احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : فرزندان هر پدرى براى خود، قوم و طايفه اى دارند كه خود را به او نسبت مى دهند، مگر فرزندان فاطمه كه من ولّى و قوم آنها هستم و آنان عترت منند و از طينت من آفريده شده اند. واى بر كسانى كه فضيلت آنان را تكذيب كنند؛ هر كه آنها را دوست بدارد، خداوند دوستش بدارد و هركه ايشان را دشمن بدارد خداوند او را دشمن بدارد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر روحى از پيكر خود جدا شود بى گمان از ميوه بهشت يا از درخت زقوم خواهد خورد و ملك الموت را خواهد ديد و من و على و فاطمه و حسن و حسين را مشاهده خواهد كرد. اگر دوستدار ما باشد، من خواهم گفت: اى ملك الموت! با او مدارا كن؛ زيرا كه وى دوستدار من و اهل بيت من بوده است و اگر با من و اهل بيتم دشمنى مى ورزيده است، خواهم گفت: اى ملك الموت! بر او سخت گير؛ زيرا كه وى من و اهل بيتم را دشمن مى داشته است. ما را جز مؤمن دوست نمى دارد و كسى جز منافق شوربخت، با ما بغض نمى ورزد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه عترت مرا دشمن بدارد، او ملعون و منافقى زيانكار است.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : آگاه باشيد كه اگر مردى از امّت من در همه روزهاى عمرش، خداى عز و جل را عبادت كند، ولى با بغض و دشمنى نسبت به اهل بيت من وشيعيانم، خداى عز و جل را ديدار كند، خداوند سينه او را جز با نفاق نگشايد [يعنى چون خداوند باطنش را آشكار سازد مردم دريابند كه او منافق بوده است].