عنه صلى الله عليه و آله : دَع ما يُريبُكَ إلى ما لا يُريبُكَ ؛ فإنّكَ لَن تَجِدَ فَقدَ شَيءٍ تَرَكتَهُ للّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنچه را در آن شك دارى رها كن و به آنچه شك ندارى چنگ زن ؛ زيرا فقدان چيزى را كه براى خداوند رهايش كرده اى هرگز احساس نخواهى كرد.
عنه صلى الله عليه و آله ـ لِأبي رِفاعَةَ ـ : إنّكَ لَن تَدَعَ شَيئا للّه ِ إلاّ أبدَلَكَ اللّه ُ خَيرا مِنهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به ابو رفاعه ـ فرمود: هرگز چيزى را به خاطر خدا رها نكنى ، مگر اينكه خداوند بهتر از آن به تو عوض دهد.
عنه صلى الله عليه و آله : دَعْ ما يُريبُكَ إلى ما لا يُريبُكَ ؛ فإنَّ الصِّدقَ طُمَأنِينَةٌ ، و إنَّ الكِذبَ رِيبَةٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنچه تو را به شك مى اندازد، رها كن و به آنچه تو را به شك نمى اندازد چنگ زن؛ زيرا كه راست مايه آرامشِ [روان ]است و دروغ باعث پريشانى.
عنه صلى الله عليه و آله : دَعْ ما يُريبُكَ إلى ما لا يُريبُكَ ؛ فإنَّ الخَيرَ طُمأنِينَةٌ ، و الشَّرَّ رِيبَةٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنچه را كه در آن شك دارى، رها كن و به آنچه در آن شك ندارى، چنگ درزن؛ زيرا خوبى مايه آرامش است و بدى باعث پريشانى و ناراحتى.
عنه صلى الله عليه و آله : البِرُّ ما سَكَنَت إلَيهِ النَّفسُ ، و اطمَأنَّ إلَيهِ القَلبُ ، و الإثمُ ما لَم تَسكُن إلَيهِ النَّفسُ ، و لَم يَطمَئنَّ إلَيهِ القَلبُ ، و إن أفتاكَ المُفتُونَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : طاعت و نيكى آن است كه جان بدان قرار گيرد و دل به آن آرام يابد و گناه آن چيزى است كه جان بدان قرار نگيرد و دل به آن آرام نيابد، هر چند فتوا دهندگان [خلاف آن] به تو فتوا دهند.
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ البِرَّ ما اسَتَقَرَّ في الصَّدرِ ، و اطمَأنَّ إلَيهِ القَلبُ ، و الشَّكَّ ما لَم يَستَقِرَّ في الصَّدرِ ، و لَم يَطمَئنَّ إلَيهِ القَلبُ ، فدَعْ ما يُرِيبُكَ إلى ما لا يُرِيبُكَ ، و إن أفتاكَ المُفتُونَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : طاعت، آن چيزى است كه در سينه قرار گيرد و دل به آن آرام يابد و شك، آن چيزى است كه در سينه قرار نگيرد و دل بدان آرام نيابد. پس آنچه را موجب شك (اضطراب و بى قرارى) تو مى شود به آنچه تو را به شك (اضطراب و ناآرامى) نمى اندازد، وا گذار، هرچند فتوا دهندگان [خلاف آن] به تو فتوا دهند.
عنه صلى الله عليه و آله : تُفتيكَ نَفسُكَ ، ضَعْ يَدَكَ على صَدرِكَ، فإنّهُ يَسكُنُ لِلحَلالِ، و يَضطَرِبُ مِن الحَرامِ ، دَعْ ما يُريبُكَ إلى ما لا يُريبُكَ ، و إن أفتاكَ المُفتُونَ ، إنَ المؤمنَ يَذَرُ الصَّغيرَ مَخافَةَ أن يَقعَ في الكَبيرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نفْس (وجدان) تو خود به تو فتوا مى دهد، دستت را روى سينه ات بگذار، در برابر حلال آرام مى گيرد و از حرام مضطرب و بى قرار مى شود. آنچه تو را به شك (اضطراب) مى اندازد، رها كن و به آنچه تو را به شك (اضطراب) نمى اندازد چنگ زن،هر چند فتوا دهندگان [خلاف آن را] به تو فتوا دهند. مؤمن از ترس آنكه به مشكل بزرگترى نيفتد [مشكل ]كوچك را رها مى كند.
عنه صلى الله عليه و آله : يا وابِصَةُ ، استَفتِ قَلبَكَ ، استَفتِ نَفسَكَ ، البِرُّ ما اطمَأنَّ إلَيهِ القَلبُ و اطمَأنَّت إلَيهِ النَّفسُ ، و الإثمُ ما حاكَ في النَّفسِ و تَرَدَّدَ في الصَّدرِ ، و إن أفتاكَ النّاسُ و أفتَوكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى وابصه! از دلت فتوا بخواه، از[وجدان ]خود فتوا بخواه. طاعت آن چيزى است كه دل به آن آرام گيرد و جان بدان آرامش و قرار يابد و گناه آن چيزى است كه در جان آرام نگيرد و در سينه بى تابى كند، هرچند مردم [جواز آن را] به تو حكم كنند و فتوا دهند.
عنه صلى الله عليه و آله : الإثمُ حَوّازُ . القَلبِ ، و ما مِن نَظرَةٍ إلاّ و لِلشَّيطانِ فيها مَطمَعٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گناه دل را مى آزارد و هيچ نگاهى نيست، مگر اينكه شيطان به آن چشم طمع مى دوزد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنچه را كه دلت انكار كرد و نپسنديد، رهايش كن.