امام على عليه السلام : رفيقِ [سفر ـ كه رفاقتش غالبا كوتاه مدت است ـ نيز] همچون دوست است . پس او را [از جنس] مناسب خود ، انتخاب كن .
امام على عليه السلام : معاشرت با سرآمدان و دانشمندان ، باعث رفعت (بلندى مرتبت) است .
امام على عليه السلام : هر دوستى را كه دوران سختى ، او را نصيب تو ساخته است ، نيك نگه دار .
عنه عليه السلام : أشعِر قَلبَكَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِيَّةِ ، وَ المَحَبَّةَ لَهُم ، وَ اللُّطفَ بِهِم .
امام على عليه السلام : براى قلب خود ، لباسى از مهربانى به مردم و لطف و رحمت بر آنان تهيه كن! .
عنه عليه السلام : خَيرُ مَن صَحِبتَ مَن وَلَّهَكَ بِالاُخرى ، و زَهَّدَكَ فِي الدُّنيا ، و أعانَكَ عَلى طاعَةِ المَولى .
امام على عليه السلام : بهترين مصاحبِ تو ، كسى است كه تو را شيفته آخرت كند و به دنيا بى رغبت سازد و در فرمانبرى از خداوند ، ياورت باشد .
عنه عليه السلام : اِصحَب مَن لا تَراهُ إلاّ و كَأَنَّهُ لا غِناءَ بِهِ عَنكَ ، و إن أسَأتَ إلَيهِ أحسَنَ إلَيكَ و كَأَنَّهُ المُسيءُ .
امام على عليه السلام : با كسى مصاحبت كن كه هرگاه او را ببينى ، گويى همواره به تو نيازمند است و اگر به او بدى كنى ، به تو نيكى كند ، گويى كه او بدى كرده است .
امام على عليه السلام : بهترين مصاحبِ تو ، كسى است كه تو را به داورى [كسى] ميان او و تو نيازمند نكند .
امام على عليه السلام : برادرى كه به تو بهره اى رساند ، بهتر از آن برادرى است كه فقط بر شمار دوستانت بيفزايد . همنشين تو از تو بِه بايدتا تو را عقل و دين بيفزايد
عنه عليه السلام ـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ : عَلَيكَ بِمُجالَسَةِ أصحابِ التَّجارِبِ ؛ فَإِنَّها تُقَوَّمُ عَلَيهِم بِأَغلَى الغَلاءِ ، و تَأخُذُها مِنهُم بِأَرخَصِ الرُّخصِ .
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : با كارآزمودگانْ همنشين باش ؛ زيرا اين تجربه ها برايشان به گران ترين قيمت ، حاصل شده است ، حال آن كه تو آنها را از ايشان به ارزان ترين قيمت ، به دست مى آورى.
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : انسان به كمال فضيلت نمى رسد ، مگر آن گاه كه همزمان ، دوست دو كس باشد كه دشمن يكديگرند .