عنه صلي الله عليه و آله : مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِيَدِهِ ولِسانِهِ كُنتُ أنَا وهُوَ في عِلِّيّينَ ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ وكَفَّ يَدَهُ فَهُوَ فِي الدَّرَجَةِ الَّتي تَليها ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وكَفَّ عَنّا لِسانَهُ ويَدَهُ فَهُوَ فِي الدَّرَجَةِ الَّتي تَليها .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هركس ما را در دل دوست بدارد و با دست و زبانش ياريمان رساند، من و او در عليّين خواهيم بود وهركس ما را در دل دوست بدارد وبا زبانش ياريمان رساند، اما با دست خود ما را يارى نرساند در درجه پايين تر آن خواهدبود وهركس ما را در دل دوست بدارد، اما دست و زبانش را از ما دريغ كند، در درجه فروتر قرار خواهد گرفت.
عنه صلي الله عليه و آله : فِي الجَنَّةِ ثَلاثُ دَرَجاتٍ وفِي النّارِ ثَلاثُ دَرَكاتٍ ، فَأَعلى دَرَجاتِ الجَنَّةِ لِمَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ونَصَرَنا بِلِسانِهِ ويَدِهِ ، وفِي الدَّرَجَةِ الثّانِيَةِ مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ونَصَرَنا بِلِسانِهِ ، وفِي الدَّرَجَةِ الثّالِثَةِ مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بهشت، سه درجه دارد و دوزخ سه دَرَك [درجه نزولى يا طبقه زيرين]، بالاترين درجه بهشت براى كسى است كه در دل ما را دوست بدارد و با زبان و دستش ياريمان كند؛ در درجه دوم كسى جاى مى گيرد كه در دل ما را دوست بدارد و با زبانش ياريمان رساند و در درجه سوم كسى قرار مى گيرد كه در دل ما را دوست بدارد.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن أرادَ التَّوَكُّلَ عَلَى اللّه ِ فَليُحِبَّ أهلَ بَيتي ، ومَن أرادَ أن يَنجُوَ مِن عَذابِ القَبرِ فَليُحِبَّ أهلَ بَيتي ، ومَن أرادَ الحِكمَةَ فَليُحِبَّ أهلَ بَيتي ، ومَن أرادَ دُخولَ الجَنَّةِ بِغَيرِ حِسابٍ فَليُحِبَّ أهلَ بَيتي ، فَوَاللّه ِ ما أحَبَّهُم أحَدٌ إلاّ رَبِحَ الدُّنيا وَالآخِرَةَ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه خواهان توكل كردن به خداست، اهل بيت مرا دوست بدارد و هركه خواهان رستن از عذاب قبر است، اهل بيت مرا دوست بدارد و هركه خواهان حكمت است، اهل بيت مرا دوست بدارد و هر كه مى خواهد بى حساب به بهشت رود، اهل بيت مرا دوست بدارد؛ زيرا به خدا سوگند، هيچ كس دوستدار آنان نشد مگر اين كه دنيا و آخرت را بُرد.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن رَزَقَهُ اللّه ُ حُبَّ الأَئِمَّةِ مِن أهلِ بَيتي فَقَد أصابَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، فَلا يَشُكَّنَّ أحَدٌ أنَّهُ فِي الجَنَّةِ ، فَإِنَّ في حُبِّ أهلِ بَيتي عِشرينَ خَصلَةً ، عَشرٌ مِنها فِي الدُّنيا ، وعَشرٌ مِنها فِي الآخِرَةِ .
أمَّا الَّتي فِي الدُّنيا : فَالزُّهدُ ، وَالحِرصُ عَلَى العَمَلِ ، وَالوَرَعُ فِي الدّينِ ، وَالرَّغبَةُ فِي العِبادَةِ ، وَالتَّوبَةُ قَبلَ المَوتِ ، وَالنَّشاطُ في قِيامِ اللَّيلِ ، وَاليَأسُ مِمّا في أيدِي النّاسِ، وَالحِفظُ لِأَمرِ اللّه ِ ونَهيِهِ عَزَّوجَلَّ، وَالتّاسِعَةُ بُغضُ الدُّنيا، وَالعاشِرَةُ السَّخاءُ .
