عنه عليه السلام : إنَّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّه ِ تَعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّه ُ إلى نَفسِهِ ، جائِرا عَن قَصدِ السَّبيلِ ، سائِرا بِغَيرِ دَليلٍ ، إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ ، وإن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ ، كَأَنَّ ما عَمِلَ لَهُ واجِبٌ عَلَيهِ ، وكَأَنَّ ما وَنى فيهِ ساقِطٌ عَنهُ .
امام على عليه السلام : از دشمن ترينِ مردم در نزد خداوند متعال ، بنده اى است كه خداوند ، او را به خود وانهاده و او از راه راست ، منحرف شده است و بى راهنما پيش مى رود . اگر براى كِشتِ دنيا خوانده شود ، دست به كار مى شود و اگر براى كِشتِ آخرت خوانده شود ، تنبلى مى كند؛ گويى آنچه انجام داده ، بر او واجب است و آنچه در آن سستى كرده ، از او برداشته شده است .
امام على عليه السلام : دشمن ترينِ آفريدگان در نزد خداوند ، غيبت كننده است .
امام على عليه السلام : منفورترينِ بندگان در نزد خداوند سبحان ، كسى است كه جز در انديشه شكم و شرمگاهش نيست .
امام على عليه السلام : دورترين آفريدگانِ از خداوند متعال ، دولتمند بخيل است .
عنه عليه السلام : أمقَتُ العِبادِ إلَى اللّه ِ الفَقيرُ المَزهُوّ ، وَالشَّيخُ الزّانِ ، وَالعالِمُ الفاجِرُ .
امام على عليه السلام : منفورترينِ بندگان در نزد خداوند ، فقيرِ متكبّر ، پيرِ زناكار و عالمِ بدكار است .
عنه عليه السلام : أبغَضُ الخَلائِقِ إلَى اللّه ِ تَعالى الجاهِلُ ؛ لِأَنَّهُ حَرَمَهُ ما مَنَّ بِهِ عَلى خَلقِهِ ؛ وهُوَ العَقلُ .
امام على عليه السلام : دشمن ترينِ آفريدگان در نزد خداوند متعال ، شخص نابخرد است ؛ زيرا او را از آنچه بدان بر خلقش منّت نهاده ، يعنى عقل ، محروم ساخته است .
الإمام عليّ عليه السلام : القَلبُ المُحِبُّ للّه ِِ يُحِبُّ كَثيرا النَّصَبَ للّه ِِ ، وَالقَلبُ اللاّهي عَنِ اللّه ِ يُحِبُّ الرّاحَةَ ، فَلا تَظُنَّ يَابنَ آدَمَ أنَّكَ تُدرِكُ رِفعَةَ البِرِّ بِغَيرِ مَشَقَّةٍ ؛ فَإِنَّ الحَقَّ ثَقيلٌ مُرٌّ ، وَالباطِلَ خَفيفٌ حُلوٌ وَنِيٌّ .
امام على عليه السلام : قلب دوستدار خدا ، خستگى براى خدا را بسيار دوست دارد و قلب بى خبر از ياد خدا ، آسايش را دوست دارد . پس اى آدميزاد ! گمان مبر كه مقام والاىِ نيكى را بدون سختى به دست مى آورى؛ زيرا حق ، سنگين و تلخ است و باطل ، سَبُك ، شيرين و سست .
الإمام عليّ عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
الإمام عليّ عليه السلام : مَن أرادَ مِنكُم أن يَعلَمَ كَيفَ مَنزِلَتُهُ عِندَ اللّه ِ فَليَنظُر كَيفَ مَنزِلَةُ اللّه ِ مِنهُ عِندَ الذُّنوبِ ، كَذلِكَ تَكونُ مَنزِلَتُهُ عِندَ اللّه ِ تَبارَكَ وتَعالى .
امام على عليه السلام : هريك از شما كه مى خواهد بداند موقعيتش نزد خدا چگونه است ، به موقعيت خدا نزد خودش به هنگام گناه بنگرد ؛ موقعيت او نزد خداوند متعال ، همان گونه است .
عنه عليه السلام : مَن أحَبَّ أن يَعلَمَ كَيفَ مَنزِلَتُهُ عِندَ اللّه ِ فَليَنظُر كَيفَ مَنزِلَةُ اللّه ِ عِندَهُ ؛ فَإِنَّ كُلَّ مَن خيرَ لَهُ أمرانِ ؛ أمرُ الدُّنيا وأمرُ الآخِرَةِ ، فَاختارَ أمرَ الآخِرَةِ عَلَى الدُّنيا فَذلِكَ الَّذي يُحِبُّ اللّه َ ، ومَنِ اختارَ أمرَ الدُّنيا فَذلِكَ الَّذي لا مَنزِلَةَ للّه ِِ عِندَهُ .
امام على عليه السلام : هركه دوست دارد بداند نزد خدا چه موقعيتى دارد ، به موقعيت خدا نزد خودش بنگرد ؛ زيرا به هركه حقِّ انتخاب دو كار داده شود : كار اين جهانى و كار آن جهانى ، و او كار آن جهانى را بر كار اين جهانى برگزيند ، او كسى است كه خدا را دوست دارد ؛ و هركه كار اين جهانى را برگزيند ، او كسى است كه خدا نزد او منزلتى ندارد.