احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : مؤمن را همين يارى از جانب خدا بس كه ببيند دشمنش معصيت خدا مى كند.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش ابان احمر از علّت نامگذارى فرعون به ذوى الاوتاد (دارنده ميخها) ـ فرمود : چون وقتى مى خواست مردى را شكنجه دهد، او را روى زمين دمر مى خواباند و چهار دست و پايش را به زمين ميخكوب مى كرد. گاهى اوقات هم او را روى يك تخته پهن دراز مى كرد و چهار دست و پايش را به تخته ميخكوب مى كرد و او را به همان حال مى گذاشت تا مى مرد.

امام صادق عليه السلام : كم خِردترين مردم كسى است كه به زير دستش ستم كند و كسى را كه از او عذرخواهى مى كند، نبخشد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «به آنان اجازه داده نمى شود تا پوزش خواهند» ـ فرمود : خداوند بزرگوارتر و دادگرتر و بزرگتر از آن است كه بنده اش عذرى داشته باشد و اجازه ندهد عذرش را بياورد، بلكه كاوش كرد، اما عذرى براى او نيافت.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه هيچ كس درباره آنها عذرش پذيرفته نيست: برگرداندن امانت به صاحبش نيك باشد يا بد وفاى به عهد با نيك و بد، و نيكى كردن به پدر و مادر، خوب باشند يا بد.

امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه انسان درباره آنها معذور نيست: مشورت كردن با خيرخواه، و مدارا كردن با حسود، و دوستى ورزيدن با مردم.

امام باقر يا امام صادق عليهما السلام ـ درباره آيه «با زبان عربى روشن» ـ فرمودند : [يعنى ]زبانهاى ديگر را روشن مى سازد و زبانهاى ديگر آن را روشن نمى كنند.

امام صادق عليه السلام : زمانى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به معراج برده شد، جبرئيل عليه السلام آن حضرت را به جايى رسانيد و خود با ايشان نرفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اى جبرئيل! در چنين وضعى مرا تنها مى گذارى؟ جبرئيل گفت: برو، به خدا سوگند، در جايى قدم گذاشته اى كه پاى هيچ بشرى به آن جا نرسيده و پيش از تو هيچ بشرى به آن جا نرفته است.

امام صادق عليه السلام : هرگاه آبرو بريزد، جمع آورى آن دشوار است.

امام صادق عليه السلام : براستى كه برخى مؤمنان از برخى ديگر برترند و برخيشان بيشتر از برخى ديگر نماز مى گزارند و برخيشان تيز بين تر از برخى ديگرند. اينهاست آن درجاتِ [ايمان كه خداوند فرموده است: هُم درجات عند اللّه ].