امام على عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را گرامى بدارد ، او را به دوستىِ خود مشغول مى سازد .
عنه عليه السلام : إنَّ للّه ِِ تَعالى شَرابا لِأَولِيائِهِ ، إذا شَرِبوا سَكِروا ، وإذا سَكِروا طَرِبوا ، وإذا طَرِبوا طابوا ، وإذا طابوا ذابوا ، وإذا ذابوا خَلَصوا ، وإذا خَلَصوا طَلَبوا ، وإذا طَلَبوا وَجَدوا ، وإذا وَجَدوا وَصَلوا ، وإذا وَصَلُوا اتَّصَلوا ، وإذَا اتَّصَلوا لا فَرقَ بَينَهُم وبَينَ حَبيبِهِم .
امام على عليه السلام : خداوند متعال را براى دوستانش شرابى است كه هرگاه بنوشند، مست شوند و چون مست شوند ، به طرب در آيند و چون به طرب در آيند ، شيرين گردند و چون شيرين گردند ، ذوب شوند و چون ذوب شوند ، خالص شوند و چون خالص شوند ، بجويند و چون بجويند ، بيابند و چون بيابند ، برسند و چون برسند ، بپيوندند و چون بپيوندند ، ميانشان و ميان محبوبشان تفاوتى بر جاى نمانَد .
الإمام عليّ عليه السلام ـ في صِفَةِ المَلائِكَةِ ـ : ثُمَّ خَلَقَ سُبحانَهُ لاِءِسكانِ سَماواتِهِ وعِمارَةِ الصَّفيحِ الأَعلى مِن مَلَكوتِهِ خَلقا بَديعا مِن مَلائِكَتِهِ . . . قَدِ استَفرَغَتهُم أشغالُ عِبادَتِهِ ، ووَصَلَت حَقائِقُ الإِيمانِ بَينَهُم وبَينَ مَعرِفَتِهِ ، وقَطَعَهُم الإِيقانُ بِهِ إلَى الوَلَهِ إلَيهِ ، ولَم تُجاوِز رَغَباتُهُم ما عِندَهُ إلى ما عِندَ غَيرِهِ ، قَد ذاقوا
حَلاوَةَ مَعرِفَتِهِ ، وشَرِبوا بِالكَأسِ الرَّوِيَّةِ مِن مَحَبَّتِهِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف ملائكه ـ : آن گاه خداوند سبحان ، براى جاى دادن در آسمان هايش و آباد كردن بخش برين ملكوتش ، آفريدگانى نوپديد از ملائكه اش بيافريد . . . اشتغال به عبادتش ، آنان را از هر چيز ديگر بازداشته است و حقايق ايمان ، آنان را به معرفت پروردگارشان پيوند داده است و يقين به او ، آنان را از ديگران بريده و شيفته او ساخته است و خواسته هايشان از آنچه نزد اوست ، به آنچه نزد ديگرى است ،
درنمى گذرد . آنان ، شيرينى معرفتش را چشيده و از جام لبريز محبّتش نوشيده اند .
امام على عليه السلام : شوق ، دوست صميمى عارفان است .
امام على عليه السلام : شوق ، خوى صاحبان يقين است .
عنه عليه السلام ـ في دُعائِهِ ـ : يا غايَةَ آمالِ العارِفينَ ، يا غِياثَ المُستَغيثينَ ، يا حَبيبَ قُلوبِ الصّادِقينَ .
امام على عليه السلام ـ در دعايش ـ : اى غايت آرزوى عارفان ! اى فريادرس كمك خواهان و اى محبوب دل هاى صادقان !
امام على عليه السلام : بيدارى چشمها به ياد خدا ، دوست صميمى عارفان و شيرينى مقرّبان است .
امام على عليه السلام : ياد خدا ، كليد اُنس گرفتن است .
امام على عليه السلام : ياد خدا ، خوراك جان ها و همنشينى با محبوب است .
الإمام عليّ عليه السلام : توبوا إلَى اللّه ِ عز و جل ، وَادخُلوا في مَحَبَّتِهِ ؛ فَإِنَّ اللّه َ يُحِبُّ التَّوّابينَ
ويُحِبُّ المُتَطَهِّرينَ ، وَالمُؤمِنُ تَوّابٌ .
امام على عليه السلام : به سوى خداوند عز و جل توبه كنيد و به دوستى اش درآييد كه خداوند ، توبه كاران و پاكيزگان را دوست دارد ، و مؤمن ، توبه كار است .