رسول خدا صلي الله عليه و آله : هريك از شما آينه برادرش است . پس اگر در او پليدى اى ديد ، بايد آن را دور سازد .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله ـ في ذِكرِ صِفاتِ المُؤمِنِ ـ : لَطيفٌ (يَعطِفُ خ) عَلى أخيهِ بِزَلَّتِهِ ، ويَرعى ما مَضى مِن قَديمِ صُحبَتِهِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ به هنگام يادكرد صفات مؤمنان ـ : نسبت به لغزش برادرش ، مهربان و آسانگير است و [حقّ ]دوستى ديرين را رعايت مى كند .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ ؛ يَكُفُّ عَلَيهِ ضَيعَتَهُ ، ويَحوطُهُ مِن وَرائِهِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : مؤمن ، برادرِ مؤمن است ؛ نيازش را برطرف مى سازد و در نبودش [در انديشه اوست و ]او را محافظت مى كند .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركس چيزى را دوست بدارد ، از آن ، بسيار ياد مى كند .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركس مردمى را دوست بدارد ، [در روز قيامت] با آنان گرد خواهد آمد .
عنه صلي الله عليه و آله : مَن أحَبَّ قَوما عَلى أعمالِهِم حُشِرَ يَومَ القِيامَةِ في زُمرَتِهِم ، فَحوسِبَ بِحِسابِهِم وإن لَم يَعمَل أعمالَهُم .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركس مردمى را به سبب كردارشان دوست بدارد ، روز قيامت ، جزو آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد ؛ اگرچه كردارش چون كردار آنان نباشد .
عنه صلي الله عليه و آله : العَبدُ عِندَ ظَنِّهِ بِاللّه ِ عز و جل ، وهُوَ مَعَ أحبابِهِ يَومَ القِيامَةِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : بنده ، در گرو گمانش درباره خداوند عز و جلاست و در روز قيامت ، كنار كسانى قرار مى گيرد كه دوستشان دارد .
عنه صلي الله عليه و آله : يَابنَ مَسعودٍ ، أحِبَّ الصّالِحينَ ؛ فَإِنَّ المَرءَ مَعَ مَن أحَبَّ ، فَإِن لَم تَقدِر عَلى أعمالِ البِرِّ فَأحِبَّ العُلَماءَ ، فَإِنَّهُ يَقولُ : «وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَآءِ وَالصَّــلِحِينَ وَحَسُنَ أُوْلَـئكَ رَفِيقًا » .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : اى ابن مسعود! صالحان را دوست بدار كه انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد . اگر توان نيكوكارى ندارى ، پس عالمان را دوست بدار كه [خداوند] مى فرمايد : «هركه از خدا و پيامبرش اطاعت كند ، همراه كسانى خواهد بود كه خدا نعمتشان داده است ، چون انبيا و صدّيقان و شهيدان و صالحان ؛ و اينان ، چه نيكو رفيقان اند» .
الأمالي للطوسي عن عبداللّه بن الحسن عن آبائه : أتى رَجُلٌ النَّبِيَّ صلي الله عليه و آلهفَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، رَجُلٌ يُحِبُّ مَن يُصَلّي ولا يُصَلّي إلاَّ الفَريضَةَ ، ويُحِبُّ مَن يَتَصَدَّقُ ولا يَتَصَدَّقُ إلاّ بِالواجِبِ ، ويُحِبُّ مَن يَصومُ ولا يَصومُ إلاّ شَهرَ رَمَضانَ ؟
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : المَرءُ مَعَ مَن أحَبَّ .
الأمالى طوسى ـ از عبداللّه بن الحسن، از پدرانش ـ : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! كسى نمازگزاران را دوست مى دارد ؛ امّا خود ، جز نمازهاى واجب را نمى گزارد . صدقه دهندگان و زكات دهندگان را دوست مى دارد ؛ امّا خود ، جز زكات واجب را نمى پردازد . روزه گيران را دوست مى دارد ؛ امّا جز ماه رمضان را روزه نمى گيرد .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آلهفرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد» .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : به خدا سوگند ، اگر سنگى ما را دوست بدارد ، خداوند ، او را نيز [در روز قيامت ،] با ما گرد خواهد آورد .