آغاز شب ، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آميزش مكن ، اين بدان جهت است كه معده و رگ ها پُرند و اين وضعيت مناسبى [براى آميزش] نيست و بيم قولنج و فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [كليه ]و تقطير (چكايش) بول وفتق و ضعف در بينايى و ذهن مى رود . پس اگر قصد آميزش دارد ، بايد در پايان شب انجام دهد، كه براى بدن ، صحت افزاتر و براى فرزنددار شدن اميدبخش تر و براى باهوش شدن فرزندى كه در اين ميان پديد مى آيد ، بهتر است .
اگر گفته شود: چرا خداوند فرمان به حج داده؟ در پاسخ گفته مى شود: به خاطر مهمان خدا شدن، و درخواست زيادى از خدا... اضافه بر اينها آشنايى با دين و ياد گرفتن احكام و گفت و شنود احاديث امامان عليهم السلام و نقل احاديث به چهارگوشه جهان، چنانچه خداى متعال مى فرمايد: «چرا از هر گروهى از آنان طايفه اى كوچ نمى كنند تا در دين و معارف آگاهى يابند و فرموده است [مردم را به حج بخوان...] تا منافع خويش را بيابند».
خداوند، دزدى را حرام فرمود؛ چرا كه اگر مُجاز بود، باعث ضايع شدن اموال و آدم كشى مى شد و نيز به اين خاطر كه غصب اموال يكديگر، مايه كشتار و درگيرى و حسد ورزى نسبت به يكديگر مى شود و در نتيجه، تجارت و توليد و كسب و كار، ترك مى گردد و اموال به ناحق به دست مى آيد. علّت قطع دست راستِ دزد، آن است كه او با دست راست خود با اشياء تماس دارد و اين دست، بهترين و كار آمدترين عضو بدن اوست. پس قطع آن، مجازاتى براى دزد و درس عبرتى براى ديگران است كه در صدد تصرّف اموال [ديگران] از راه غير حلال نباشند و نيز علّت ديگر [قطع دست راست دزد]، آن است كه دزد، بيشتر با دست راستش مرتكب دزدى مى شود.
نوح عليه السلام گفت: «پروردگارا! پسر من هم از خانواده من است و وعده تو حق است [كه نجات خانواده مرا تضمين فرمودى] و البته تو بهترينْ قضاوت كننده اى». خداوند ـ عزّ و جلّ ـ فرمود: «اى نوح! آن پسر، از خانواده تو نيست؛ چرا كه [فرزندى] ناصالح است». بدين ترتيب، خداوند، آن پسر را به خاطر گناهانش، از خانواده نوح، بيرون كرد.
شخصى مى گويد: از امام رضا عليه السلام سؤال كردم: چرا خداوند ـ عزّ و جلّ ـ همه دنيا را در زمان نوح عليه السلام غرق كرد، در حالى كه كودكان و مردمِ بى گناه نيز در ميان آنها بودند. امام رضا عليه السلام فرمودند: كودكان در ميان آنها نبودند؛ زيرا خداى ـ عزّ و جلّ ـ ، تا چهل سال، مردان قوم نوح را عقيم و زنان آن قوم را نازا نمود و نسل آنها منقطع گرديد. بدين ترتيب، آنها در حالى غرق شدند كه خُردسال در ميانشان نبود. به علاوه، خداوند ـ عزّ و جلّ ـ بنا ندارد كه بى گناهان را عذاب كند؛ امّا از قوم نوح، تنها كسانى غرق شدند كه يا پيامبر خدا را تكذيب [و نبوّتش را انكار] نموده بودند و يا به رفتار تكذيب كنندگان، راضى [و در برابر آن، ساكت] بودند، و هر كس كه در كارى سهيم نباشد، امّا به آن رضايت دهد، همانندِ كسى است كه در آن، سهيم بوده و آن را انجام داده است.
