ إلاّ و عَدُوُّكُم أعلَمُ بهِ مِنكُم ! .
امام صادق عليه السلام ـ خطاب به به ابو جعفر محمّد بن نعمان احول ـ فرمود : اى پسر نعمان! عالم نمى تواند هر چه مى داند به تو بگويد؛ زيرا كه سرّ خداست··· پس، شتاب مكنيد؛ زيرا به خدا سوگند كه اين امر (فَرَج) سه بار نزديك شد، اما شما آن را فاش كرديد و خدا آن را به تأخير افكند. به خدا قسم، هيچ رازى نزد شما نيست، مگر اين كه دشمن شما آن را بهتر از خودتان مى داند!
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : طُوبى لِعَبدٍ نُومَةٍ ، عَرَفَ النّاسَ فَصاحَبَهُم بِبَدَنِهِ ، و لم
يُصاحِبْهُم في أعمالِهِم بقَلبِهِ ، فَعَرَفَهُم في الظاهِرِ ، و لم يَعرِفوهُ في الباطِنِ .
امام صادق عليه السلام : خوشا به حال بنده گمنامى كه مردم را مى شناسد و به ظاهر در ميان آنان به سر مى برد، اما در دل با اعمال ايشان همراهى نمى كند. لذا مردم او را به ظاهر مى شناسند و از باطن او خبر ندارند.
امام صادق عليه السلام : خوشا به حال هر بنده بى نام و نشانى كه پيش از آن كه مردم او را بشناسند، او مردم را مى شناسد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ فِيمَن يَنتَحِلُ هذا
الأمرَ لَمَن يَكذِبُ حتّى يَحتاجَ الشَّيطانُ إلى كذبِهِ ! .
امام صادق عليه السلام : در ميان كسانى كه خود را به اين امر (امامت و ولايت) نسبت مى دهند، افرادى هستند كه چنان دروغهايى مى گويند كه شيطان به دروغ آنها نيازمند مى شود!