رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ في الدُّعاءِ ـ : يا مُقَلِّبَ القُلوبِ ، يا طَبيبَ القُلوبِ ، يا مُنوِّرَ القُلوبِ ، يا أنيسَ القُلوبِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در دعا ـ گفت: اى دگرگونساز دلها! اى طبيب دلها! اى روشنايى بخش دلها! اى همدم دلها!
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا يَستَقيمُ إيمانُ عَبدٍ حتّى يَستَقيمَ قَلبُهُ ، و لا يَستَقيمُ قلبُهُ حتّى يَستَقيمَ لِسانُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ايمان هيچ بنده اى درست نباشد، مگر اين كه دلش درست باشد و دلش درست نباشد، مگر آن گاه كه زبانش درست باشد.
عنه صلى الله عليه و آله : أمّا عَلامةُ الصّالِحِ فأربَعةٌ : يُصَفِّي قَلبَهُ ، و يُصلِحُ عَمَلَهُ ، و يُصلِحُ كَسبَهُ ، و يُصلِحُ اُمورَهُ كُلَّها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اما نشانه شخص صالح چهار چيز است: دلش را صاف مى كند، كردارش را اصلاح مى گرداند، درآمدش را اصلاح مى كند و همه كارهايش را اصلاح مى گرداند.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : جُبِلَتِ القُلوبُ على حُبِّ مَن أحسَنَ إلَيها و بُغضِ مَن أساءَ إلَيها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دلها بر دوست داشتن كسى كه به آنها نيكى كند و نفرت از كسى كه به آنها بدى كند، سرشته شده اند.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَكُونُوا إمَّعةً ، تَقولونَ : إن أحسَنَ الناسُ أحسَنّا ، و إن ظَلَمُوا ظَلَمنا ! و لكنْ وَطِّنُوا أنفُسَكُم إن أحسَنَ الناسُ أن تُحسِنُوا ، و إن أساؤوا أن لا تَظلِمُوا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دنباله رو و بى اراده نباشيد كه بگوييد: اگر مردم خوبى كردند ما هم خوبى مى كنيم و اگر ظلم كردند ما هم ظلم مى كنيم. بلكه از خودتان اراده داشته باشيد، اگر مردم خوبى كردند، شما خوبى كنيد و اگر بدى كردند، شما ظلم نكنيد.
عنه صلى الله عليه و آله ـ في قولِهِ تعالى: «اِتَّخَذُوا أحْبـارَهُـم و رُهْـبـانَـهُـم أربـابـا مِـن دُونِ اللّه ِ ···» . ـ : أما إنّهُم لم يكونُوا يَعبُدونَهُم ، و لكنَّهُم كانوا إذا أحَلُّوا لَهُم شيئا استَحَلُّوهُ ، و إذا حَرَّمُوا علَيهِم شيئا حَرَّمُوهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ درباره آيه «اتّخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون اللّه » ـ فرمود : نه اين كه آنها را عبادت مى كردند، بلكه هر گاه احبار و راهبانشان چيزى را براى آنان حلال مى شمردند، آنها هم آن را حلال مى دانستند و اگر چيزى را بر آنان حرام مى كردند، مردم هم آن را حرام مى شمردند.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يُؤتى بصاحِبِ القَلَمِ يَومَ القِيامَةِ في تابوتٍ مِن نارٍ يُقفَلُ علَيهِ بِأقفالٍ مِن نارٍ فَيُنظَرُ قَلَمُهُ فيما أجراهُ ؛ فإن كانَ أجراهُ في طاعَةِ اللّه ِ و رِضوانِهِ فُكَّ عَنهُ التابوتُ ، و إن كانَ أجراهُ في مَعصيَةِ اللّه ِ هَوَى التابوتُ سَبعينَ خَريفا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت، صاحب قلم (نويسنده) را در تابوتى از آتش كه بر آن قفلهايى آتشين زده شده است، مى آورند. پس مى نگرند كه قلمش را در چه راهى به كار برده است؛ اگر در راه طاعت و خشنودى خدا به كار انداخته باشد، تابوتش گشوده مى شود و اگر در راه معصيت خدا به كار گرفته باشد، تابوت هفتاد خريف . سقوط مى كند .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : الفاجِرُ الراجي لِرَحمَةِ اللّه ِ تعالى أقرَبُ مِنها مِن العابِدِ المُقَنَّطِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گنهكارِ اميدوار به رحمت خداوند متعال به رحمت نزديك تر است، تا عابدِ نوميد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ تبارَكَ و تعالى : يا بنَ آدمَ ··· لا تُقَنِّطِ الناسَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ تعالى علَيهِم و أنتَ تَرجُوها لنفسِكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند تبارك و تعالى فرمود: اى فرزند آدم! ··· مردم را از رحمت خداوند متعال نوميد مگردان، در حالى كه آن را براى خودت اميد دارى.