عنه عليه السلام ـ لِرَجُلٍ و كَرِهَ لَهُ صُحبَةَ رَجُلٍ رَهِقٍ ـ :
امام على عليه السلام ـ به مردى كه دوست شدنش را با مردى سبكْ عقل خوش نداشت ـ :
الإمام عليّ عليه السلام : مَوَدَّةُ الحَمقى تَزولُ كَما يَزولُ السَّرابُ ، و تُقشِعُ كَما يُقشِع
الضَّبابُ .
امام على عليه السلام : دوستى احمقان ، چون سراب ، ناپديد مى شود و چون مِه ، مى پراكَنَد .
امام على عليه السلام : دوستى احمق ، چونان درخت آتش است كه [خود را مى سوزاند و ]پاره اى از آن ، پاره ديگرى را مى خورد .
عنه عليه السلام : إيّاكَ و مَوَدَّةَ الأَحمَقِ ؛ فَإِنَّهُ يَضُرُّكَ مِن حَيثُ يَرى أنَّهُ يَنفَعُكَ ، ويَسوؤُكَ و هُوَ يَرى أنَّهُ يَسُرُّكَ .
امام على عليه السلام : از دوستى با احمق بپرهيز ؛ زيرا آن جا كه مى پندارد به تو سود مى رساند ، به تو زيان مى زند ، و غمگينت مى كند ، حال آن كه مى پندارد شادت كرده است .
امام على عليه السلام : دوستى با پادشاهان و خيانتكاران ، كمتر مى پايد .
عنه عليه السلام : لا تَطمَعَنَّ في مَوَدَّةِ المُلوكِ ؛ فَإِنَّهُم يوحِشونَكَ آنَسَ ما تَكونُ بِهِم ، ويَقطَعونَكَ أقرَبَ ما تَكونُ إلَيهِم .
امام على عليه السلام : به دوستى پادشاهان اميد مبند كه در اوج الفت داشتن به آنان ، تنهايت مى گذارند و در نهايت نزديكى به آنان ، از تو مى بُرند .
امام على عليه السلام : با كسى كه [مايعاتِ] مست كننده را حلال مى شمارد ، دوستى مكنيد.
امام على عليه السلام : دوستى ات را نثار آن كه وفا ندارد ، مكن .
امام على عليه السلام : به دوستى آن كه به عهد خود وفا نمى كند ، اعتماد مكن .
امام على عليه السلام : به [دوستى ]آن كه به تو رغبتى ندارد ، رغبت مكن .