عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، اِغتَنِمْ خَمسا قَبلَ خَمسٍ : شَبابَكَ قَبلَ هَرَمِكَ ، و صِحَّتَكَ قَبلَ سَقَمِكَ ، و غِناكَ قَبلَ فَقرِكَ، و فَراغَكَ قَبلَ شُغلِكَ، و حَياتَكَ قَبلَ مَوتِكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! پنج چيز را پيش از پنج چيز غنيمت شمار: جوانيت را پيش از پيريت و تندرستيت را پيش از بيماريت و توانگريت را پيش از تهى دستيت و آسودگيت را پيش از گرفتاريت و زندگيت را پيش از مردنت.
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، إيّاكَ و التَّسويفَ بأمَلِكَ، فإنَّكَ بِيَومِكَ و لَستَ بما بَعدَهُ، فإن يَكُن غَدٌ لَكَ فكُن في الغَدِ كما كُنتَ في اليَومِ ، و إن لَم يَكُن غَدا لَم تَندَمْ على ما فَرَّطتَ في اليَومِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! زنهار كه به سبب آرزويت كار امروز را به فردا فكنى؛ زيرا تو با امروز خود به سر مى برى نه با فردايت، اگر فردايى برايت بود در آن فردا نيز چنان باش كه در امروز بوده اى و اگر فردايى در كار نبود پشيمان نشوى كه در كار امروزت كوتاهى كرده اى.
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، كَم مِن مُستَقبِلٍ يَوما لا يَستَكمِلُهُ ، و مُنتَظِرٍ غَدا لا يَبلُغُهُ ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! چه بسيار كسانى كه روزى را آغاز مى كنند و آن را به پايان نمى برند و منتظر فردايى هستند و به آن نمى رسند.
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، لَو نَظَرتَ إلَى الأجَلِ و مَسيرِهِ لَأبغَضتَ الأملَ و غُرورَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! اگر به اجل و حركت و مسير آن بنگرى، بى گمان آرزو و فريب آن را دشمن خواهى داشت.
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، كُن كأنّكَ في الدُّنيا غَريبٌ ، أو كعابِرِ سَبيلٍ، و عُدَّ نَفسَكَ مِن أصحابِ القُبورِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! چنان باش كه گويى در دنيا غريبى، يا رهگذرى، و خود را از خفتگان در گورها به شمار آر.
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ ، و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالصَّباحِ ، و خُذ مِن صِحَّتِكَ قَبلَ سَقَمِكَ ، و مِن حَياتِكَ قَبلَ مَوتِكَ فإنَّكَ لا تَدري ما اسمُكَ غَدا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! چون صبح خود را آغاز كردى، به خويشتن وعده شب مده و هرگاه شبَت را آغازيدى، وعده صبح به خود مده و از دوران تندرستيت پيش از آنكه بيمار شوى بهره برگير و از زندگيت پيش از آنكه بميرى؛ زيرا كه تو نمى دانى فردا چه نامى خواهى داشت [مُرده يا زنده].
عنه صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، إيّاكَ أن تُدرِكَكَ الصَّرعَةُ عِندَ العَثرَةِ ، فلا تُقالَ العَثرَةُ و لا تُمَكَّنَ مِنَ الرَّجعَةِ ، و لا يَحمَدَكَ مَن خَلَّفتَ بما تَرَكتَ ، و لا يَعذُرَكَ مَن تَقدِمُ علَيهِ بما اشتَغَلتَ بهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! بپرهيز از آنكه هنگام لغزيدن به سر در آيى؛ زيرا كه لغزش بخشوده نمى شود و امكان بازگشت براى تو نيست و بازماندگان تو براى آنچه باقى گذاشته اى تو را نمى ستايند و كسى كه پيش او مى روى [خداوند ]به بهانه گرفتارى هايت تو را معذور نمى دارد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وصيّت كردن وظيفه هر مسلمانى است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : محروم [از رحمت خدا ]كسى است كه از وصيّت كردن محروم شود.
عنه صلى الله عليه و آله : ما حَقُّ امرئٍ مُسلمٍ لَهُ شَيءٌ يُريدُ أن يُوصِيَ فيهِ يَبِيتُ لَيلَتَينِ إلاّ وَصيَّتُهُ مَكتوبَةٌ عِندَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمانى كه مالى دارد و مى خواهد در آن وصيّت كند، حق ندارد دو شب را سپرى كند مگر اينكه وصيّتش نوشته شده نزد او باشد.