وأمَّا الَّتي فِي الآخِرَةِ : فَلا يُنشَرُ لَهُ ديوانٌ ، ولا يُنصَبُ لَهُ ميزانٌ ، ويُعطى كِتابَهُ بِيَمينِهِ ، وتُكتَبُ لَهُ بَراءَةٌ مِنَ النّارِ ، ويَبيَضُّ وَجهُهُ ، ويُكسى مِن حُلَلِ الجَنَّةِ ، ويُشَفَّعُ في مِائَةٍ مِن أهلِ بَيتِهِ ، ويَنظُرُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ إلَيهِ بِالرَّحمَةِ ، ويُتَوَّجُ مِن تيجانِ الجَنَّةِ، وَالعاشِرَةُ يَدخُلُ الجَنَّةَ بِغَيرِ حِسابٍ، فَطوبى لِمُحِبّي أهلِ بَيتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه خداوند، محبّت اهل بيت مرا روزيش كند، بى گمان به خير دنيا و آخرت رسيده است و در اين كه او اهل بهشت است، احدى نبايد شكّ كند؛ زيرا دوست داشتن اهل بيت من، بيست نتيجه به بار مى آورد: ده تا در دنيا و ده تا در آخرت:
اما نتايج آن در دنيا عبارتند از: زهد، شوق به كار و عمل، پارسايى در دين، رغبت به عبادت، توبه پيش از مرگ، نشاط در شب زنده دارى، چشم بركندن از آن چه مردم دارند، حفظ اوامر و نواهى خداوند عز و جل، نهم: دشمن داشتن دنيا و دهم: سخاوت و بخشندگى .
و اما نتايج آن در آخرت: نامه اعمالى برايش گشوده نمى شود، ميزانى برايش برپا نمى شود، نامه اعمالش به دست راست او داده مى شود، برات آزادى از آتش دوزخ برايش نوشته مى شود، رو سفيد مى شود، از جامه هاى بهشت بر قامت او پوشيده مى شود، شفاعت او درباره صدنفر از خانواده اش پذيرفته مى گردد، خداوند عز و جل به او با مهر و رحمت مى نگرد، از تاجهاى بهشت بر سرش مى نهند و دهم اين كه بدون حساب رسى به بهشت مى رود.
پس خوشا به حال دوستداران اهل بيت من.
عنه صلي الله عليه و آله : مَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهيدًا .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ مَغفورًا لَهُ .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ تائِبًا .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ مُؤمِنًا مُستَكمِلَ الإِيمانِ .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ بَشَّرَهُ مَلَكُ المَوتِ بِالجَنَّةِ ثُمَّ مُنكَرٌ ونَكيرٌ .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ يُزَفُّ إلَى الجَنَّةِ كَما تُزَفُّ العَروسُ إلى بَيتِ زَوجِها .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ فُتِحَ لَهُ في قَبرِهِ بابانِ إلَى الجَنَّةِ .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ جَعَلَ اللّه ُ قَبرَهُ مَزارَ مَلائِكَةِ الرَّحمَةِ .
