عنه صلي الله عليه و آله : لا يَشغَلَنَّكَ طَلَبُ دُنياكَ عَن طَلَبِ دينِكَ ؛ فَإِنَّ طالِبَ الدُّنيا رُبَّما أدرَكَ فَهَلَكَ بِما أدرَكَ ، ورُبَّما فاتَهُ فَهَلَكَ بِما فاتَهُ .
الأَكثَرونَ فِي الدُّنيا هُمُ الأَقَلّونَ فِي الآخِرَةِ إلاّ مَن قالَ : هكَذا ، وهكَذا ـ وحَثا بِيَدِهِ ـ .
وما اُعطِيَ أحَدٌ مِنَ الدُّنيا شَيئا إلاّ كانَ أنقَصَ مِن حَقِّهِ فِي الآخِرَةِ ، حَتّى سُلَيمانُ بنُ داودَ عليه السلام فَإِنَّهُ آخِرُ مَن يَدخُلُ الجَنَّةَ مِنَ الأَنبِياء ؛ لِما اُعطِيَ مِنَ الدُّنيا ، ورَأسُ كُلِّ خَطيئَةٍ حُبُّ الدُّنيا .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : «زنهار، كه طلب دنيايت ، تو را از طلب دينت باز مدارد؛ چرا كه طالب دنيا ، گاه [به مطلوبش [مى رسد و با همانچه بدان رسيده است ، نابود مى شود، و گاه نمى رسد و همانچه بدان نرسيده است ، مايه هلاكت او مى گردد!
آنان كه در دنيا داراترند ، در آخرت نادارترند ، مگر كسى كه چنين و چنان كند»
و با دستش پراكند .
«به هيچ كس چيزى از دنيا داده نشد ، مگر آن كه از حقّ او در آخرت كاست، حتّى سليمان بن داوود عليه السلام . او به خاطر دنيايى كه به وى داده شد، آخرين پيامبرى است كه وارد بهشت مى شود. ريشه (/سرآمدِ) هر خطايى ، دنيادوستى است».
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : حَقٌّ عَلَى اللّه ِ ألاّ يَرتَفِعَ شَيءٌ مِنَ الدُّنيا إلاّ وَضَعَهُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بر خداوند است كه هيچ چيزى در دنيا بالا نرود ، مگر اين كه آن را پايين آورد.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : إنَّما مَثَلُ صاحِبِ الدُّنيا كَمَثَلِ الماشي فِي الماءِ ، هَل يَستَطيعُ أن يَمشِيَ فِي الماءِ إلاّ وتَبَتَلُّ قَدَماهُ؟!
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : حكايت همدم با دنيا ، حكايت كسى است كه در آب ، راه مى رود. آيا مى تواند در آب راه برود ، بدون آن كه پاهايش خيس شود؟!
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيادوستى ، ريشه هر خطايى است.
عنه صلي الله عليه و آله : حُبُّ الدُّنيا رَأسُ كُلِّ خَطيئَةٍ ، ومِفتاحُ كُلِّ سَيِّئَةٍ ، وسَبَبُ إحباطِ كُلِّ حَسَنَةٍ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيادوستى ، ريشه هر خطا، و كليد هر گناه، و سبب بى حاصل شدن هر كار نيكى است.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيادوستى، ريشه هر نافرمانى، و آغاز هر گناهى است.
عنه صلي الله عليه و آله : إنَّ أوَّلَ ما عُصِيَ اللّه ُ بِهِ سِتٌّ : حُبٌّ الدُّنيا ، وحُبُّ الرِّئاسَةِ ، وحُبُّ الطَّعامِ ، وحُبُّ النَّومِ ، وحُبُّ الرّاحَةِ ، وحُبُّ النِّساءِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : نخستين عواملى كه خدا با آنها نافرمانى شد ، شش چيز بود: دنيادوستى، رياست خواهى، علاقه مندى به خوراك، علاقه مندى به خواب، راحت طلبى، و زن دوستى.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بزرگ ترين گناه كبيره، دنيادوستى است.
عنه صلي الله عليه و آله : ذَنبٌ عَظيمٌ لا يَسأَلُ النّاسُ اللّه َ المَغفِرَةَ مِنهُ : حُبُّ الدُّنيا .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : گناه بزرگى كه مردم درباره آن از خداونْد طلب مغفرت نمى كنند، دنيادوستى است.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيادوستى و خدادوستى ، هرگز در يك دل نمى گنجند.