احادیث امام باقر علیه السلام

امام باقر عليه السلام : ما توصيف نمى شويم و چگونه گروهى توصيف مى شوند كه خداوند رجس را كه همان شكّ است از ايشان دور كرده است؟!

ثوير بن ابى فاخته به نقل از حضرت باقر عليه السلام: اى ابن ذرّ! آيا پيرامون پاره اى از احاديث ما كه دريافت كرده اى با ما سخن نمى گويى؟ او گفت: آرى، اى فرزند رسول اللّه . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: من در ميان شما دو ثقل به يادگار مى نهم كه يكى بزرگتر از ديگرى است: كتاب خدا و اهل بيتم كه اگر بدان دو چنگ در زنيد هرگز گمراه نشويد.
امام باقر عليه السلام : فرمود: اى ابن ذرّ! اگر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را ديدار كردى و او به تو فرمود: بعد از من در حقّ ثقلين چه كردى، به او چه مى گويى؟ [ راوى مى گويد: ] ابن ذرّ آن قدر گريست كه ديدم سرشكش از ريشش روان گشته است. سپس گفت: ثقل اكبر را كه از هم دريديم و ثقل اصغر را هم كشتيم.

امام باقر عليه السلام : اميرالمؤمنين على بن ابى طالب صلوات اللّه عليه پس از بازگشت از نهروان به كوفه، شنيد كه معاويه او را دشنام مى دهد و نفرينش مى كند و ياران او را مى كشد. حضرت عليه السلام به خطبه برخاست و حمد و ثناى الهى به جاى آورد و بر پيامبر خدا درود فرستاد و نعمتهاى الهى را بر پيامبر و خود، ياد آور شد و سپس فرمود: اگر اين آيه در قرآن نبود من در اين جايگاه آن چه بر زبان مى آوردم بيان نمى داشتم، خداوند عزّوجل مى فرمايد: «و امّا به نعمت خدايت سخن گو»، خدايا سپاس از آن توست براى نعمتهايى كه به شماره در نمى آيد و فضل تو كه به فراموشى سپرده نمى شود. اى مردم! آن خبرها كه بايد به من رسيده است و من مى بينم كه اجل من نزديك گشته و گويى شما را مى بينم كه بر امر من آگاهى نداريد. من در ميان شما همان را به يادگار مى نهم كه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به يادگار نهاد: كتاب خدا و عترتم، يعنى عترت آن هدايتگر به سوى رهايى و خاتم پيامبران و سرور شريفان ونبىّ مصطفى.

امام باقر عليه السلام : نزديكترين مردم به خداوند عز و جل و خدا آگاهترين ايشان و مهرورزترين آنها به مردم محمّد صلي الله عليه و آله و امامان عليهم السلام هستند، پس به جايى در آييد كه آنها در آمدند و از كسانى دورى گزينيد كه آنها دورى گزيدند ـ مقصود امام از اين سخن حسين و فرزندان او بود ـ كه حقّ در ميان آنهاست و ايشانند اوصياء، و امامان از آنها هستند، پس هر كجا ايشان را ديديد پيرويشان كنيد.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «يا اَيُّها الّذينَ آمَنُوا اَطيعُوا اللّه َ وَاَطيعُوا الرَّسُولَ واُولِى الاَْمْرِ مِنْكُم» ـ : مقصود آيه، تنها ما هستيم. خداوند همه مؤمنان را دستور داده تا روز رستاخيز از ما فرمان برند.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «فَاسْأَلُوا اَهْلَ الذِّكْر اِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ» ـ : اهل ذكر، ما هستيم.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «فَاسألوا اَهْلَ الذِّكْرِ» ـ : ايشان امامان از خاندان رسول خدا صلي الله عليه و آله هستند.

امام باقر عليه السلام : همانا پيامبر خدا صلي الله عليه و آله باب (معرفت) خدا است كه جز از آن در نيايند و راه اوست كه هر كس آن را بپيمايد به خداوند عزّوجل رسد، اميرالمؤمنين عليه السلام نيز پس از او چنين است و همين طور هر امام در پِى ديگرى. خداوند عزّوجل آنها را اركان زمين قرار داده تا اهلش را نلرزاند و بنيانهاى اسلام و مرزداران راه نجات آن ساخته كه هيچ كس جز به هدايت آنها ره نمى يابد و بيرون از هدايتى، گمراه نمى شود مگر با كوتاهى كردن در حقّ ايشان. آنها معتمدان خدا هستند در علم و حجّت ها وهشدارهايى كه فرو فرستاده است. آنها دليل رسايى هستند براى زمينيان كه براى آخرين آنها از سوى خدا همان جارى است كه براى نخستين ايشان و هيچ كس جز به يارى خدا به اين حدّ نرسد.

امام باقر عليه السلام : در زيارت اميرالمؤمنين عليه السلام ـ : شما اهل خانه رحمت و بنيانهاى دين و اركان زمين و شجره طيّبه هستيد.

امام باقر عليه السلام : ما در زمين، شالوده هستيم و شيعيان ما، دستگيره هاى اسلام اند.