امام على عليه السلام : با دادن صدقه و پيوند با خويشاوندان ، گناهانتان را پاك كنيد و محبوب خداوند شويد .
الإمام عليّ عليه السلام : جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله فَقالَ : عَلِّمني عَمَلاً يُحِبُّنِي اللّه ُ عَلَيهِ ، ويُحِبُّنِي المَخلوقونَ، ويُثرِي اللّه ُ مالي، ويُصِحُّ بَدَني ، ويُطيلُ عُمُري ، ويَحشُرُني مَعَكَ .
فَقالَ : هذِهِ سِتُّ خِصالٍ ، تَحتاجُ إلى سِتّ خِصالٍ : إذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ اللّه
فَخَفهُ وَاتَّقِهِ . وإذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ المَخلوقونَ فَأحسِن إلَيهِم ، وَارفِض ما في أيديهِم . وإذا أرَدتَ أن يُثرِيَ اللّه ُ مالَكَ فَزَكِّهِ . وإذا أرَدتَ أن يُصِحَّ بَدَنَكَ فَأَكثِر مِنَ الصَّدَقَةِ . وإذا أرَدتَ أن يُطيلَ اللّه ُ عُمُرَكَ فَصِل ذَوي أرحامِكَ . وإذا أرَدتَ أن يَحشُرَكَ اللّه ُ مَعي فَأَطِلِ السُّجودَ بَينَ يَدَيِ اللّه ِ الواحِدِ القَهّارِ .
امام على عليه السلام : مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : به من كارى بياموز كه با انجام دادنش ، خداوند مرا دوست بدارد ، آفريدگان نيز دوستم بدارند ، خداوند دارايى ام را بيفزايد ، تندرستم گرداند ، عمرم را طولانى كند و مرا با تو محشور سازد .
حضرت فرمود : «اينها شش صفت است كه نيازمند شش صفت ديگر
است : هرگاه خواستى خداوند دوستت بدارد ، از او بترس و تقواى او را پيشه كن؛ و هرگاه خواستى آفريدگان دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و آنچه را در دست دارند ، رها كن؛ و هرگاه خواستى خداوند دارايى ات را بيفزايد ، زكات بپرداز؛ و هرگاه خواستى خداوند تندرستت گرداند ، بسيار صدقه بده؛ و هرگاه خواستى خداوند عمرت را طولانى كند ، به ديدار خويشاوندانت برو؛ و هرگاه خواستى خداوند تو را با من محشور سازد ، در برابر خداى يگانه قهّار ، سجده ات را طولانى كن» .
الإمام عليّ عليه السلام ـ لِكُمَيلِ بنِ زِيادٍ ـ : يا كُمَيلُ ، إنَّ أحَبَّ ما تَمتَثِلُهُ العِبادُ إلَى اللّه ِ ـ بَعدَ الإِقرارِ بِهِ وبِأَولِيائِهِ ـ التَّعَفُّفُ ، وَالتَحَمُّلُ ، وَالاِصطِبارُ .
امام على عليه السلام ـ به كميل بن زياد ـ : اى كميل ! محبوب ترين چيزى كه بندگان ـ پس از اقرار به خدا و اوليايش ـ به درگاهش پيش مى آورند ، خويشتن دارى ، تحمّل و شكيبايى است .
عنه عليه السلام ـ في بَيانِ صِفاتِ المُتَّقينَ ـ : عِبادَ اللّه ِ ، إنَّ مِن أحَبِّ عِبادِ اللّه ِ إلَيهِ عَبدا أعانَهُ اللّه ُ عَلى نَفسِهِ ، فَاستَشعَرَ الحُزنَ وتَجَلبَبَ الخَوفَ ؛ فَزَهَرَ مِصباحُ الهُدى في قَلبِهِ ، وأعَدَّ القِرى لِيَومِهِ النّازِلِ بِهِ ، فَقَرَّبَ عَلى نَفسِهِ البَعيدَ ، وهَوَّنَ الشَّديدَ .
امام على عليه السلام ـ در بيان صفت هاى پرهيزگاران ـ : اى بندگان خدا ! محبوب ترينِ بندگان نزد خداوند ، بنده اى است كه خداوند ، او را بر نفْس خود يارى داده است . پس اندوه را زيرپوش و ترس را بالاپوش خود قرار داده و در نتيجه ، چراغ هدايت ، در دلش درخشيده و براى ميزبانىِ روزى كه به سراغش مى آيد ، خود را مهيّا ساخته است . پس دور را بر جان خود نزديك ، و سخت را آسان نموده است .
امام على عليه السلام : هركه خود را دشمن بدارد ، خداوند ، دوستش خواهد داشت .
عنه عليه السلام : إنَّ اللّه َ تَعالى يُحِبُّ المُؤمِنَ العالِمَ الفَقيهَ الزّاهِدَ الخاشِعَ الحَيِيَّ العَليمَ الحَسَنَ الخُلُقُ المُقتَصِدَ المُنصِفَ .
امام على عليه السلام : خداوند متعال ، مؤمنِ داناىِ ژرف انديشِ پارساىِ فروتنِ آزرمگينِ دانشورِ خوش خوىِ ميانه روِ با انصاف را دوست دارد .
امام على عليه السلام : خداوند عز و جلپيشه ورِ درستكار را دوست دارد .
الإمام عليّ عليه السلام : أفضَلُ الخَلقِ أقضاهُم بِالحَقِّ ، وأحَبُّهُم إلَى اللّه ِ سُبحانَهُ أقوَلُهُم لِلصِّدقِ .
امام على عليه السلام : برترينِ خلق ، كسى است كه بيشتر از همه بر اساس حق ، داورى كند و محبوب ترينشان نزد خداى سبحان ، راستگوترينشان است .
الإمام عليّ عليه السلام : كَما أنَّ الشَّمسَ وَاللَّيلَ لا يَجتَمِعانِ كَذلِكَ حُبُّ اللّه ِ وحُبُّ الدُّنيا لا يَجتَمِعانِ .
امام على عليه السلام : همچنان كه خورشيد و شب با يكديگر جمع نمى شوند ، خدا دوستى و دنيا دوستى با يكديگر جمع نمى شوند .
امام على عليه السلام : هركه دوستدار ديدار خداوند سبحان شود ، دنيا را فراموش مى كند .