احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى ايستند، آوازدهنده اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى گويد: گذشت كنندگان از مردم.

حقّ را از هر كس كه برايت آورد، كوچك باشد يا بزرگ، بپذير، هر چند دشمنت باشد و باطل را، كوچك يا بزرگ، هر كس گويد، به خودش برگردان، هر چند دوستت باشد.

از يكديگر گذشت كنيد، تا كينه هاى ميان شما از بين برود.

هر كس از ظلمى كه در حقّ او شده، گذشت كند، خداوند، به جاى آن، در دنيا و آخرت به او عزّت مى بخشد.

هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد، بايد وفا كند.

سه خصلت است كه در هر كس باشد (آثارش) به خود او بر مى گردد: ظلم كردن، فريب دادن و تخلّف از وعده.

سه چيز است كه هر كس نداشته باشد، نه از من است و نه از خداى ـ عزّ و جلّ ـ . عرض شد: اى رسول خدا! آنها كدامند؟ فرمودند: بردبارى كه به وسيله آن جهالت نادان را دفع كند، اخلاق خوش كه با آن در ميان مردم زندگى كند و پارسايى كه او را از نافرمانى خدا باز دارد.