عنه صلي الله عليه و آله : مَن كانَتِ الدُّنيا هَمَّهُ ، جَعَلَ اللّه ُ فَقرَهُ بَينَ عَينَيهِ ، وفَرَّقَ عَلَيهِ شَملَهُ ، ولَم يَأتِهِ مِنَ الدُّنيا إلاّ ما قُدِّرَ لَهُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه دغدغه اش دنيا باشد ، خداوند فقر را پيش چشمان او مى نهد، و آرامش [خاطر] او را پريشان مى سازد، و از دنيا جز آنچه برايش مقدّر شده ، به او نمى رسد.
عنه صلي الله عليه و آله : مَن أصبَحَ وَالدُّنيا أكبَرُ هَمِّهِ فَلَيسَ مِنَ اللّه ِ في شَيءٍ ، وألزَمَ قَلبَهُ أربَعَ خِصالٍ : هَمّا لا يَنقَطِعُ عَنهُ أبَدا ، وشُغُلاً لا يَنفَرِجُ مِنهُ أبَدا ، وفَقرا لا يَبلُغُ غِناهُ أبَدا ، وأمَلاً لا يَبلُغُ مُنتَهاهُ أبَدا .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس در حالى صبح كند كه بزرگ ترين دغدغه اش دنيا باشد ، نزد خداوند منزلتى ندارد و خداوند ، چهار چيز را پيوسته در دلش قرار مى دهد: اندوهى كه هرگز از او جدا نمى شود، گرفتارى اى كه هرگز از آن خلاصى نمى يابد، فقرى كه هرگز به توانگرى نمى انجامد، و آرزويى كه هرگز به پايان نمى رسد.
عنه صلي الله عليه و آله : أنَا زَعيمٌ بِثَلاثٍ لِمَن أكَبَّ عَلَى الدُّنيا : بِفَقرٍ لا غِناءَ لَهُ ، وبِشُغُلٍ لا فِراقَ لَهُ ، وبِهَمٍّ وحُزنٍ لاَ انقِطاعَ لَهُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس تمام وقت خود را صرف دنيا كند، من سه چيز را برايش ضمانت مى كنم: فقرى كه آن را توانگرى نيست، گرفتارى اى كه از آن خلاصى نيست، و غم و اندوهى كه تمام شدنى نيست.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن قَضى نَهمَتَهُ فِي الدُّنيا ، حيلَ بَينَهُ وبَينَ شَهوَتِهِ فِي الآخِرَةِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس خواسته هاى خود را در دنيا برآورده سازد ، ميان او و خواسته هايش در آخرت ، مانع ايجاد مى شود.
عنه صلي الله عليه و آله : قالَ لُقمان عليه السلام : . . . مَن يَختارُ الدُّنيا عَلَى الآخِرَةِ فاتَتهُ الدُّنيا ، ولا يَصيرُ إلى مُلكِ الآخِرَةِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : لقمان عليه السلام گفت : «... هر كه دنيا را بر آخرت برگزيند ، به دنيا نمى رسد، و به مُلك آخرت [نيز] دست نمى يابد».
«فَأَمَّا مَن طَغَى * وَ ءَاثَرَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا * فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِىَ الْمَأْوَى» .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه به او [كارى از] دنيا و [كارى از] آخرت عرضه شود و او دنيا را بر آخرت برگزيند ، روز قيامت ، خداوند را در حالى ديدار مى كند كه او را حتّى يك حسنه هم نيست كه با آن ، خود را از آتش نگه بدارد؛ و هر كس آخرت را بر دنيا مقدّم بدارد و [كار] دنيا را وا گذارد ، خداوند از او خشنود مى گردد و كارهاى بدش را مى آمرزد.
عنه صلي الله عليه و آله : مَن عَرَضَت لَهُ الدُّنيا وَالآخِرَةُ فَأَخَذَ الآخِرَةَ وتَرَكَ الدُّنيا فَلَهُ الجَنَّةُ ، وإن أخَذَ الدُّنيا وتَرَكَ الآخِرَةَ فَلَهُ النّارُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس دنيا و آخرت برايش پيش بيايد و او آخرت را بگيرد و دنيا را وا گذارد ، بهشت براى او خواهد بود و اگر دنيا را بگيرد و آخرت را وا گذارد، براى او آتش خواهد بود .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه بى فكر و تأمّل ، خود را در دنيا بيفكند، خويش را در آتش افكنده است.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : يَقولُ اللّه ُ تَعالى : يا دُنيا مُرّي عَلى أولِيائي ، لا تَحلَولي لَهُم فَتَفتِنيهِم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند متعال مى فرمايد: «اى دنيا! بر دوستان من تلخ شو، و به كام آنان شيرين مباش ، كه فريفته شان مى گردانى».
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه به دنيا بپردازد، از آن درمانده مى شود.