احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ به داوود عليه السلام وحى فرمود كه: ميان من و خود، عالمِ فريفته دنيا را واسطه مكن كه تو را از راه محبّت من باز مى دارد. اينان راهزنان بندگان جوياى من هستند. كمترين كارى كه با اينها بكنم اين است كه حلاوتِ مناجات خود را از دلهايشان بَركَنَم.

امام صادق عليه السلام : در ميان مردمان [گنهكار ]سخت ترين عذاب را عالمى دارد، كه از علم خود كمترين سودى نبرد.

امام صادق عليه السلام : هر كه علمش به خدا افزونتر شود و دنيا دوستيش فزونى گيرد، بر دورى او از خدا و خشم خدا از او افزوده شود.

امام صادق عليه السلام : ملعون است، ملعون است، آن عالمى كه پيشواى سلطانى ستمگر باشد و او را در ستمگريش يارى دهد.

امام صادق عليه السلام : هر گاه عالِم را دوستدار دنيا ديديد، نسبت به دين خود به او بد بين باشيد؛ زيرا هر دوستدارى برگردِ محبوبِ خود مى گردد.

امام صادق عليه السلام : مردى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا! علم چيست؟ فرمود: خاموشى. عرض كرد: سپس چه؟ فرمود: گوش سپردن. عرض كرد: ديگر چه؟ فرمود: حفظ و مراقبت. عرض كرد: آن گاه چه؟ فرمود: به كار بستنِ آن. عرض كرد: سپس چه، اى رسول خدا؟ فرمود: انتشار دادن آن.

امام صادق عليه السلام : دانش به آموختن نيست، بلكه نورى است كه در دل هر كس كه خداوند تبارك و تعالى بخواهد هدايتش كند، مى افتد. بنا بر اين، اگر خواهان دانش هستى، نخست حقيقت عبوديت را در جان خودت جويا شو و دانش را از طريق به كار بستن آن بجوى و از خداوند فهم و دانايى بخواه تا تو را فهم و دانايى دهد.

امام صادق عليه السلام : يك حديث درباره حلال و حرام كه از شخصى راستگو فراگيرى، براى تو بهتر از دنيا و زر و سيمهاى آن است.

امام صادق عليه السلام : كاش بالاى سر اصحابم تازيانه بود تا در احكام حلال و حرام دانا شوند.

امام صادق عليه السلام ـ به مردى كه عرض كرد: فرزندى دارم كه دوست دارد درباره حلال و حرام و نه موضوعاتى كه به كارش نمى آيد، از شما بپرسد ـ فرمود : آيا مردم از چيزى كه برتر از سؤال درباره حلال و حرام باشد سؤال مى كنند؟