عنه صلى الله عليه و آله : يَبعَثُ اللّه ُ المُقَنِّطينَ يَومَ القِيامَةِ مُغلَّبَةً وُجوهُهُم ـ يَعني غَلَبةَ السَّوادِ علَى البَياضِ ـ فيقالُ لَهُم : هؤلاءِ المُقَنِّطُونَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت خداوند نوميد كنندگانِ [مردم از رحمت حق] را در حالى بر مى انگيزد كه سياهى چهره شان بر سفيدى آن غالب است و گفته مى شود: اينان نوميد كنندگانِ از رحمت خدايند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترينان امّت من، قناعت كنندگان و بدترينان آنها، طمعكاران هستند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين مؤمنان، قناعت پيشه است و بدترين آنها، طمعكار.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قناعت، ثروتى تمام ناشدنى است .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به آنچه داده شده اى قانع باش، تا حسابت سبك شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سَألَهُ سُفينُ بنُ عبدِ اللّه ِ الثَّقَفيُّ عن أمرٍ يَعتَصِمُ بهِ ـ : قُلْ «رَبِّيَ اللّه ُ» ثُمّ استَقِمْ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ سُفين بن عبد اللّه ثقفى كه پرسيد: به چه چيزى بايد چنگ در زد ـ فرمود : بگو «پروردگار من خداست» و آن گاه [بر اين گفته ]ايستادگى كن.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر ايستادگى كنيد رستگار مى شويد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَقِيسُوا الدِّينَ ؛ فإنّ الدِّينَ لا يُقاسُ ، و أوَّلُ مَن قاسَ إبليسُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در دين قياس به كار نبريد؛ زيرا دين قياس ناپذير است، و نخستين كسى كه قياس كرد، ابليس بود.
عنه صلى الله عليه و آله : افتَرَقَت بَنو إسرائيلَ على إحدى و سَبعينَ فِرقَةً ، و تَزيدُ اُمّتي علَيها فِرقَةً ، لَيسَ فيها فِرقَةٌ أضَرَّ على اُمَّتي مِن قَومٍ يَقيسُونَ الدِّينَ بِرَأيِهِم ، فَيُحِلُّونَ ما حَرَّمَ اللّه ُ و يُحَرِّمُونَ ما أحَلَّ اللّه ُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بنى اسرائيل به هفتاد و يك فرقه تقسيم شدند و امّت من يك فرقه بيشتر از آنها خواهد داشت؛ كه در ميان آنها هيچ فرقه اى براى امّت من زيانبارتر از گروهى نيست كه در دين با رأى خود قياس به كار مى برند و در نتيجه حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام مى كنند.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إيّاكُم و الكِبرَ ؛ فإنّ إبليسَ حَمَلَهُ الكِبرُ على أن لا يَسجُدَ لآدمَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از تكبّر دورى كنيد؛ زيرا ابليس را تكبّر وا داشت، كه براى آدم سجده نكند.