رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّهُ لَيُعجِبُني أن يَحمِلَ الرَّجُلُ الشَّيءَ في يَدِهِ يكونُ مُهنِئا . لأهلِهِ يَدفَعُ بهِ الكِبرَ عَن نفسِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براستى كه خوش دارم مرد با خوشحالى و افتخار چيزى را با دست خودش براى خانواده اش ببرد و بدين وسيله كبر را از خود دور كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس خودش بار و كالايش را حمل كند، از تكبّر در امان است.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن حَلَبَ شاتَهُ و رَقَعَ قَميصَهُ و خَصَفَ نَعلَهُ و واكَلَ خادِمَهُ و حَمَلَ مِن سُوقِهِ ، فَقَد بَرِئَ مِن الكِبرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس خودش گوسفندش را بدوشد و جامه اش را وصله كند و كفشش را پينه زند و با خدمتكارش هم غذا شود و كالايش را از بازار [به خانه ]حمل كند، بى گمان از كبر پاك شده است.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن لَبِسَ الصُّوفَ و انتَعَلَ المَخصوفَ و رَكِبَ حِمارَهُ و حَلَبَ شاتَهُ و أكَلَ مَعهُ عِيالُهُ ، فَقَد نَحَّى اللّه ُ عَنهُ الكِبرَ ، أنا عَبدٌ ابنُ عَبدٍ ، أجلِسُ جِلسَةَ العَبدِ ، و آكُلُ أكلَ العَبدِ
إنّي قد اُوحِيَ إلَيَّ أن تَواضَعُوا ، و لا يَبغي أحَدٌ على أحَدٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه پشمينه بپوشد و كفش وصله دار به پاكند و الاغش را سوار شود و گوسفندش را بدوشد و نانخورهايش با او هم غذا شوند، هر آينه خداوند كبر را از او دور كرده است. من بنده اى هستم زاده بنده اى ديگر، مانند بنده مى نشينم و مانند بنده غذا مى خورم
به من وحى شده است كه فروتن باشيد و كسى بر كسى گردن فرازى نكند.
عنه صلى الله عليه و آله ـ لأبي ذرٍّ ـ : يا أبا ذَرٍّ ، يكونُ في آخِرِ الزَّمانِ قَومٌ يَلبَسُونَ الصُّوفَ في صَيفِهِم و شِتائهِم ، يَرَونَ أنّ لَهُمُ الفَضلَ بذلكَ على غيرِهِم، اُولئكَ يَلعَنُهُم أهلُ السَّماواتِ و الأرضِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ خطاب به ابوذر ـ فرمود : اى ابوذر! در آخر الزمان مردمى مى آيند كه تابستان و زمستان پشمينه مى پوشند و معتقدند كه اين كار موجب مزيّت آنها بر ديگران است. اينان را اهل آسمانها و زمين لعنت مى كنند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه استكبار ورزد، خداوند او را پست گرداند.
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ في السماءِ مَلَكَينِ مُوكَّلَينِ بالعِبادِ ، فَمَن تَجَبَّرَ وَضَعاهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا در آسمان دو فرشته اند كه بر بندگان گماشته شده اند، تا هر كس تكبّر و گردن فرازى كند او را پست گردانند.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن تَواضَعَ للّه ِِ دَرجَةً يَرفَعْهُ اللّه ُ دَرجَةً حتّى يَجعَلَهُ اللّه ُ في أعلى عِلِّيِّينَ ، و مَن تكبَّرَ علَى اللّه ِ دَرجَةً يَضَعْهُ اللّه ُ دَرجَةً حتّى يَجعَلَهُ في أسفلِ سافِلينَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه يك درجه براى خدا فروتنى كند، خداوند يك درجه او را بالا برد، تا آن جا كه وى را در اعلى علّيين جاى دهد و هر كس يك درجه بر خدا تكبّر ورزد ، خداوند او را يك درجه فرود آورد تا جايى كه وى را در اسفل سافلين جاى دهد.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن تَواضَعَ للّه ِِ رَفَعَهُ اللّه ُ ، و قالَ : انتَعِشْ نَعَشَكَ اللّه ُ ، فهُو في أعيُنِ النّاسِ عَظيمٌ و في نفسِهِ صَغيرٌ ، و مَن تَكَبَّرَ قَصَمَهُ اللّه ُ ، و قالَ : اِخسَأ ! فهُو في أعيُنِ النّاسِ صَغيرٌ و في نفسِهِ كبيرٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه براى خدا فروتنى كند، خداوند او را بالا برد و فرمايد: سرفراز باش، خدا تو را سرفراز كناد. پس او در چشم مردم بزرگ باشد و در نظر خودش كوچك؛ و هر كه تكبّر ورزد، خداوند او را درهم شكند و فرمايد: دور شو (پَستت باد). پس، او در چشم مردم كوچك باشد و در نظر خودش بزرگ.
عنه صلى الله عليه و آله : ما مِن آدَميٍّ إلاّ في رَأسِهِ حَكَمَةٌ بِيَدِ مَلَكٍ ، فإذا تَواضَعَ قيلَ للمَلَكِ : ارفَعْ حَكَمَتَهُ ، و إذا تَكَبَّرَ قيلَ لِلمَلَكِ : ضَعْ حَكَمَتَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ آدمى نيست جز اين كه بر سر او دهنه اى است در دست فرشته اى و هر گاه فروتنى كند، به فرشته گفته شود: دهنه اش را بالا بكش و هر گاه كبر ورزد، به فرشته گفته شود: دهنه اش را پايين بكش.