ألا ومَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله ماتَ عَلَى السُّنَّةِ وَالجَماعَةِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه با دوستى آل محمّد بميرد، شهيد از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، آمرزيده از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، توبه گر از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، مؤمن و با ايمان كامل از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، ابتدا فرشته مرگ و سپس منكر و نكير، مژده بهشت به او دهند.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، همان گونه كه عروس را به خانه شوهرش مى فرستند،او را به سوى بهشت روانه كنند.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، دو در در قبر وى به سوى بهشت برايش باز شود.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، خداوند، گور وى را مزار فرشتگان رحمت قرار دهد.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، بر طريق سنت و جماعت از دنيا رفته است.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : الأَئِمَّةُ بَعدِي اثنا عَشَرَ ، تِسعَةٌ مِن صُلبِ الحُسَينِ ، وَالتّاسِعُ قائِمُهُم ، فَطوبى لِمَن أحَبَّهُم ، وَالوَيلُ لِمَن أبغَضَهُم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : امامانِ پس از من، دوازده نفرند كه نُه تن آنان از صلب حسين مى باشند و نهمين آنان قائمشان است. پس خوشا به حال كسى كه آنان را دوست بدارد و بدا به حال كسى كه ايشان را دشمن بدارد.
عنه صلي الله عليه و آله : الأَئِمَّةُ بَعدي بِعَدَدِ نُقَباءِ بَني إسرائيلَ كانُوا اثنَي عَشَرَ ـ ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلى صُلبِ الحُسَينِ عليه السلام وقالَ: ـ مِن صُلبِهِ تِسعَةٌ أئِمَّةٌ أبرارٌ، وَالتّاسِعُ مَهدِيُّهُم، يَملَأُ الأَرضَ قِسطًا وعَدلاً كَما مُلِئَت جَورًا وظُلمًا، فَالوَيلُ لِمُبغِضيهِم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : امامانِ پس از من، به تعداد نقيبان بنى اسرائيلند كه دوازده نفر بودند ـ حضرت سپس دست خود را بر پشت حسين عليه السلام نهاد و فرمود: ـ از پشت اين، نُه امام پاك پا به عرصه هستى مى گذارند كه نهمين نفر، مهدى آنان است، او زمين را از عدل و داد پر مى كند همان گونه كه از جور و ستم پر شده است. پس، واى بر كسانى كه آنان را دشمن بدارند.
عنه صلي الله عليه و آله : لَو أنَّ عَبدًا عَبَدَ اللّه َ بَينَ الصَّفا وَالمَروَةِ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ لَم يُدرِك مَحَبَّتَنا لَأَكَبَّهُ اللّه ُ عَلى مِنخَرَيهِ فِي النّارِ ، ثُمَّ تَلا : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى » .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اگر بنده اى هزار سال در ميان صفا و مروه، خدا را عبادت كند و هزار سال ديگر و هزار سال ديگر، اما محبّت ما را نداشته باشد، خداوند او را در آتش دوزخ سرنگون سازد. حضرت سپس اين آيه را تلاوت كرد: «بگو: من براى آن (رسالت) از شما مزدى نمى خواهم، مگر دوست داشتن خويشاوندان را».
عنه صلي الله عليه و آله : لَو أنَّ عَبدًا عَبَدَ اللّه َ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ذُبِحَ كَما يُذبَحُ الكَبشُ ، ثُمَّ أتَى اللّه َ بِبُغضِنا أهلَ البَيتِ لَرَدَّ اللّه ُ عَلَيهِ عَمَلَهُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اگر بنده اى هزار سال خدا را عبادت كند وسپس چون قوچ قربانى شود، اما با بغض نسبت به ما اهل بيت، نزد خداوند آيد، خدا عملش را به خودش برمى گرداند.
عنه صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ يُبغِضُ الآكِلَ فَوقَ شِبَعِهِ ، وَالغافِلَ عَن طاعَةِ رَبِّهِ ، وَالتّارِكَ
لِسُنَّةِ نَبِيِّهِ ، وَالمُخفِرَ ذِمَّتَهُ ، وَالمُبغِضَ عِترَةَ نَبِيِّهِ ، وَالمُؤذِيَ جيرانَهُ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند نفرت دارد از كسى كه از روى سيرى چيزى بخورد و از كسى كه از طاعت پروردگارش غافل گردد و از كسى كه سنّت پيامبر او را فرو گذارد و از كسى كه پيمان او را بشكند و از كسى كه عترت پيامبر او را دشمن دارد و از كسى كه همسايگانش را بيازارد.